Declamatio 11

καί- τοι καλὸν μὲν καὶ τὸ τοῦ Ἀντιλόχου, πλειόνων δ’ ἐπαίνων ἄξιον καὶ τὸ γυναῖκα ὑπὲρ ἀνδρὸς ἐθελῆσαι τελευτᾶν. ὁρῶμέν γε δήπουθεν ἐν ταῖς τραγῳδίαις τὸ ἐμφερὲς τῆς Ἀλκήστιδος ἔργον. εἰ μὲν οὖν καὶ νῦν θεῶν τις ἦν ὁ πράττων ὅμοια τοῖς τότε, χαίρων ἂν [*](5 cf. t. IV 360, 21 R. Gothein Archiv f. Religionsw. IX 337. Preisendanz Philol. LXVII 474 8 Antilochus cf. Pind. Pyth. VT 28 sq. Qu. Smyrn. II 243 sq. 11 cf. p. 386, 1 j cf. t. 1503,9) [*](20 Eur. Alc. 10 sq.) [*](1 γεγενηκόσι L Re 1 δεῖ post φέρειν Γέ 4 τῷ νόμῳ om Vi 5 Φύσεως scripsi φύσεως libri edd 6 αὕτη scripsi auctore Re αὐτὴ libri edd j δὲ coni Re | τοῦ Vi 8 ξίφος φερόμενον et 9 τοῦτο Vi 10 ἐπενελθεῖν Vi ἀπελθεῖν Β | δ’ Lau edd 12 κινδύνοις om I 13 οὖν om Vi 14 εἰκότως τὴν ψυχὴν I | προσήκειν Vi | τοῦτον ante ἐνὸν in- serendum et τοῦ σώματος ὄντος ἐν ἀνάγκη δεσμοῦ ἐμαυτοῦ φεί- σομαι; (vel δεσμοῦ οὐ φείσομαι) scribendum coni Gasda 16 δὲ Β n τὸ καὶ BLau 18 γε scripsi e Vi auctore Gasda δὲ BLILau edd 19 οὖν om Vi)

17. Εἰ οὖν ἐκ τῶν αὐτῶν ἐγώ τε δίκαιος ἔσομαι καὶ ὑμεῖς σεμνότεροι, πῶς τοῖς οὐκ ἐῶσι ταῦτα οὕτω πραχθῆναι προσέξετε; οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνό γε ἔστιν εἰπεῖν ὅτι Μιλτιάδου μὲν δεδεμένου λήψεσθε τὰ χρήματα, Κίμων δ’ εἰ δεθείη, στερηθήσεσθε. οὐδὲ γάρ, ἂν ἀμ- φοτέρους δήσητε καὶ πρὸς ἡμῖν γε τὴν ἀδελφὴν τὴν ἐμήν, τούς γε οὐ δυναμένους ποιήσετε δύνασθαι. ἴστε γὰρ δή, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ ἡμέτερα καὶ ὡς οὐδέν ἐσμεν λαμπρότεροι τῶν γειτόνων οὔτε ταῖς οἰκίαις οὔτε κατὰ τἄλλα.

