Oratio 47
Libanius
Libanius, Oratio 47, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906
δεινά σοι ταῦτα φαίνεται, βασιλεῦ, ἀλλ’ οὐ τὰ μέγιστα ἀκήκοας, εἴπερ αἰγῶν τε καὶ προβάτων μεῖζον αἰ θυγατέρες, ὧν οὐδὲ αὐτῶν ἀπἐ- χονται. τί οὖν ἔτι δεῖ λέγειν πληγὰς καὶ ὕβρεις καὶ ὡς γυναῖκες γυναῖκας ἕλκουσι λαβόμεναι τῶν τριχῶν, καὶ ὡς φρέατα ἄχρηστα καθιστᾶσι τοῖς ἔχουσι τοῖς ὑφ’ αὑτῶν ἐμβαλλομένοις καὶ ὡς ποταμῶν ἀποστεροῦσι καὶ διὰ τούτων <καὶ> κήπων, τρέφοντες οἱ μὲν πλείους, οἱ δὲ ἐλάττους ἐν μέσαις ταῖς κώμαις καθημένους τὰ πολλὰ καὶ κοιμωμένους ἐπ’ οἴνῳ πολλῷ καὶ κρέασιν, ὅπως, εἴ τις τῶν ἀδικουμένων ἀλγήσας ἀμύνοιτο, πληγὴ δ’ εἰσέλθοι καὶ ἐπὶ στρατιώτην, εἶτα [*](R II 503) τοῦτ’ ὄλεθρος εἴη τῷ | πατάξαντι μηδαμόθεν ὄντος αὐτῷ μηδενὸς λόγου; δεῖν γὰρ αὑτὸν ὑποσχεῖν ἐν ἁπάσῃ μέθῃ στρατιώτῃ πάντα ἀνεχόμενον καὶ μηδὲν ἐνταῦθα εἶναι τοὺς νόμους.
τοῦτο καὶ λῃστὰς γεωργοὺς ἐποίησε, τοῦτ’ αὐτῶν εἰς τὰς χεῖρας ἐνέθηκε σίδηρον οὐ τὸν τῇ γῇ φίλον, ἀλλ’ ὃς ἀποκτίννυσι. [*](1 κλαίουσιν τοί 2 οἳ ΑΡ sed in hoc add m3 οἵ ΙΒ γε γελῶσι C 4 μὴ δὲ ΑΡΙΒΜ 8 λέγειν CAPIB λέγειν, Μ λέγειν; Got Ι πληγὰς Μ Re πληγαὶ reliqui libri Got 9 γυναῖκες num delendum et λαβόμενοι scrobemdim? | γυναῖκας om Got 10 καθιστῶσι ΒΜ 11 ἑαυτῶν Re 12 τούτων] τῶν τοιούτων Μ Ι καὶ inserui auctore Re 16 „num διέλθοι aut προέλθοι aut δέ τις ἔλθοι?“ Re Ι δὲ Re | εἰσέλθῃ Ι 18 αὑτὸν Α sed ‘ e ’ corr, Ρ αὐτὸν reliqui libri Got Ι ὑποσχεῖν αὐτὸν ΒΜ 19 γλώσση C Ι πάντα ἀνεχόμενον Ρ sed ἁ ἀνεχό in ras m2 20 λῃστὰς ΙΒ 21 αὐτῶν — 22 ἀποκτίννυσι citat Plan l. l. 21 εἰς τὰς αὐτῶν χεῖρας Plan 22 ἀποκτείννυσι C)
7. Ἡ προστασία δὲ αὕτη πᾶν τοὐναντίον ποιεῖ. ῥώμην δίδωσιν | εἰς τὸ κακοῦν ἑτέρους. ὧν εἰσι [*](R II 504) καὶ οἱ τὸν φόρον εἰσπράττοντες. οὓς ἐβουλόμην ἐν- ταῦθά μοι καὶ παρεῖναι καὶ βοᾶν οἷα πεπόνθασι. πάντως δ’ ἂν τοῦτο μετὰ δακρύων ἐγίγνετο παρ’ ἀνδρῶν πενήτων ἐξ εὐδαιμόνων γεγενημένων. πῶς γενομένων δέῃ μαθεῖν, ὦ βασιλεῦ; ἔρχονται ἐπὶ τὰς κώμας ταύτας τὰς διὰ τῶν στρατηγῶν τετειχισμένας οἱ κομιούμενοι τὸν φόρον ἔργον τοῦτο ἔχοντες καὶ λειτουργίαν. εἶτ’ ἀπαιτοῦσι τὴν μὲν πρώτην πρᾴως καὶ βραχυτέρᾳ τῇ φωνῇ, καταφρονούμενοι δὲ καὶ κατα- γελώμενοι μετὰ ἀγανακτήσεως ἴδη καὶ μεῖζον φθεγγό- μένοι καὶ οἷον εἰκὸς τοὺς τῶν δικαίων ἀτυχοῦντας. εἶτ’ ἠπείλησαν τοὺς ἄρχοντας, μάτην Ι ἐλάττους [*](R II 505) ὄντας τῶν τὰς κώμας καρπουμένων. εἶθ’ ἥψαντο καὶ ἐπεσπάσαντο. οἱ δ’ ἔδειξαν, ὡς εἰσὶν αὐτοῖς λίθοι. [*](11 sq. cf. Cod. Theod. XII 1, 128 21 cf. t. II 386, 3) [*](6 γὰρ om Got Ι τοῦτ’ Re 7 δ’ Re | δικαίαις Re δικαίοις libri Got | ἐξαιρουμέναις Β 8 ἀδικουμένην ἀσθένειαν om in lac 10 litt Β 10 ῥώμην δίδωσιν] „videtur γὰρ interponen- dum“ a Re 15 θέλεις? 18 εἶτ᾿ scripsi e CAP εἶτα reliqui libri edd | πράως ΡΙΒΜ Got 20 μετ’ Re 22 εἰτα ΙΒΜ | ἠπείλησαν Re ἠπείλησε libri sed ἑ (2) eras Ι 23 ὄντες Re οἳ Α οἵ PIBM)