Oratio 53

Libanius

Libanius, Oratio 53, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

οὕτω συμφορὰ τῷ λειτουργοῦντι τῶν παίδων αἰ προσθῆκαι· πρότερον μὲν γὰρ ὁ καλούμενος ἤκουεν, ὅτι αὐτὸς καλοῖτο, νῦν δέ, ὡς αὐτοῖς παισίν. ὁ δὲ ἄγων ἔρχεται τὸν χορόν. χορὸν δὲ εἶπον εἰσελ- θόντος μέν τινος πατρὸς ᾧ παῖδες ἤσαν ἑπτά, ὧν ἑπτέτης ὁ νεώτατος, ὥστε μόνοις αὐτοῖς μιᾶς δεῆσαι | τραπέζης. οἶμαι δέ, εἰ καὶ τῷ θήλει μετῆν ταυ- [*](R III 114) τῇσί τῆς ἑορτῆς, καὶ θυγατέρας αὐτὰς ἐκεῖνος ἂν ἦγε καὶ τῶν ἄλλων οἷς ἤσαν. ἡδῆ δέ τις αὐτὸς ἀσθενῶν τοῦ παιδὸς ἔπλησε τὴν γαστέρα, Φρύνων τις οὗτος ἕτερος, εἰδὼς μὲν πολλὴν νῦν ἐνοῦσαν τὴν περὶ τοὺς ἄρρενας νόσον, ἐγκαθίζων δὲ τοῖς νεανίσκοις ἰὸν οὔπω πεισθῆναι δυναμένοις, ὅτι ὅτι <τι> ἀκολάστων ἰδεῶν αἱρετώτερον.

11. Ἀδικεῖν μὲν οὖν ἔμοιγε δοκοῦσι καὶ οἱ καλοῦν- τες | οὐδὲ αὐτοῖς ὁμολογοῦντες, ὅταν ἐν τοῖς [*](R III 115) γράμμασι μεθιστάντες ἑτέρωσε τοὺς αἰσχρῶς βεβιω- κότας ποιῶσιν ὅπως ἄλλοι τἀκείνων πείσονται καὶ [*](13 cf. ad t. III 274,9 15 cf. Aesch. Ag. 884) [*](1 ἐλεγχομένην I 9 ἑπτέτης reposui e libris ἑπταέτης Par) ἑπταετῶν Mor ἑπτὰ ἐτῶν Re | δεῆσαι] γε δεῆσαι Ρ sed γ et ἧσαι in ras m 5 δὲ ἦσαν Mor sed γε pro δὲ coni 10 εἰ καὶ] καὶ εἰ CAPI 11 τἀς αὑτοῦ? | ἂν inser A f om CPar Mor 12 καὶ—ἤδη del A f om ΡΙ | ἤσαν ἤδη Re ἦσαν ἤδη CA 2 Par Mor | δέ Re ὁ δέ libri mor 13 τίς I οὐτίς Par sed ου oras καὶ τίς Mor | ἕτερος οὕτος C 14 πολλὴν Ρ sed add m 4 15 ἐγκαθιεὶς coni Mor 16 δυναμένοις scripsi auctore Re δυνάμενος libri edd | ὅ τι Ρ Mor | τι inserui 17 αἱρε- τώτερα Par 19 αὑτοῖς Ρ sed ’ in ras m 4 αὐτοῖς AIPar 21 τὰκείνων Ρ sed ’ eras | πείσαντα Par πείσωνται Μοr)

