Oratio 53

Libanius

Libanius, Oratio 53, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

τὸ δὲ μέγιστον ἀγαθὸν ἀσθενοῦντι τοῦ νοσήματος ἀπαλλαγή. τίς τοίνυν παρ’ ὅτου καὶ τοῦτο γένοιτο; ἰατρός. πῶς τοίνυν τὸν ταύτην ἔχοντα τὴν δύναμιν ὁρῶσιν εἰσιόντα οἱ νέοι; πῶς δὲ ἁπτόμενον; πῶς δὲ ἀσιτίας μεμνημένον; εἰ δέ δὴ καὶ τομῆς ἢ πυρὸς δε- [*](2 ἀλλ’ ὁ λυπούμενος Iacobs Lectt. 205 et Philostr. 584 8 μ’ Re | ἐν τοῖς in τῆς mutanda coni Re, tuetur Iacobs acci- piens „de liberis eius qui loquitur et “ cancellavi 6 οὔτε et οὔτ’ Re | ἄλλοτε scripsi ἄλλως libri Re | αὐτὸ I) [*](7 διατοῦτο ΡΙ 15 δύνασθαι Ρ sed θα in ras m 5 16 οὐτῶ scripsi auctore Iacobsio Lectt. 206 et Αρρ. Pors. 254 οὔπω libri edd 19 τοῦ νοσήματος denuo inc Par fol. 16 Mor 20 γένοιτο; ἰατρός. Re γένοιτο ἰατρός; ἰατρός; (.Mor) libri Mor) [*](22 δ’ (2) Re 23 ἀσιτίας scripsi coll. t. II 810,13 αἰτίας libri edd | μεμνημένον Ρ sed o in ras m 2)

67
ήσειεν, Ἡράκλεις, τίς λυπηρότερος; τίς μᾶλλον ἐχθρός; ἀλλ’ οὐχ ὅταν λοῦσθαί τε ἐξῇ καὶ πᾶν ἔχειν σιτίον τε καὶ ποτὸν ἀνεῳγμένον, ἀλλ’ ἔστι καὶ πρὸ τῶν γονέων ὁ ἰατρὸς ἐκείνῳ.