Declamatio 14

Libanius

Libanius, Declamatio 14, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

15. Ἕτερα, φησί, λάμβανε. καὶ τίς ἂν πρέποι Καλλαίσχρῳ μετὰ τοιοῦτον ἔργον δωρεὰ πλὴν ταυτησί; [*](8 cf. t. V 512, 1 9 [Dem] Epitaph. § 29 p. 1398, 5 12 Dem. p. 439, 27) [*](1 εἰ Va | μεθίστησι LaVi sed in hoc μεθίστη in marg m 2, Ma sed σί’ add m 3 et eras, VaB | πύθιος ὥπλισεν La sed ἰὸς ὥπλι in ras p 2 ὥπλισεν in ras Va 2 3 οὐδεὶς — 4 γενέ- σθαι post 5 ἐνομίζετο libri edd transposui auctore Re 3 με inser Va 2 4 ἐπ’ Vi 5 παιδὸς Va sed σιδὸς in ras m 2 6 γεγόνει Ma sed in γέγονε ras corr et γρ γέγονε in marg m 3 7 τοῦτο MaCl | ἡμᾶς MaClVa Re om Β 11 τοσοῦτον La sed ο σοῦτον in ras f, VI | τίς LaViVaB 12 ἐξιὸν Vi sed ι eras 13 παῖδα post διέφθειρε MaCl 14 ἄρ’ Vi | με ῥητόρων ViMaCl | μὲν La sed ' add y Ι δεινότατος ViMa 17 πρέποι scripsi e LaViMaClVaB cum Iacobsio Lect 122 et Boissonadio Anecd. II 432 πρέπῃ Μ edd 18 τοιούτων ἔργων Ma Ι ταυ- τησἰ; scripsi ταυτησί LaVi sed in hoc ταύτης ἴνα in marg m 2, MaCl ταύτης; Va edd ταύτης ΜΒ)

96
στέφανον λάβω καὶ κηρυχθῶ λαβὼν ἐφ’ ἅπερ ἔλαβον, ὦ Ἀθηναῖοι, ξίφος; ἀλλ’ ἐν πρυτανείῳ σίτησιν συνει- δώς μου τῇ χειρὶ ταῦτα ἃ σύνοιδα; ἀλλὰ πλέθρα γῆς; δεῖ γὰρ ἔτι μοι μέλειν οὐσίας. μία λέλειπται δωρεά, μόνη μία ταχέως ἀφανισθῆναί μοι τὸν νεκρόν, ὃν ὑμεῖς μὲν εἰκότως μισεῖτε, ἐγὼ δὲ μὴ οἰκτείρειν οὐκ ἔχω.