Declamatio 1

Libanius

Libanius, Declamatio 1, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

καὶ τίς ἂν εὖ φρονῶν φήσειε; καὶ γὰρ εἰ καὶ σφόδρα παρὰ τῶν προγόνων τῶν ἡμετέρων τετίμηνται, μισθὸς τοῦτό γέ ἐστι τῶν εἰς τὴν πόλιν ἐπαίνων βραχέων δή τινων ὄντων, οὐ τοῦ πάντα τοῖς ποιηταῖς ὑγιῶς εἰρῆ- σθαι τεκμήριον. ἀλλ’ ὅτι ὁ μὲν Μενεσθέως ὧς δεινοῦ τάττειν στρατιώτας ἐμνήσθη, τῷ δ’ ὅτι τῆς Ἑλλάδος ἡ πόλις ἔρεισμα προσερρήθη, λόγους ἔργοις ἀμειβόμε- [*](4 Theogn. 25 11 Plat. Ion. p. 530; Hipparch. p. 228 B. Isocr. antid. § 166. Aesch. ep 4, 2 15 Il. β 552 sq. cf. Her. VII 161. Thuc. II 41, 2 16 Pind. fr. 76 Schr.) [*](2 ὡς om Β 3 post λέγομεν pro signo interrogationis quod MaAth UVa Re Rog habent punctum posui e Β cum Mor λεγόμενος coni Gasda contra sensum loci 4 ὁ reposui ex AthUVaB auctore Re cum Rog ὅτι Ma Mor sed ὁ scriben- dum coni Not ad Lib. f. VII v, Re | καὶ om Ma 6 τὸν om MaUVaB cf. p. 53, 12 | ἐξέφυγέ τι reposui e libris auctore Re cum Rog ἐξεφύγετε Mor Re 9 ὁ δὲ reposui ex UVaB cum Rog οὐδὲ Ma ὁ Ath ὁ Mor Re καὶ ὁ Sintenis καὶ lacobs Lect 197 Not 26 | ἀπολύει Ma 10 ἑὸ φρονῶν reposui e libris auctore Re cum Rog εὔφρων ὢν Mor Re | καὶ(2) inserui ex AthUB om MaVa edd 11 ὑμετέρων AthUVa 12 ἐστι inserui e libris cum Rog om Mor Re 13 τοῦ reposui e Ma UVaB cum Rog τῷ Ath Mor sed τοῦ scribendum coni l. l., Re) [*](15 τῷ δ’ scripsi auctore Re cum Rog τῶδ’ libri τόδε Mor sed ὁ δὲ scribendum coni l. l., Re 16 προσερρέθη UB προσερέθη MaAth | ἀμειβόμενοι reposui ex UVaB auctore Re cum Rog ἀμειβόμενος Ath Mor Re ἀμείβομαι Ma)

νοὶ καὶ διὰ τὴν ἔμφυτον μεγαλοψυχίαν ὧν ἐν ταῖς πράξεσι τὴν μαρτυρίαν εἶχον, τούτων τοῖς ἐπαινοῦσιν ἀξιοῦντες εἰδέναι χάριν ἐκόσμουν ἐν τῷ μέρει καὶ αὐτοὶ τοὺς ποιητὰς οὐ δούλην ποιοῦντες τὴν πόλιν 6 οὐδ’ ὁμολογοῦντες πρὸς αὐτούς, ὡς ἂν ὕστερον Σω- κράτης μὴ πάντα ἐπαινῇ τἀκείνων, ἀποθανεῖται. κωλύει δ’ οὐδέν, ὦ Ἀθηναῖοι, τοὺς αὐτοὺς καὶ τὰ ὄντα περὶ [*](R III 28) τῆς πόλεως ὑμνηκέναι καὶ συμβούλους | οὐ πάντα ἀγαθοὺς γεγονέναι.

80. Ὁ αὐτὸς τοίνυν ἔστι μοι λόγος καὶ περὶ τοῦ μέμφεσθαι, φησίν αὐτὸν τῶν ἐθῶν τισι τῶν παρ’ ἡμῖν. εἰ μὲν γὰρ ὅλως Σωκράτης κατὰ τῆς πόλεως διεξέρχεται λόγους καὶ πείθει λυσιτελεστέραν εἶναι τὴν ἀντὶ τῶν νόμων ἑνὸς ἄφρονος βουλήσει διοικου- μένην, ἐν ᾗ δορυφόρων ἀσέλγεια καὶ περὶ γάμους ὕβρις καὶ χρημάτων ἁρπαγαὶ καὶ παρθένοι παροινού- μεναι καὶ παῖδες ἀδικούμενοι καὶ φυγαὶ καὶ φόνοι καὶ [*](10 sq. Xen. comm. Ι 2, 9 16 Dem. p. 403, 8) [*](1 ἔμψυχον Ma Ι ἐν om Va 4 αὐτὸς Mor 5 τις σω- κράτης Ath 6 πάντα ἐπαινὴ reposui e libris (sed ἐπαινεῖν Ath) cum Rog ἀντεπαινῇ Mor Re | τἀκείνων reposui e MaAth UVa auctore lacobsio Not 26 cum Rog κἀκείνων Β κἀκεῖνον Mor Re κἀκείνους Sintenis 7 δέοντα coni Hefermehl 8 πάντα reposui e libris auctore lacobsio Lect 197 cum Rog πάντας Mor Re qui πάντως coni 10 τοῦ Mor τούτων Ma UVaB τῶν Ath οὖ lacobs Not 26 11 φησίν] τισιν e Par 3017 Rog ὥς anteponendum coni Re καθά praetulerim sed particulam necessariam esse nego | τισι del Par 3017 et Rog) [*](12 ἡμῖν scripsi e MaUVaB ὑμῖν Ath edd | ὅλως reposui e libris cum Rog ὅτι Mor Re qui delendum aut ὁ scribendum coni ut lacobs Not 26 | πόλεως reposui e libris πολιτείας edd sed cf. Xen. Cyr. VIII 2, 28; Hier. II 12 sq 16 ὕβρεις auctore Cobeto Rog | παροινούμεναι reposui e MaUVaB auctore Re cum Rog παροινούμενοι Ath Μο Re)