| καίτοι παρῆν γε βουλο- [*](RIV 342) μένω τῷ πατρὶ μηδενὸς ἐλάττω τῶν πάνυ πλουτούντων ἔχειν, εἰ τὰ αὑτοῦ μᾶλλον ἢ τὸ κοινὸν αὔξειν ἤθελεν. [*](16 Plut. Cim. 4. Nep. Cim. 1 21 Aristid. pro IV viris t. II p. 224, 5 sq. ed. Dind.) [*](1 θάνῃ post μιλτιάδης LI edd, lac —29 litt Γέ delevi) [*](2 τῶν L sed ’ν add m 2 om Vi | περὶ δὲ Vi 3 μοι om ViB δὴ Lau | τὸ ViBL sed in hoc ὁ in w corr m 2 Jjau ἴ’ δόξαι Vi I ἀπελαύσετε Vi ἀπελαύσατε Β 5 γενέσθαι Β 6 οὐκ εἴσεσθε Β οὐ κεῖσθαι τοῖς ἐσομένοις Vi λήσεσθαι ἢ οὐκ εἴσεθαι coni Re 9 ἐστὶ Vi 10 γοῦν Vi 11 οἱ ante σεμνότεροι Lau, ras 2 litt L σεμνότεροι Β sed σε ex οἱ corr m 2 | οὕτω om Β 12 ἔστιν in ras ὒ 14 δεθείη L sed ras 1 litt ante θ’ | στερήσεσθε Vi ἂν om Β 15 πρὸς ἡμῖν γε] προσέτι I I γε om Vi 17 γὰρ om Vi 18 τῇ οἰκίᾳ Vi Re) [*](19 κατ’ ἄλλα Vi 21 αὐτοῦ scripsi e Β αὐτοῦ reliqui libri edd | εἰ ante τὸ Vi | αὐξήσειν ViBL sed in hoc in αὔξειν corr m 2, Lau | ἤθελεν Lau sed λ in ras m 2)

19. Εἰ τοίνυν οὔτε πλέον οὐδὲν ὑμῖν ἐκ τοῦ ἐκεῖ- νον δεδέσθαι οὔτ’ ἔλαττον ἐκ τοῦ τὸν υἱὸν ἀντ’ ἐκεί- νου, τί μὴ αὐτοῦ τῇ πόλει σωζομένου τὴν ἐπὶ φιλαν- θρωπίᾳ προσλαμβάνετε δόξαν; ἢ δέδοικέ τις ὑμῶν μὴ λυθεὶς ἐκεῖνος νομοθετῇ καὶ λέγῃ καὶ γράφῃ καὶ τῶν κοινῶν ἅπτηται πάλιν παρὰ τοῦ λελύσθαι νομίζων αὑτῷ καὶ τὴν εἰς ταῦτα ἐξουσίαν δεδόσθαι; ὁ δὲ μά- λιστα μὲν οὐδ’ εἰ σφόδρα ταῦθ’ οἶός τε ἦν ποιεῖν, δοκεῖ μοί ποτ’ ἂν ἑλέσθαι μεμαθηκὼς ἱκανῶς ὧς τὸ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν καὶ τὰ αὑτοῦ πράττειν ἄμεινον· νῦν δ’ εἰ καὶ λίαν ἄτοπός τις εἴη καὶ τῶν αὐτῶν ἑρ- [*](1 cf. t. 111134,19; t. IV 242,4 4 Dem. p. 607,2; 610,15; 762, 22 20 Plat. rep. VIII p. 553 A) [*](2 πλοῦτον αὑτοῦ scripsi πλοῦτον αὐτοῦ ViBLau αὐτοῦ πλοῦτον LI edd 3 ὅλοις Vi | δία τοῦτο Vi διατοῦτο Β 4 et 6 τίσαι coni Mor 5 ὑμῖν om Vi | δεδέσθαι Vi 8 num ἐκτῖσαι? at cf. p. 522,2; t. II 465,3; III 181,12 10 οὐδὲν om Vi | ἐκεῖνον scripsi auctore Gasda κεῖνον Vi κἀκεῖνον Β LILau edd 12 τί μὴ] μήτ’ Vi | ταυτοῦ Β 16 αὑτῷ — ἐξουσίαν] καὶ ταύτην αὐτῶ τὴν ἐξουσίαν I | αὐτῶ BLILau | ὃ Lau 17 ταῦτ’ οἷός Β 18 ὧς τὸ] ὥστε Vi 19 αὐτοῦ scripsi e Vil αὐτοῦ BLLau edd 20 δὲ Vi | αὐτοῦ Vi | ἐργ- μάτων Vi ἐργμάτων Β)

