Oratio 57

Libanius

Libanius, Oratio 57, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

ὁ δ’ αὐτὸς φόβος καὶ τῆς ἀκριβοῦς θεραπείας ἀπεστέρησε Μάλχον ἰατρῶν τῶν μὲν οὐ προσιόντων, τῶν δ’ οὐ πᾶσιν οἶς ἐνῆν χρωμένων εἰδότων, ὡς ἥδιστ’ ἂν ἀκούσαι τεθνεῶτα [*](9 cf. t. III 75, 17 20 cf. t. III 75, 16 1 τὸ cancellavit Mor | δύναιτο Mor | βοῆσαι om C 2 τί Mor | ἕτερον Mor sed γρ τε καὶ ἕτερον in marg 4 τῶν (1) Ρ) [*](5 οὐδ’ ἂν] οὐδεὶς Mor sed γρ οὐδέ in marg 7 ποιῶσι scripsi πείσωσι libri edd 8 δ’ Re 9 τοῖς om Mor 11 τε scripsi auctore Re γε libri edd 13 αἰ om Mor 14 ταῖς reposui e ΑΡ τοῖς Ι edd 15 ἀπολωλέκει Ρ sed ο in ω corr 16 αἰτοῦντι τί API | πρὸ τῶν] πρῶτον Mor | ὀφθαλμὸν I Mor 21 των (1) Ι 22 ἀκοῦσαι AP sed in hoc in corr m 4, I Mor Bong)

157
τὸν Μάλχον. καὶ τοῦθ’ ὡς εἰκότως ἐπεπείκεσαν αὐτούς, αὐτὸς οὗτος ἐμαρτύρησεν ὁ πρὸς τὸν περὶ τῆς τελευ- τῆς γενόμενον λόγον οὕτω διατεθείς, ὡς καὶ σκιρτῶν ὁρᾶσθαι.

19. Ταῦτα τοίνυν ἅπαντα ποιήσας οὕτως ἐναντίως ἔχοντα ταῖς ἐμαῖς ὑπὲρ Μάλχου δεήσεσιν ἀδικεῖσθαί φησιν οὐκ ἀφικνουμένου μου παρ’ αὐτὸν καὶ πέπομφεν Ἀντίοχον πείσοντά με ποιεῖν ὃ πρόσθεν. ἀλλ’ εἰ μὲν ἀνελεῖν, Ἀντίοχε, δύνασαι τά πεπραγμένα καὶ ποιῆσαι μὴ γεγενῆσθαι, βαδίζωμεν, | ἴωμεν, εἰ καὶ ἡ νὺξ [*](R III 236) ἕτερα λέγει· εἰ δ’ οὐδὲ θεῶν τοῦτο ἄν τις δύναιτο, τί τὸν μετέχοντα τῆς ἀτιμίας Μάλχου πείθειν ἐπιχει- ρεῖς ἑαυτὸν καταισχύνειν καὶ πρὸς ἅπαντας ὁμολογεῖν, ὧς ἀναίσθητος εἴη καὶ οἷος τοὺς ὑβρίζοντας προσ- κυνεῖν;

20. Ἀδικοῦντα γάρ, φησί, Μάλχον ἔλαβον περὶ τὸ βασιλέως χρυσίον. οἶδα ὡς ἐπλημμέλησέ τι τοι- οῦτον ὐπ’ ἀνδρῶν πανούργων ἐξαπατηθεὶς ἐλπίσι γλυ- κείαις τε καὶ δειναῖς ἄνθρωπον λαβεῖν. τὸ δὲ τῆς ἀπάτης τοῦτο καὶ τοῦ μεγίστου τῶν θεῶν ἴσμεν ἀψά- μένον. ἀλλ’ ἴστω πᾶν τοῦτο Μάλχου καὶ τῆς ἐκείνου γνώμης τὸ ἀδίκημα.

τί οὖν; ἡνίκα ἠξίουν, ἤκουές μου λέγοντος, ὅτι σῶσον ἡμῖν ἄνθρωπον ἀναμάρ- [*](8 cf. p. 150, 10; 163, 20 20 II ξ 360; o 31) [*](3 ὧς om Mor 7 μου om Bong 8 voce Ἀντἰ]οχον rursus inc Par fol. 35 | πείσαντα Par Μοι 10 νόσος? 11 δὲ Re | οὐ CP | δύναιτό τι Par 12 μάλχον Par Mor 14 εἴη Mor εἴην libri Bong Re 17 τοῦ Par τὸ τοῦ Mor sed γρ τοῦ in marg | ἐπλημμέλησέ ΡΙ cf. t. III 343, 4 18 γλυκείαις — 19 λα- βεῖν] „videor mihi iambum alicuius tragici cernere ubi ἐλπὶς ap- pellata fuit γλυκεῖα καὶ δεινή τις ἀνθρώπου λαβεῖν“ Re 18 γλυκέσι Par Mor 19 τε om Par Mor 22 γνώμης om I Bong)

158
τητον καὶ πανταχοῦ γενόμενον ἄγρυπνον τοῦ δικαίου φύλακα; ἀλλ’ εἰ τοῦτο τοιοῦτον ἣν, αὐτὸς ἂν αὑτὸν ἔσωζεν ἐν <αὐτοῖς> τοῖς πράγμασι τὴν σωτηρίαν ἔχων. ἔλεγον τὸν ἄνθρωπον ἔχειν μὲν τὰ ἀλλότρια καὶ ὁμολογεῖν καὶ ἀποδώσειν, ἄξιον δὲ εἶναι δι’ ἔργα τινὰ καλὰ μηδὲν πλέον παθεῖν. καὶ ταῦτα λέγων ἐδόκουν δίκαια λέγειν καὶ οὐκ ἄλλως ἔφησθα ποιήσειν καὶ ἐπί- [*](R III 237) στευον καὶ πρὸς αὐτόν | τε ἐκεῖνον καὶ τοὺς ἄλ- λους φίλους ἀπήγγελλον τά φιλάνθρωπα, ἐφ’ οἶς σὲ μὲν ἐπῄνουν, Μάλχῳ δέ συνέχαιρον. ταῦτ᾿ οὐκ ἂν μὴ οὕτως ἔχειν εἴποις.