Declamatio 11
Libanius
Libanius, Declamatio 11, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909
ἤδη τις ἰσχυρότερος ἕτερον [*](15 cf. Her. YI 134. Schol. Aristid. de lY viris t. III 691,21 sq. ed. Dind. Choric. Milt. § 61 p. 12, 9 sq.) [*](3 ἔτι Vi 4 φησίν om Vi 5 γὰρ om Vi 9 δ’ Vi 14 ταῦτ’ Vi | ἐπιτάγματα μὰ τοὺς θεούς, οὐ γὰρ μιλτιάδου γε ταῦτα ante οὐ Vi et e Μο inser Re cui oblocutus est lacobsius Lect 111 qui μὰ τοὺς θεούς servandum censet addens tamen: „quodsi quis tamen ἐπιτάγματα servare voluerit, non eciuidem impedio: quamquam glossematis speciem haheat hoc vocabulum“ om BLILuu Mor οὐ γὰρ μιλτιάδου γε ταῦτα ut dittogra- phiam delevi 15 δήμητραν ViLLau | ἀλλ’, ἔμοιγε δοκεῖ, καὶ lacobs Anth Pal III 526 17 ἐκεῖνο Vi | ἡγήσεσθαι scripsi e BLau ἡγήσασθαι L sed in hoc ἁ in ἑ corr m 2 I edd ἡγήσεται Vi et tuetur lacobsius 1. l. | ὧς om Vi 20 τίς Vi | ἕτερος I Lau Mor)
εἰ δ’ ἕτερος ἕτε- ρον τριηραρχίας ἀφιεὶς αὐτὸς | ἠξίου δαπανᾶσθαι, [*](RIV 340) τοῦτ’ ἂν ὑμῖν, εἰπέ μοι, διέφερεν ἢ βλάπτεσθαι τοὺς νόμους ἐντεῦθεν ἐλέγετ’ ἄν; τέ δ’ εἰ περὶ χορηγίαν ἐγίγνετο; παρὰ τοῦτ’ αὐτὸν ἐκωλύετ’ ἂν ὧς λυπήσοντα τούτῳ τὸν Διόνυσον; οὐκ ἔστι.
μὴ τοίνυν μηδὲ τὴν ἐμὴν ταυτηνὶ λειτουργίαν διαβαλλέτω τις, ἢ μά- χεται μὲν οὐδενὶ τῶν γεγραμμένων νόμων, ὁμολογεῖ δὲ πολλοῖς τε καὶ καλῶς ἔχειν δοκοῦσιν, οὓς ὁ Σόλων τοῖς γονεῦσι βοηθοῦντας τέθεικε φόβῳ τῆς τιμω- ρίας καὶ τοὺς οὐ φύσει χρηστοὺς ἀναγκάζων ἃ [*](8 Plat. Lach. p. 187 D 14 Dem. p. 141,29; 732,20) [*](1 φόρτου Mor | αὐτὸ Mor 2 ἀναπνεῦσαι L sed νᾷ in ras m 2 3 καὶ ante τοσοῦτον inser L edd delevi | δ’ insenii e Vi om BLILau edd j ἀπέσχε L sed σχὲ in ras m 2 ἀπέχει BLau 6 τοιοῦτον Lau | ἡμᾶς scripsi e BLLau ὑμᾶς Viledd 6 παρὰ Vi | τῷ ora Vi | δὲ ILau edd δέ τὼ coni Re | ἑταῖρος coni Re | ἕτερον scripsi auctore lacobsio Antb Pal III 645 ἑτέραν libri edd ἑταῖρον coni Re 7 τριηραρχίας scripsi auctore Re cum lacobsio 1. 1. τριηραρχίαν libri edd | ἀφιεὶς scripsi e BL sed in hoc ι(1) eras, Lau ἀφεὶς Vil edd 9 post χορηγίαν excidisse χρηστὸς aut σπουδαῖος aut tale quid coni Re, τοιοῦτος aut ὁ αὐτός Gasda 10 signum interrogationis posui e Vi colon X, comma BILau edd | ὧς om Vi | συλλυπήσοντα Vi) [*](11 ἔστιν L sed ’ν del m 2 | μὴ δὲ ViBL 13 τῶν γεγραμ- μένων serves an τῶν οὐ γεγραμμένων legas, h. e. τῶν ἀγράφων νομίμων iuris naturalis, perinde est. hdbet utrumque cur pro- betur“ i Re | νόμων om Vi 14 οἷς Vi 15 τέθεικε reposui libris ἔθηκε edd 16 ἃ δεῖ Β sed tl in ras m 2, L sed εἰ in ἡ corr m 2 ἃ δὴ lacobs Lect 111)
δέξασθε δή με τῷ νόμῳ πειθόμε- νον καὶ τῆς πόλεως καὶ τῆς Φύσεως. νομοθετεῖ δὲ αὕτη ταῦτα καὶ τοῖς θηρίοις. καὶ ὁρῶμεν δὴ τῆς θεοῦ καὶ ἐν ἐκείνοις τοῖς γένεσι τὴν ἰσχύν. ᾗ πειθόμενος Πύλιός τις νεανίσκος ἐπὶ τὸν πατέρα πληγὴν φερομέ- νην ἰδὼν τῷ στήθει ταύτην δεξάμενος ἐκείνῳ μὲν ἔδωκεν οἴκαδε ἐπανελθεῖν, αὐτὸς δὲ ἐν πολεμίᾳ γῇ κείμενος ἀείμνηστον ἔχει τὸ κλέος. τοῦτο καὶ αὐτὸς ἂν ἐν ὁμοίοις κινδύνοις ἐποίησα καὶ οὐκ ἂν ὤφθην κακίων ὁ Ἀθηναῖος τοῦ Πυλίου. ὑπὲρ οὗ οὖν τὴν [*](RIV 341) ψυχὴν I εἰκότως ἂν προείμην, ἐνὸν ζῶντα ἐφε- λεῖν τοῦ σώματος ἐν ἀνάγκῃ δεσμοῦ φείσομαι;