τι τοῦτο; τὸ τραῦμα, ὦ ἄνδρες Ἀθη- ναῖοι, καὶ τὸ μηδὲ κεῖσθαι δύνασθαι μηδὲ ἔχειν ἐλπί- ζειν τι βέλτιον. τουτὶ γὰρ ἔστιν ἀκούειν τῶν ἰατρῶν λεγόντων καὶ πρόδηλον ὡς οὐκ εἰς μακρὰν οἰχήσεται. λύσετ’ οὖν ὅν ὁ θάνατος λύσει καὶ χαριεῖσθε τοσοῦ- τον ὅσον μὴ ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου γενέσθαι τὴν ἐκφο- ράν, ἀλλ’ οἴκοθεν, ὅθεν ἐξελθὼν ἐκεῖνος κατεγέλασε τῶν δεσμῶν οὓς ἐκόμιζον ἐν ταῖς ναυσὶν οἶ τοῦ Δα- ρείου σατράπαι. οὐκοῦν οὐδεὶς Ἀθηναίων μετ’ Ἐρε- τριέων ἐδέθη. τοῦτ’ ἱστᾶι ἡ χάρις ἄδετον αὐτὸν | [*](RIV 343) ἀποθανεῖν, ἐπὶ τῆς πατρῴας κλίνης ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν τῆς θυγατρὸς αὐτῷ καθαιρούσης τοὺς ὀφθαλμούς, οὐ γὰρ δὴ τοῦ παιδός γε τοῦ δεδεμένου.

Εἰπέ μοι· ἢν δὲ δόξω φλυαρεῖν ὑμῖν καὶ δέξη- τᾶι τὴν τελευτὴν ἐν τοῖς δεσμοῖς ὁ πατήρ, οὐκ αὐτὸν εὐθύς με δεήσει δεδέσθαι; πάνυ γε. τί οὖν δεινόν, εἰ ἀντὶ τοῦ τρισὶν ὕστερον ἡμέραις τήμερον τοῦτο ἔσται; ὅτι πονηρός, φησίν, ἐξελήλεγκται καὶ τὸν δῆμον ἠπατηκώς. οὐκοῦν ἐζημίωται διὰ τοῦτο χρήμασι, τὸ [*](5 cf. t. II 338, 1; t. IV 353, 28 R 9 Her. VI 94. Aristid. I. 1. p. 233, 10 sq. 10 Her. VI 101. Aristid. 1. 1. p. 226,4 11 cf. t. m 376, 10 13 II. λ 453. Od. λ 426. ὢ 296.) [*](1 num κωλῦον? at cf. ad t. IV 100, 17 3 μὴ δὲ ViB 4 τί ViBILau edd 5 ὧς om Vi 6 λύσετ’ scripsi e ViL λύσατ’ BILau edd | χαριεῖσθαι Β 8 ὅθεν om Vi 9 τοῦ om BLau 10 οὐκοῦν scripsi e ViBLaii οὔκουν LI edd i Ἐρετριέας coni Gasda 11 ἔσται scripsi ἐστι Vi ἔστι reliqui libri edd τούτου ἔστω coni lacobs Anth Pal III 669 13 αὐτῶ scripsi e ViBL αὐτοῦ ILau edd | οὐ — 15 μοι om Ι 15 δόξη Vi 16 τοῖς om Β 17 δεήσει scripsi e ViB δεήσῃ LILau edd sed „malim δεήσει“ Re | εἰ om Β 19 ἐξελήλεκται BLau 20 διατοῦτο ViB | post τὸ ras 2 litt L)

22. Καίτοι καὶ περὶ τῆς ἀπάτης καὶ τοῦ τὴν πόλιν ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἠδικῆσθαι πολλὰ μὲν ὑπάρχει λέγειν, μάτην δ’ ἂν ἴσως λέγοιτο. τίς γὰρ ὄνησις δικαίων λόγων τοῦ καιροῦ παρελθόντος; καὶ γὰρ ἂν μυριάκις ὡς οὐδὲν ἠδίκηκεν ἐπιδείξω, κατέγνωσται. οὐ μὴν ἀλλ’, εἰ βούλεσθε, μικρὰ καὶ περὶ τούτου διαλέξομαι τοῦ μέρους, ἴν εἰδῆτε τὸ ῥᾳδίως πείθεσθαι τοῖς παροξύνουσιν οἷόν ἐστι.