Declamatio 33

Libanius

Libanius, Declamatio 33, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

ὁ δὲ σε- μνώσας τὸ πρόσωπον τὰ πάντων, ἔφη, μέγιστα, ὦ [*](8 Her. VI 77,1; 112,1; VIII 140,4 16 Her. 195,1; III 16,3) [*](1 ἔθυσα — τικτουσῶν praemissis verbis ὁ ἀλεκτρυὼν καὶ ἡ ἀλεκτρυὼν citat lex. Darmst. fol 113 v 2 πρόχειρος ἐγώ Mor) [*](4 προσαπαντήσας ViVa sed in hoc σ(1) eras 6 τότ’ Cl I ᾔειμεν La sed ’ν add s εἴημεν Va | ᾖ Mor 7 οἶμαι M Mor) [*](8 μέσον τῶν μαχομένων post μεταίχμιον HVC 10 ἐκ om Va I τοῦ om ὢ | δείματα scripsi ex HCMLaViClB cum Wytten- bachio Ep. crit. ad Ruhnk. p. 60 Boissonadio Pachym. p. 275 not. 5 (e Par 3017) Cobeto Coll 298 δείγματα V edd διδάγ- ματα Va sed γρ δείγματα in marg m 2, et γρ in marg Mor 13 βαρύνωμεν scripsi e V sed e βαρυνοῦμεν corr m 2, LaViB Va βαρυνοῦμεν HCMCl edd sed γρ βαρύνωμεν in marg Mor) [*](14 Δί’ scripsi ex HVCVIClBVa δὶ La δία M edd | ἐγέ- νετο scripsi ex HVCLaViClBVa ἐγένοντο M edd 15 διατί HClVi I γίγνεται VLaViClVa | ὁ — 92, 1 κτησόμεθα praemissis verbis σεμνύνω ἕτερον καὶ σεμνῶ. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 168, 13 ed. Nauck 16 πάντα B | ὦ om Lopad)

92
πάτερ, κτησόμεθα. καὶ Ἄρει σπείσας ἀνέστη. οὐ [*](RIV 629) γὰρ ἀπέχρη πιεῖν εἰς κόρον, ἀλλ’ ἤδη καὶ | ἔσπεν- δε τὸν ἐμὸν σκεδαννὺς οἶνον. γέμων δὴ χρηστῆς ἐλ- πίδος περὶ μὲν πρῶτον ὕπνον κατέδαρθον, ἔπειτα ὀνει- ροπολήσας τὴν δωρεὰν ἀνηγέρθην καὶ οὐκέθ’ οἷός τ’ ἦν ἀτρεμεῖν, ἀλλ’ ἐστρεφόμην ἐπ’ ἄμφω τὴν νύκτα ὅλην. ἀλεκτρυόνος οὐκ ᾄδοντος ἀκούειν ἐδόκουν. ἐλοι- δόρουν τῆς νυκτὸς τὸ μῆκος. πολλάκις ἐξέπεμψα τὸν οἰκέτην σκεψόμενον τὴν ἕω.