οἰμωγαὶ καὶ δακρύων συνέχεια, εἰ τούτων ἐρᾷ καὶ ταῦτα παιδεύει, θαυμάζω εἰ <τὸν> τ πολύν, ὦ βεβίωκε χρόνον πάλαι θάνατον ὀφείλων Ἀθηναίοις· εἰ δὲ δημοκρατεῖσθαι μὲν ὑμᾶς βούλοιτ’ ἄν, ἔστι δὲ ἃ τῶν ἐθῶν οὐ καλῶς ἔχειν ἡγεῖται καὶ λέγει, κατὰ τοὺς τῆς δημοκρατίας, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τοῦτο νόμους ποιεῖ.

τίς γὰρ ὑμῶν οὐκ οἶδεν ὡς τὸ τοὺς βλάπτοντας νόμους λύειν ἐξ αὐτῶν ἐστὶ δεδομέ- νον τῶν νόμων; ὁ μὲν γὰρ θεὶς ἡγησάμενος συμφέ- ρειν ἔγραψεν, ὁ δ’ εὑρὼν οὐ τοιοῦτον ἔλυσεν αὐτοῦ καλοῦντος ἐφ’ ἑαυτὸν τοῦ νόμου. εἰ γὰρ μὴ λυσι- τελῶ τοῖς χρωμένοις ἐφ’ ὅπερ ἐγράφην μηδὲ τοῖς ἔργοις βεβαιῶ τὴν ὑπόσχεσιν, κίνει τὰ γράμματα, κατηγόρει, μηδὲν ὑποστέλλου.

καὶ ταύτην τὴν ἔασιν, ὦ Ἀθηναῖοι, χρόνον οὐδένα διαλε- [*](11 Dem. Lept. p. 484, 10 sq. Timocr. p. 706, 7 sq.) [*](1 δακρύων συνέχεια scripsi ex UVaB συνέχεια δακρύων MaAth edd 2 τὸν insenii om libri edd 4 ὁ δὲ lacobs Add 5 Lect 197 App. Pors. 312 Ι ἠβούλετ’ ἂν UVaB βούλεται auctore Nabero Rog 5 ἡγεῖτο UVaB ἡγεῖται, καὶ ψέγει καὶ τἀς δημοκρατίας auctore lacobsio 11. 11. et Not 27 Rog | κατὰ τούς τῆς scripsi κατὰ τοὺς MaUVa κατὰ τῆς AthB Sintenis καὶ τὰς edd sed deesse nonnulla coni Re οὐ τἀς δημοκρατίας, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τοὺς νόμους λύει coni Rog Ι καὶ τοῦτο reposui e libris cum Sinteni καὶ τούτους edd αἰ τούτους vel τοιούτους coni lacobs 7 νόμος UVaB νομιστέον coni Sin- tenis Ι ποιεῖ. scripsi μοι. εἴ MaAth μοι. ἤ UVaB μοι. edd μὴ λύουσιν lacobs | τὸ inserui ex AthUB cum Rog om MaVa Mor Re 8 βλάπτοντας Ma sed βλ in ras m2 2 10 αὐτὸν) [*](12 τοῖς inserui auctore Re cum Rog om libri Mor Re ὅπερ scripsi e MaUVaB coll p. 68,21. Plat. Gorg. p. 508 B ὧνπερ Ath Mor Re ᾧπερ Rog | μὴ δὲ MaB 14 καὶ ante κατηγόρει MaUVaB | ὑποστέλλου reposui e libris ὐποστελλό- μενος edd 15 ὦ — 60, 1 προσάγοντες scripsi ex UVaB τῇ πολιτείᾳ προσάγοντες οὐδένα διαλελοίπαμεν λελοίπαμεν Ma) ὦ θεοὶ χρόνον MaAth edd | Ἀθηναῖοι scripsi auctore Cobeto)

λοίπαμεν τῇ πολιτείᾳ προσάγοντες νέους ἀντὶ τῶν [*](R III 29) παλαιῶν τιθέμενοι νόμους. ἐντεῦθεν τὸν | μὲν ἀνείλομεν, τὸν δὲ ἐγράψαμεν. καὶ τὸ πρεσβύτερον ὑπεχώρησε τῷ κρείττονι. πόσους Δράκοντος, πόσους Σόλωνος, πόσους λελύκαμεν Κλεισθένους; τὸ γὰρ χρησιμώτερον ἀντὶ τοῦ φαυλοτέρου κρατεῖ καὶ τὴν ἐκείνου χώραν λαβὸν ἀντ’ ἐκείνου καθίσταται κύριον.