60
ταῦτα τῶν γνωριμωτέρων οἱ παῖδες. ἐγκαλοῖτο μὲν οὖν <ἂν> εἰκότως καὶ ὁ ἑστιάτωρ αὐτός, μείζω δὲ ὁρῶ τὴν αἰτίαν οὖσαν κατὰ τῶν ὑπακουόντων καὶ μὴ ὐπα- κοῦσαι κυρίων. οὐ γὰρ δὴ τούς γε ἀξιοῦντας ἐν τοῖς πατράσιν ἱστάναι τὴν κλῆσιν ἔδεον ἂν καὶ ἦγχον οἱ καλοῦντες τὸ καὶ σὺν τοῖς παισὶ καλεῖσθαι], ἀλλ’ ἐξῆν αὐτοῖς <πρὸς> 9 τὸ καὶ σὺν τοῖς παισὶ 1 [*](R III 116) ἀποκρίνασθαι, ὅτι τιμήσομεν τά Ὀλύμπια τῷ τούς ὑπὸ παιδαγωγοῖς διάγοντας μὴ γεύειν κακῆς ἐλευθερίας μηδὲ μιγνύναι ἐν εὐωχίαις τὰ διεστηκότα τῷ τῆς ἡλικίας δικαίῳ.

12. Ἀλλ’ εἰς 1 <ἔθος> τοῦτο, φησίν, ἥκει πολλαὶ τοιαῦτα Ὀλυμπιάδες εἱστίασαν. πλείους δέ γε τοιαῦτα οὐχ εἱστίασαν. πότερ’ οὖν τὸν ἐλάττω χρόνον ἢ τὸν πλείω κρατεῖν ἄξιον; καὶ πότερα καλου- μένων τῶν νέων ἣν ἡ πόλις ἐν βελτίονι δόξῃ ἢ μὴ καλουμένων; ὀψὲ μὲν οὖν παραινῶ, τοῦτο δὲ οὐ ποιεῖ [*](1 „malim γνωριμωτάτων“ Re 2 ἂν inserui auctore Ia- cobsio Lectt. 205 3 ὑπακουόντων καὶ] „malim ὄντων inter- “ Re at cf. 61, 4 5 num ἑστάναι? at cf. p. 61, 14 | ἔδει Par Mor 6 τὸ—καλεῖσθαι cancellavi ut e sequenti linea anticipata τὸ—7 αὐτοῖς om Mor τὸ Α sed ῶ supra ὸ scr f ὸ ῶ τῶ Ρ τὸ Ι τῷ probat Re 7 πρὸς inserui auctore Re qui alioquin τῷ pro τὸ scribi voluit | τὸ A sed ῶ suprascr f τῶ Ρ | παισὶ scripsi παισὶν libri edd | καλεῖσθαι inserui ex antecedenti linea 8 ἀποκρίνεσθαι C | τιμήσομεν A sed ὁ in ω corr f 10 μὴ δὲ APIPar 12 ἔθος inserui aucto- ribus Re qui vel νόμον proposuit vel ἀλλ’ ὕστερον, φησίν, ἥκεις coniecit, et Cobeto Coll. 256 coll. l. 61,3 13 et 14 τοιαῦτα scripsi τοιαῦται libri edd 13 et 14 ἐστίασαν Α sed ι post ἑ inser m 2 CPar Mor sed in hoc priore loco γρ εἱστίασαν in marg εἱστιάθησαν coni Re 14 οὐχ scripsi οὐδ᾿ libri edd) [*](15 πότερα scripsi πότερον ἂν Par Mor πότερ’ ἂν reliqui libri Re πότερον Iacobs Lectt. 205 et App. Pors. adv. 323 16 βαλαντίονι C)

61
τὸ πρᾶγμα κάλλιον, ἀλλ’ ἐμοῦ μὲν ἄν τις εἴη τοῦτο κατηγορία, τὸ δ’ οὐχ ἧττον πονηρόν, εἰ καὶ τῶν εἰ- ωθότων γέγονεν. ὡς πολλὰ μὲν εἰς ἔθος ἤκει κακῶς, πολλὰ δὲ πέπαυται μένειν ἔτι καὶ κρατεῖν | ἄξια. [*](R III 117) δυστυχὲς μὲν οὖν τὸ μὴ τοῖς πρώτοις εἰσηχόσιν ἠναν- τιῶσθαι, ὁ δὲ οὐ χρηστῆς ἐστι τύχης τηρεῖν ἀνοίας τῆς ἐσχάτης.