Oratio 53

| τὸ δὲ ἐφιέμενον τῶν παρατιθεμένων φαίνε- [*](R III 112) σθαι τὸν τηλικοῦτον οὐκ αἰσχρόν; τὸ δὲ κατά σπου- δὴν ἀναιρεῖσθαί τε σῖτον καὶ παραδιδόναι τῷ στόματι; [*](6 cf. p. 64,11 et Dem. p. 403,19) [*](1 οὐδέ ἕν Ι | πατέρες Ρ sed ε (2) in ras m 5 2 τοῦτον C 3 „mallem αὖ τῳ“ Re 6 δ’ Re 7 καὶ om Par Mor 8 τῷ παιδὶ om Par Mor 9 ποιῆσαι CAPI 12 τοῦτο Par Mor πρὸς τοῦτο Iacobs Lectt. 205 13 σιγὴ CAPar | τῶι Α sed ~ eras τῶ CPar 14 τούτων Par Mor 16 οὖν ἐσθίοντα Par Mor, sed in hoc γρ γοῦν in marg | συμπίνοντα ἂν, Μορ συμπιόντα Iacobs Philostr. im. 266 16 ἀλλ’ –πείθεσθαι] οὐδέ κατὰ βλεπόμενα πείθεσθαι Μορ ἀλλά καὶ τά βλεπόμενα πυθέσθαι Re Anim, ad quod Iacobsius Lectt. 205: „fortasse recte, mallem tamen ἀλλά καὶ πάντα τά βλεπόμενα πυθέσθαι“ ἀλλ’ ἤδη καὶ τά βλεπόμενα πείθεσθαι Iacobs Philostr. 1. 1. num ἀλλ’ αὐτὰ ἕκαστα τά βλεπόμενα πυθέσθαι? 17 τὸ scripsi auctore Re τί libri edd | δαὶ CA sed in hoc αι eras et ε suprascr m. rec 18 κατασπουδὴν Ι 19 ἀναιρεῖται Par et γρ Mor | τε om Par Mor)

τὸ δὲ ἐξουσίαν εἶναι τοῖς ἀνδράσι τείνειν ὅποι βού- λοιντο τῶν χειρῶν ἑκατέραν; τὸ δὲ ὄπισθεν αὐτὴν τῷ νώτῳ παρατείνειν; τουτὶ δὲ οἶδε πολλάκις εἰς ὅπερ ἡ μίξις τελευτᾶν. εἰ δὲ καὶ μὴ τοῦτο, ἀλλ’ αἰτῆσαί γε ῥᾴδιον οὕτως ἐγγύθεν καὶ ὑποσχέσθαι μεγάλα καὶ πεῖσαι καὶ καταλαβεῖν ὅρκοις καὶ κρηπῖδα βαλόμενον αὐτοῦ μετά ταῦτα ἐποικοδομεῖν. ἑτέρωθι μὲν οὐκ εὔπορον ἄνδρα παιδὶ περὶ τούτων διαλέγεσθαι, ἀλλ᾿ ὑποψία τε καὶ τὸ ἀκούειν κακῶς καὶ λόγος οὐκ ἐν τῇ συνουσίᾳ, τοῖς δὲ ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἐσθίουσι τραπεζῶν ἄδεια πάντων ῥημάτων καὶ ὁ κωλύων ἄτοπος. διά τί [*](R III 113) γὰρ οὐκ ἐρεῖ τις πρὸς τὸν συμπότην; | οἶδα δὲ ἔγωγέ τινα πατέρα ὑμνούμενον τῇ περὶ ταῦτα τοῖν παίδοιν εἰς ἅπαν εὐχερείᾳ.

9. Εἰ δέ τις λογίσαιτο τοὺς χρόνους, καὶ κατὰ τοῦτ’ ἂν εὕροι φαυλοτέρους ἐνταυθοῖ πατέρας παίδων γεγενημένους. τὸ γὰρ αἰδεῖσθαι μέγιστον ὂν τοῖς τη- λικούτοις ἀγαθὸν ὑπὸ τῶν τοιούτων ἀρίστων τε καὶ δείπνων ἐξηλάθη. ποιεῖ δὲ καὶ τοῖς ἀγωνοθέταις τοῦτο τῆς λειτουργίας τὸ μέρος χαλεπώτερον καὶ πλείονος μὲν κινδύνου, μειζόνων δὲ τῶν φόβων ὁμοῦ μὲν ἀξι- ούντων ἀπάντων ἑστιᾶσθαι, τὸ δὲ μὴ ὧδε καλούντων [*](1 δ’ Re | κατεξουσίαν Par κατ’ ἐξουσίαν Mor | ἀνδράσιν Par Mor 2 δ’ Re | αὐτ̀ Par αὐτὸν Α sed o in η corr m 2, Mor 3 νώτῳ Ρ sed ω (1) ιν ras m 2 νότῳ I 4 τελευτᾶ Par Mor 6 ὅρκῳ Mor | κρηπῖδα IPar Mor | βαλλόμενον Par Mor 7 μετα- ταῦτα IPar 8 ἄπορον Par Mor 9 ἐν] „videtur ὢν corri- gendum, ita ut λόγος idem significet quod πρόσχημα“ Iacobs Lectt. 205 cf. p. 64,4 11 διατί PIPar 13 ὑμνούμενον τῇ Re ὑμνούμενόν τι libri Mor | τῆ ante τοῖν libri Mor can- cellavit Re 16 ἐνταυθοῖ] ἐνταῦθά οἱ Par Mor 21 κινδύνων Par | τῶν abesse “ Re 22 ἑστιᾶσθαι scripsi auctoribus Re qui etiam καλεῖσθαι proposuit, Iacobsio Lectt. 205, Cobeto Mnem. N. S. II 497 coll. p. 63, 9 et t. III 191, 1 R αἰτιᾶσθαι libri edd)

ἀτιμίαν σκευῶν τε καὶ τῶν διακονουμένων ἐλεγχομένων τῷ πλείονι, τοῦ πλείονος δὲ τούτου παρὰ τοὺς παῖδας γιγνομένου, τοῦ δὲ μὴ κατὰ κόσμον βλάπτοντος τὴν δαπάνην.