Oratio 64
Libanius
Libanius, Oratio 64, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908
οὐκ ἐξίστατο τῆς αὑτοῦ φύσεως ὁ Ζεὺς ἐν ταῖς μεταβολαῖς ἃς ἀκούομεν, ἀλλὰ θεραπεύων τοὺς καιροὺς πάλιν [*](5 cf. t. IV 192, 2 sq. R Choric. apol. X 4 9 cf. t. II 366, 4 11 [Luc.] salt. 46) [*](1 τὸ πρότερον Μ τοπρότερον MoBV πρότερον Mor τὸ] καὶ Ma 2 οὐκοῦν MaClBVa Mor 3 πάντες ταὐτὰ Va) [*](4 τοῦτον] τοῦ τὸν Μο Mor 5 αὐτὸν MaClB 6 προσ- ῆκον Re 7 βλέπειν Μα sed in βλάπτειν corr m 2, Cl | ἴσχυεν Va | ἐλθεῖν εἰς Τροίαν inserui e MMaClBVVa om reliqui libri edd 8 ἡγεῖσθαι τὸν Ἀχιλλέα om MMaClBVVa | δ’ PVa Re | ἐς MVa 10 πόρρω Μα sed ορ in ras m 2 11 ὑποδύνοντος Μα sed ον eras, Cl sed ον in ras | καὶ post ὥσπερ inser Ma 2 15 οὔτε MoPU | κυριώτερον Ρ sed ν in ras m 2 17 αὐτοῦ MoPMMaCl Mor | ὁ Ζεὺς om BV | ἐν inserui e PaMMaClBVVa om reliqui libri edd 18 ἃς scripsi e PaUMMaClBVVa secundum usum Libanii αἷς re- liqui libri edd)
57. Ἀλλ’ ἐπὶ τοὺς | θεωμένους ἤδη μέτειμι τούς, ὡς μὲν ἐγὼ φαίην ἄν, οὐ διεφθαρμένους, ὧς δὲ ὁ σὸς λόγος, ἀπολωλότας. οἳ δικαίως ἄν μοι δο- κοῦσιν ἀπαντῆσαί σοι πρώτοις ἐκείνοις. ἡμεῖς, Ἀρι- στείδη, γυναῖκας ἔχοντες καὶ παῖδας τρέφοντες καὶ τά ἡμέτερα αὐτῶν καὶ τὰ κοινὰ διοικοῦντες ἀναπαύλης εἵνεκα πρὸς τὸ θέατρον ἰόντες καθήμεθα σκοποῦντες, εἴ τι κάλλους ἔπεστι τοῖς δεικνυμένοις, κἄν τις ἀπὸ τῆς ὀρχήσεως τέρψις εἰς τὴν ψυχὴν εἰσέλθῃ διά τῶν [*](1 cf. t. Ι 292, 12) [*](1 δὲ inserui e MMaClVVa om reliqui libri edd 2 ὅσοις om Β | ταῦτα Va 3 ὡς om Va | εἴδεσιν Va | ἑαυτῶν Va sed σφῶν αὐτῶν suprascr m 2 4 διέσωζον MaCl sed in hoc e διεσώζοντο corr m 2 5 πάντα Μα sed in πᾶν corr m 2 πάντας Μ 6 μεταστάσεσιν Va sed σε inser m 2 7 ἐνά- γοντες scripsi e PPaUMMaClBVVa ἀνάγοντες Μο edd ἐπά- γοντες olim conieci secundum Dem. p. 37, 9 | ἔτι om Va 8 τἀς μορφὰς MBV 9 τοὺς] οὖς Μα sed οὑ in ras m 2 10 ἐγὼ μὲν Μ 11 ἀπολωλότας. οἱ] ἀπολωλεταῖοι· cum ras 1 litt σ?) post ε Va sed λότας supra λεταῖοι m 2 | οἳ Μα sed add m 2 ὃν Β 12 πρῶτοι ἐκεῖνοι Va et supra πρώτοις ἐκεί- νοις Ρα 13 τρέφοντες om Μ 14 ἡμέτερα αὐτῶν καὶ τὰ om Β | διοικοῦντες Ρ sed ιοι in ras m 2 15 ἕνεκα MV | σιωπῶντες Μ 16 ἔτι Μο et γρ in marg Mor | ἔπεστι Μ sed μέτεστι suprascr m 3 ἔπεστιν Va ἔνεστι olim conieci | καί Μ 17 ἐπὶ Ρα | εἰσέλθῃ reposui e PPaUBVVa εἰσέλθοι MMaCl εἰσελθεῖν Μο εἰσῆλθεν edd)
εἰ δ’ ὁ ταῦτα ποιῶν χρηστὸς ἢ πονηρὸς ἢ χαλεπὸς ἢ πρᾷος ἢ κρείτ- των ἡδονῶν ἢ μή, τούτων οὐδὲν προσενθυμούμεθα κριταὶ καθήμενοι ψιλῆς ὀρχήσεως, ὥσπερ, ὅταν πύκτας θεώμεθα, τῶν τραυμάτων οὐκ ἀνερωτῶντες, εἰ πὰρ’ οὗ μείζους αἱ πληγαί, περὶ τούς γονεῖς οὗτος μέτριος.
