Oratio 42
Libanius
Libanius, Oratio 42, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906
τέ δαὶ Φίλιππος; τί δαὶ Δατιανός; οὐ τοῦ μὲν ὁ πατὴρ ἐχόρδευεν, ὁ δὲ [*](5 Constantino cf. Exc. Vales. § 30 15 Eunap. vit. soph. p. 23,19 sq. (Zos. II 40). Amm. XX 11,3 18 Eunap. I. I. p. 25,13) [*](20 Zos. II 46 sq. 21 Amm. XVII 5,1) [*](21 ἐχόρδευεν] ἤτοι ἐκιθάριζεν V2 at cf. Ar Eq. 214 et 315 cum scholiis) [*](4 καὶ] num οὐ? | τοῦ om V | αὐτὸν CIBMV Bong 6 οὐδεπώποτε Ι οὐδὲ πώποτε reliqui libri edd | ἔχον τι] ἔχοντι Β | τί BV 7 τοῦτο ΙΒΜ edd 8 ὀνομαστὶ Re ὀνόματι libri Bong 10 „malim παντὸς“ Re 14 τις et 15 συνεδρίῳ Re 15 Ἀβλάβιος Re ἀβλαβῶς libri Bong | ταπρῶτα IBV 16 τοῦ om Μ sed in marg add m2 19 ὁπότε VaIBM edd 20 et 21 δὲ VaIBMV Bong 21 ἐχόρευεν Cobet Coll. 135 coll. Dem. p. 315,8 fortasse recte)
25. Καὶ τούτοις ἅπασιν οὓς κατέλεξα τὸ συνέδριον ἀνέῳξεν οὐδὲν ἕτερον ἢ τούτων δὴ τῶν σημείων ἡ τέχνη. τῷ δὲ τοῦτό τε ὑπάρχει καὶ τὸ διὰ τῆς πρὸς ἡμᾶς ὁμιλίας καὶ παιδείας τρόπον τινὰ γεγεῦσθαι. τῶν γοῦν ἐπιδεικνυμένων πολλοὶ πολλοὺς ᾔσθοντο βουλομένους τὸν ἄνδρα ἐν ἐπαινέταις λαβεῖν, ὡς ἂν ἐπιστάμενον μορφὰς λόγων ἀμείνους τε καὶ χείρους [*](2 Amm. XXII 3,4. Zos. III 10,5 | cf. p. 236 not. 1 | t. II 484,9 R Amm. XIV 7,9 et 16. XV 3,1. Zonar. XIII 9 5 ep. 1217. 281. Anth. Pal. VII 570. Amm. XXVII 8,10. XXVIII 3,6. cf. Sievers p. 127. 10 cf. 311,1 sq. 14 cf. p. 138,10) [*](1 ἐφύλαττεν ΑΡΙΒΜ Bong 2 ἐκτίνων ΒΜ | Δομετιανὸς reposui e VaIBMV δομιτιανὸς reliqui libri sed ε supra ι Ρ2, edd cf. Δομίτιε p. 287,5 3 καὶ om M Bong 4 πατρὸς] εἷς B | ἦν δὲ καὶ ΙΒΜ Bong 5 δουλκίτιος in ras P3 δουληίτιος Μ δουλαίτιος V 7 αὐτοῦ Ι 10 εἶπεν Α | κναφίον Ι | ἡμῖν om A sed in marg add m2 | ἐπεισέρχεται ἡμῖν P sed litt (β?) supra ἐπεισέρχεται et (α?) supra ἡμῖν eras, Va 13 οἷς V sed ex οὓς corr, ΒΜ Bong cf. t. II 551,10; t. II 456,17 R 17 γ᾿ οὖν A | πολλοὶ πολλοὺς ᾔσθοντο] „malim sublato prorsus vocabulo πολλοὶ) pro postremo legi ᾐσθόμην“ Re 18 ὡσὰν I ὡσὰν Β)