Oratio 54

Libanius

Libanius, Oratio 54, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

τίς οὖν ἀκούσας γεγένηται; ἆρ’ ἐβόησε τὴν τῶν ἀλγούντων βοὴν καὶ τῶν ἡμεροδρόμων τὸν εἰσόμενον ἐν οἷς | [*](R III 146) εἴην ἔπεμψεν; ἀλλ’ οὔτε τῶν ἄλλων οἰκετῶν οὗτος οὐδένα οὔθ᾿ οἳ φέρουσι τῷ παιδὶ τά βιβλί·α. τοσοῦτον ἀπέσχε τὸν παιδαγωγόν. ἀλλ’ ἡ μὲν νόσος ἔδωκεν ἐπὶ τοὺς λόγους ἐπανελθεῖν ὀγδόης διηκούσης ἡμέρας, ὁ δέ ἣν οὐδὲν βελτίων, ἀλλ’ οὐδ’ αὐτοῦ τοῦ πάλιν ἐν συνουσίαις ἡμᾶς εἶναι τὸν ὧς συνήδοιτο ἐροῦντα ἔπεμψε.

32. Θεωρείσθω δὴ κἀκ τῶν δευτέρων. τίνα δὴ ταῦτά ἐστι τὰ δεύτερα; κατείληπτο μὲν ἡ δεξιά μοι χεὶρ ὑπὸ τῆς αὐτῆς νόσου μᾶλλον ἢ πρότερον, ὥστε τοῦ πειρᾶσθαί μοι βοηθεῖν ἀποστάντας τοὺς ἰατροὺς βλέποντας εἰς ἀλλήλους ἀθυμεῖν, ὁ δ’ ἤδει μὲν οὗ [*](4 cf. t. I 150,1. ep. 1380 7 cf. t. I 491,17) [*](6 ὄντως C 7 υἱέως Α sed ω ras in o ‚ IPar Mor cf. t. II 314,6 9 οὐκ οὖν Mor 10 ὁ δ’ Par Mor ὁ δ’ Re) [*](16 τοῦ τὸν? | τῶν παιδαγωγῶν IPar Mor | ἡ μὲν abreptum Par ἡμῖν Mor 16 διοικούσης δ᾿ ἡκούσης Mor 17 δ᾿ Re | αὐτοῦ τοῦ Ρ sed ῦ bis in ras m 2 19 ἔπεμψεν Α 20 δέ (2) CAPI 21 κατείληπται Par Mor 24 ὅ Ρ sed e corr in ὅ Par Mor δ᾿ ᾔδει] δὴ Par Mor | οὐ κακὸν Par Mor)

85
κακῶν ἣν, ὥσπερ πρότερον, | ἔπεμψε δὲ οὐδένα. [*](R III 146) τῶν δὲ αὐτῷ χρωμένων αἰτιωμένων τε καὶ λεγόντων αὐτὸν ἀδικεῖν τοιοῦτον ἐν τοιούτοις φαινόμενον ὠθού- μενος καὶ νυττόμενος ἔπραξεν ἃ οὐκ ἐβούλετο. πέμπει τὸν υἱὸν πάντα ἐροῦντα μᾶλλον ἢ ἃ τοῖς παροῦσι συνέβαινεν. ἔπειτα οὔθ’ ὁ παῖς ἧκεν οὔθ’ ὧν ἐστι τὸ τρέχειν.

καίτοι πρός γε τῶν ἄλλων πολλοὺς πολλοὶ πόδες ἤνεγκον καθ’ ἑκάστην ἡμέραν καλούν- των τε ὁμοῦ καὶ τὸ μὴ ἥκειν αἰτιωμένων, καὶ ταῦτ’ οὐκ ἐποίει μικροτέραν τὴν ἀρχήν, εἰ δ’ ὧς ἐμέ τις ἀπεστάλη, καταβέβλητ’ ἂν εὐθὺς καὶ καταπεπάτητο καὶ οὐκ ἂν ἣν οὗπερ ἣν.

34. Καίτοι φησίν· αὐτὸς ἐλθεῖν ὧς σὲ βουλη- θεὶς ἐκωλύθην ὑπὸ σοῦ. ὁ δ’ οὐκ ἠβουλήθη μέν, ἔφη δέ. καὶ τοῦ γε μὴ βεβουλῆσθαι μαρτύρια τά παραλελειμμένα πολλᾷ γε ὄντα ἐλάττονα. ὁ γὰρ οὐδ’ ἐκείνων ἄξιόν με νομίσας πῶς ἂν τηλικούτων; πολλά- κις | τοίνυν εἰς ἱππόδρομον ἰὼν ἐπὶ τὰς τῶν [*](R III 147) ἀρμάτων ἁμίλλας παριὼν τὰς ἐμάς θύρας καὶ ἄμα βλέπων τὴν ὑπὲρ τῶν κιόνων ὀροφὴν εἰδώς με κεί- μένον καὶ στένοντα καὶ σιτίων καὶ τῶν ἐμοὶ φιλτάτων ἀποκεκλεισμένον, λόγων, οὐκ ἠξίωσεν ἐρωτήματος πρέ- ποντος ἀνδρὶ φίλῳ περὶ φίλου οὐδ’ ἀκοῦσαί τι κάλλιον [*](1 ἔπεμψε scripsi e ΡΙ ἔπεμπε ἔπεμπε reliqui libri edd | δ’ Re 3 αὐτὸν Ρ sed add m 2 | ὠθούμενός τε καὶ? 8 ἤνεγκον scripsi ἐνέγκοιεν libri edd 11 κατεβέβλητ᾿ CAPI Re cf. t. II 285, 12; 162,21 14 ὃ A ὅ IPar Mor | δὲ Re 16 ὃς Par Mor sed in hoc γρ ὃ in marg | οὐδ’ Par sed δ corr m 2 οὐκ Mor 17 τηλικούτων] „videtur hic deesse νομίσαι aut νομίσειε“ Re at cf. p. 98,6; t. I. 97,22; 109.20; II 298,17 18 εἰς om C) [*](22 ἀποκεκλεισμένον P sed σ eras | λόγον Par λόγου Mor sed γρ λόγον in marg 23 φίλου Re φίλους φίλους libri Mor | ἀκούσαιτο Par et γρ Mor in marg)

86
εὔξατο. καίτοι διὰ πέντε βημάτων ἣν ἂν εἰς ἐμοῦ. ἀλλ’ οὐκ ἐβούλετο τοῦτο εἰδέναι τὴν πόλιν οὐδὲ ἔπεμ- ψεν οὔτε τι οὔτε τινὰ τῶν τιμιωτέρων οὔθ’ οἷς ἐν [*](R III 148 148) χερσὶν αἰ μάστιγες.