Oratio 57

Libanius

Libanius, Oratio 57, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

καὶ δὴ δῶμεν ἀγροικότερον αὐτῷ τὰ περὶ τοῖν μηνοῖν εἰρῆσθαι. οὐκοῦν ἐξήρκει μὴ τυ- χόντα ἐκβαλεῖν | κἀν τούτῳ μὲν λαβεῖν τὴν δίκην, [*](R III 242) πληγῶν δὲ οὐκ ἦν καιρὸς καὶ τοιούτων καὶ τοσούτων οὐδὲ ἐν γυμνῷ τῷ σώματι οὐδὲ ἐν στρεφομένῳ τοῦ μηδέν μέρος εἶναι πληγῶν καθαρόν. οὕτω μὲν οὐ σφόδρα τὸ δίκαιον ἣν ἐν οἷς Μάλχος ἔπαθεν· εἰ δ’ οὑν καὶ θείη τις, αὐτὸς ἔχοιμ’ ἂν ἐγκαλεῖν τὸ καὶ οὕτως ὑβρίσθαι.

34. Ἀλλ’ ἥκω, φησὶν Ἀντίοχος, ἐκείνου πεπομ- [*](9 cf. t. III 316, 14 20 cf. p. 157, 7) [*](2 ἐποίει σε scripsi ἐποίησε libri sed in ἐποίεισέ corr P 4, edd | ἐχθρῶν Ρ sed ρων in ras m 2 4 μετέβαλεν I Bong Ι εὐχῆς vel εὐχῆς Re Anim 6 οὕτως scripsi οὐ τό libri edd, sed οὐ (= ubi) τὸ coni Re | ἐξεῖναι πολύ, ἢ δεινὸν coni Re | ὅτι] οὔτε Mor 7 ; posui auctore Re, punctum libri edd | πρόφασις scripsi auctore Cobeto Coll. 263 προφάσεις libri edd 8 δ’ Re | τύπτειν scripsi auctoribus Re Anim et Cobeto 1. 1. ἔτυπτεν libri edd 9 μὴ Mor 10 φεύγων Mor 11 ἀγροικότερον Ρ sed ὁ (2) in ras m 2 13 μὲν scripsi auctore Bong μὴ libri edd sed delendum vel in ἱκανὴν mu- tandum censuit Re Anim, μὴ φαύλην coni in ed 16 μὲν οὖν οὐ coni Re 19 οὕτω I Bong)

164
φότος καὶ τοῦτο ἔστι λύοντος τὴν αἰτίαν. ἔστι δὲ τοῦτο μὲν ὁμολογοῦντος τὴν αἰτίαν, τὸ δὲ ταύτην λύον οὐδεὶς ἄν μοι δεῖξαι δύναιτο. τὸ γάρ δὴ πε- πραγμένον ἀνίατον καὶ ἕως ἂν ἐπιδειχθῇ Σευῆρος ἁ εἶπεν οὐκ εἰρηκώς, οὐκ ἔστιν ἐμὲ μὴ παρακεκροῦσθαι.

εἰ δὴ δώσομεν τοῖς ἀδικοῦσι ποιοῦσιν ἃ βούλον- ται φίλους ἔχειν τοὺς κακῶς πεπονθότας ἀπ᾿ ὀλίγων συλλαβῶν, μεγάλην ἂν εἴημεν αὐτοῖς πλεονεξίαν δε- δωκότες, εἰ παροινοῦντες εἰς οὖς ἂν ἐθέλωσι μηδὲ μισοῖντο παρά τῶν ὑβρισμένων ὡς ὧν ἔδρασαν αὐτοὶ κατεγνωκότες. ἔσται δέ, οἶμαι, ῥᾴδιον καὶ τῷ κακῶς ἀγορεύσαντι καὶ τῷ ῥαπίσαντι καὶ τῷ καταβλάψαντι καὶ τοῖς τά μείζω τολμῶσιν ἐν ταπεινότητι τῇ τῶν μετεγνωκότων προσελθοῦσι φίλους ἔχειν τοὺς ἔχοντας ὃ κατηγοροῖεν ἄν.