Declamatio 1

Libanius

Libanius, Declamatio 1, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

καὶ μὴν εἰ τὸ τῶν ἐπῶν κατηγορεῖν ἔν τι τῶν ἀδικημάτων, <ἦν> ἦν ἀν’ καὶ περὶ τούτου νόμος, ὥσπερ ἀμέλει καὶ περὶ [*](6 Thuc. Ι 21) [*](1 γάρ reposui e MaUVaB auctore Re cum Rog δὲ Ath Mor Re | τὰ γεγραμμένα scripsi τὸ δρᾶμα UVa τὸ δρᾶμα AthB τὸ πρᾶγμα Ma Mor Re τὸ γράμμα e Par 3017 Rog | ἐξα- λείψων Bcripsi auctore Cobeto cum Rog ἐξαλείφων libri Mor Re 9 δ’ bis Rog | οὕτως reposui e libris οὕτω edd | σὺ δὲ in ras Ma2 11 πρᾶγμα inserui om libri edd sed „aut ἀλλὰ τό γε ἔργον τῆς αὐτῆς ἐξουσίας aut τό γε τῆς ἐξουσίας ταὐτὸ“ Re ἀλλ’ ἀπό γε τῆς αὐτῆς ἐξουσίας auctore lacobsio Not 23 Rog | οὖν om UVaB 15 ἢ τοὺς Ath | οὖν ante ἐκ Mor del Re 17 καίτοι] οὐ Ath 18 δ’ Rog | ἐᾷς; Ma 19 ἦν inserui auctore lacobsio Not 24 cum Rog om libri Mor Re 20 τουτονὶ ἁ sed post ὁ (2) ras, VaB | μῶμος Ath ἁ sed in hoc in νόμος corr, VaB | παρὰ Ath)

53
τῶν ἄλλων ἀδικημάτων, οἷον ὁ μέν τις λέγει μὴ δω- ροδοκεῖν, ὁ δὲ μὴ τύπτειν, ὁ δὲ μὴ λωποδυτεῖν. καὶ τῶν ἄλλων ὅπως ἀπεχώμεθα, γέγραπται τιμωρία καθ’ ἑκάστων· ἀλλ’ οὐκ ἐὰν ἐπιλαμβάνηταί τις τῶν παλαιῶν ποιητῶν, ἀποθνησκέτω τῶν νόμων οὐδαμοῦ γέγραπται. ἀλλ’ οὐδὲ ἐν τοῖς ψηφίσμασιν ἐν οἷς ἐτιμῶντο ταύτην ἔλαβον τὴν δωρεὰν εὐφημεῖν ἅπαντας Ἀθηναίους περὶ τῶν ἐκείνοις γεγραμμένων ἀπάντων. τί τοίνυν ὁ κρινόμενος παραβὰς ἠδίκηκεν, εἰ μήτε ἐν νόμῳ κεκώλυται δεικνύναι τι τῶν Ἡσιόδου βλαβερὸν μήτε ψήφισμα θάνατον ἀπειλεῖ τῷ μή γε πανταχοῦ τὰ βέλτιστα τὸν Πίνδαρον εἰρηκέναι λέγοντι·

καίτοι τὼ δύο τούτω ποιητά, τόν τε Ἡσίοδον καὶ τὸν Ὅμηρον λέγω, πρεσβυτέρους εἶναι συμβαίνει τοῦ Σόλωνος. εἴ γ’ οὖν ἡγεῖτο δεινὸν ὁ Σόλων εἶναί τινα κατὰ τῶν ἐπῶν ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ, πάντως ἂν ἔθηκε νόμον εἴργοντα τοὺς Ἀθηναίους τῆς βασάνου τῶν ἐπῶν, εἰ δὲ μὴ | Σόλων, ἕτερος ἄν, ὡς περὶ [*](R ΙΙΙ 25) τῶν ὀνομάτων Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος ἔδοξεν [*](19 Herod. Att. apud Gell. IX 2, 10 cf. Lambertz, Die griech. Sklavennamen Ι (Vindob. 1907) p. 23 sq.) [*](4 ἑκάστων scripsi ἕκαστον libri Mor Re qui „aut ἑκάστου aut ἑκάστων“ coni ἑκάστου Rog 6 οὐδ’ Ma Rog 8 ἂπαν- τας scripsi auctore lacobsio Not 24 cum Rog δὲ πάντας libri Mor Re δὴ πάντας Sintenis 10 ἐν delendum censet Sin- tenis contra usum Libanii | τί MaB 11 γε AthU Re delen- dum censet Sintenis τε MaVaB Mor 12 πανταχοῦ scripsi e MaUVaB cum Rog πανταχῆ Ath Mor Re 13 δύο scripsi ex UB cum Rog δύω MaAthVa Mor Re 15 γοῦν MaAthB δ’ οὖν Sintenis | εἷναι — 18 Σόλων in marg Ma 2 17 εἴρ- γοντα scripsi εἴργων libri εἴργοντ’ edd | τοὺς inserui e Ma om reliqui libri edd | τῆς scripsi ex UB cum Rog τοῦ reli- qui libri Mor Re 18 ὧς περὶ reposui e libris auctore Re cum Rog ὥστε Mor Re ὥς γε Sintenis 19 τῶν — Ἀριστο- γείτονος delenda censet Sintenis)

54
ἡμῖν μηδένα δοῦλον τοῖς τὸν τύραννον καθελοῦσι ποιεῖν ὁμώνυμον καὶ πειθόμεθα.

πῶς οὖν τῆς αὐτῆς προνοίας οὐκ ἠξίωται τὰ ἔπη; ὅτι τὸ μὲν ὕβριν ἂν εἶχε κατὰ τῶν εὐεργετῶν διὰ τῶν οἰκετῶν, τὸ δὲ τὰ τῶν τυράννων ἂν ἐδίδου τοῖς ποιηταῖς, οὓς τοὺς ἀρ- χομένους ἐπαινεῖν ἀνάγκη, κἂν ὑπερβάλλωσι πάντας ἀνοίᾳ καὶ κακίᾳ. Σωκράτης δὲ Ὅμηρον οὐκ ᾔδει τύ- ραννον Ἀθηνῶν οὐδὲ Θέογνιν οὐδέ γε, εἰ τυραννοῦν- τας ἑώρα, κολακεύειν ἂν ὑπέμεινεν, ἀλλ’ εἰ πρὸς τὸ τῆς πόλεως ἄρχειν ἐπῆγε, καὶ τυραννούμενος ἂν ἐξή- τασε τὰ ποιήματα, καθάπερ τῶν τριάκοντα τὰ ἔργα. σὺ δ’ ἐν δημοκρατίᾳ καὶ παρρησίᾳ παλαιοὺς ποιητὰς ἐφίστης τοῖς περὶ τοὺς λόγους διατρίβουσι δεσπότας καὶ τὰ στόματα τοῖς δεξιωτέροις ἐμφράττεις καὶ σιγὴν Ἀθήνησιν εἰσηγῇ.