πῶς οὑν ὑπὸ τῆς ὀρχήσεως διεφθάρμεθα; ὅτι νεῦμα τούτων πλέον εἰς διαφθορὰν ἢ ἑτέρων μηχανήματα εἰς τὸ παραστήσασθαι πόλιν. βαβαὶ τῆς τῶν νευμάτων ἰσχύος. ὑπὲρ τἀς Λακεδαιμονίων ταῦτά γε μηχανὰς ἃς ἐπὶ τὸ Πλαταιέων τεῖχος ἀπέ- στελλον. ποίαν δὲ καὶ διαφθοράν | λέγεις; πότερ’ [*](R III 370) ἐφ’ ἑαυτοὺς κινοῦσι τοὺς θεωμένους; ἢ πειρῶσι τούς [*](16 Thuc. II 76, 3) [*](2 ἀρχόμεθα Va 3 ποιεσθέντες Μο πεισθέντες Β Mor ἡσθέντες Va 5 ἀναρμοστίαν Μα sed εὐ in marg m 2 6 δὲ Re 7 ἢ χαλεπὸς om Ρα | πρᾶος ΜοΜΜa sed in hoc ρᾶ in ras m 2, BVa 8 τοιοῦτος MaCl 9 ψιλῆς in ras Ma 2 | ὥσπερ om Β | ὅτ’ ἂν Va 10 πραυμάτων scripsi e PPaUM BVVa πραγμάτων MoMaCl edd | ἂν ζητῶμεν Μ 11 οὐ scripsi e PaMaClBVVa et γρ in marg M 2 auctore Re Anim ὧν Μο sed ν eras ᾧ reliqui libri edd | παρὰ Μ πρὸς olim conieci | αὐτὸς Va 13 τούτων scripsi τούτοις libri edd | πλέον τούτοις Β | νέων post διαφθορὰν inser coni Re Anim | ἑτέρω aut ἑτέροις coni Re 14 ; post πόλιν Μο et e, corr Ma 2 16 ταύτας Μ | γε om ΒV | πλατεέων Va sed αἰ supra ε m 4 17 διαφθορὰν Ρ sed θορὰν in ras m 4 | πό- τερον Μ 18 ἢ — 458, 1 θεωμένους om Va et delenda cen- suit Re | πειρῶσι Μ sed πηρῶσι in marg m2)
ὧς τοίνυν οὐδ’ εἰ πάνυ κλῶνται καὶ κάμπτονται, τοῦτο τῶν θεωμένων διαφθορά, ῥᾷστον ἀπάντων ἰδεῖν. τίς γὰρ οὐκ οἶδεν, ὡς ἡμέρας ὅλας ἀναλίσκομεν ἐν θεά- τροις πλήθει καὶ ποικιλίᾳ θεαμάτων, οὗ πύκτας ἔστιν ἰδεῖν, ἑτέρους μονομαχοῦντας ἢ θηρίοις ὁμόσε χω- ροῦντας, ἄλλους κυβιστῶντας; ἆρ’ οὖν εὐθὺς ἐκ τῆς θέας εἰς τὸ παραπλήσιοι γενέσθαι τοῖς ὁρωμένοις ἐρ- χόμεθα; καὶ διὰ μὲν τοὺς πύκτας θρασυνόμεθα, διὰ δὲ τοὺς ἐν ὅπλοις ἐρῶμεν φόνων; οἱ κυνηγέται δέ ἡμᾶς ἤγειραν λέοντα δέχεσθαι; κουφότεροι δὲ πηδᾶν ὑπὸ τῶν κυβιστώντων γεγόναμεν; καὶ τίς ἢ τῷ πλησίον [*](7 Aesch. Sept. 11 18 Thuc. VII 51, 1) [*](1 ὑφορᾶ cum ras 1 litt post α Va sed ρᾶι suprascr m 3 3 ἐπὶ] ὑπὸ Va 4 ὑπὲρ om Va 6 ἴασιν Μα sed α in ras 2 litt m 2 7 ἐνεξήβοις Cl 8 δυνάμει Va sed ῥήμασιν suprascr m 2 | πορνουμένου Ρα Mor et in marg Μο 9 κλῶντα Μο Mor | κάμπτοντα Mor 11 εἶδεν Μο Mor | ἐν om BV 12 πλήθει Μα sed πλ in ras m 2 „πλήθει potest esse idem atque ὑπὸ πλήθους videtur tamen deesse participium θελγόμενοι Vel simile“ a Re | οὐ Va 13 ἡ — χωροῦντας om BV | ἢ Va | ὁμόσε Va σε σε in ras m 2 14 εὐθύς om MMaCl) [*](15 ἐρχόμεθα Va sed ε ex α corr m 3 17 ἐν ὅπλοις Va sed έν ὅ ex ἐνο corr m 3 et λείπει τὸ ὄντας in marg m 2 | ὁρῶ- μεν Ma | φόνον Ma a φόνου Μ 19 ἢ om P Re ή Va)