Oratio 31

Libanius

Libanius, Oratio 31, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906

πότερ’ οὖν ὑμῖν δοκεῖ μέγα δύ- νασθαι ῥητορικὴ καὶ πλεῖστον ἐν βασιλείοις ἰσχύειν καὶ τὰς ἀρχὰς ἁπάσας οἱ λέγειν ἐπιστάμενοι λαμβά- [*](2 ποῦ δέ; παρὰ Μοr qui δὲ τὰ παρὰ coni | τὰ om Μο 3 δὲ MoPar Mor 4 δικαίας C sed αιας in αις corr 8 5 ἀλλὰ καὶ τῷ Β | πιστήν Re πίστιν libri Mor 8 ἐργάσα- σθαι Cobet Coll. 128 fortasse recte coll. t. Ι 103,12 et 375,12 9 ἦν· εἰ ἀεὶ Mor | ἔχειν om Μο Mor 10 μετέπεσεν 11 παρηκολουθήσατε Mor 13 Τῶν τεχνῶν — 21 γίγνεται citat Macar fol. 89v .14 βασιλέων Macar 20 ἀπόλλυται Patm 86(1 γρ ἀπόληται in marg m2, Macar | μικρὸς P sed ος ex ov Corr m3 μικρὸς ΑΙ 21 γίνεται ΒV Macar 23 ἁπά- σας in marg inser A)

138
νεῖν κἀν ταῖς περὶ τῶν ὅλων βουλαῖς εἰς ἀπόρρητα καλεῖσθαι καὶ μετέχειν τάξεως ἢ τοὐναντίον ἀπερρί- φθαι καὶ ἀπεληλάσθαι καὶ περιυβρίσθαι καὶ τὸ τῶν [*](R II 216) Μεγαρέων πεπονθέναι ῥητορική τε | καὶ ῥήτορες ἔξω καὶ λόγου καὶ ἀριθμοῦ κείμενοι; οὐδεὶς τως οὔτε ἄπειρος τῶν καιρῶν οὔτε φιλονεικίᾳ χαίρων, ὅστις ἂν εἰπεῖν τολμήσαι τὸ μὴ εἰς ἔσχατον ἀτιμίας ἐκπεσεῖν τὴν τέχνην.

ὅπου γὰρ οἱ πολλοὺς περὶ τὴν κτῆσιν τῶν λόγων ὑπομείναντες πόνους οἱ μὲν ὅλως ἐπὶ τὸ γράφειν εἰς τάχος τοὺς αὑτῶν υἱεῖς ψαν ἀμελήσαντες τοῦ τῆς διανοίας κάλλους, οἱ δ’ φοῖν ὁμοίως ἐφρόντισαν, του μὲν ὡς ὄντος καλοῦ, τοῦ δὲ ὡς εὐδοκιμοῦντος, τίς ἔτ’ ἂν ἀπόδειξιν μείζω ζη- τοίη τῆς κατὰ τῶν λόγων ὕβρεως; ἔστιν οὖν, εἰπέ μοι, τὸ μὲν πρᾶγμα τῶν ἀνωφελῶν νομίζεσθαι, τοὺς δὲ του πράγματος διδασκάλους πολλοὺς ἔχειν τοὺς θαυ- μασομένους; καὶ τίς εἶδεν ἱερῶν κατασκαπτομένων ἱερέας ἐντίμους; τίς ναυπηγὸν ἐν μεσογείᾳ πλουτοῦντα;

[*](4 Anth. Pal. XIV 73, 8. Phot. et Suid. 8. ν. ὑμεῖς, ὦ εγα- ρεῖς. Theocr. XIV 48 c. schol. Callim. ep. 26,6. cf. ep. 372 et ad t. II 98, 2. Perperam de versu comoediae Atticae Μεγαρεῖς γὰρ ἵξω τοῦ λόγου καὶ τἀριθμοῦ cogitavit Kockius Fr. com. Att. III p. 501 n. 502)[*](1 κἂν I sed eras | εἰς inser P2I3 om MoV πρὸς τὰ coni Re I τἀπόρρητα? 2 ἀπερρῖφθαι cf. t. II 307,9 3 περιυ- βρίζεσθαι Ι sed ζε eras 4 ῥητορική τε καὶ ῥήτορες cancellavit Cobetus Coll. 128 5 καὶ (1) om V 8 ἐμπεσεῖν V ἐλθεῖν Patm sed γρ ἐκπεσεῖν in marg m2 10 ὄλους Μο | αὐτῶν Ι Μοr)[*](11 οἳ C sed ded s, A οἴ BV 12 ὡς οὐκ ὄντος Β ᾤοντο Mor 13 τὶς Patm sed γρ τίν’ in marg m2 | ἂν ἀπόδειξιν scripsi ἀπόδεξιν ἂν V ἀπόδειξιν reliqui libri edd 14 γρ τις post ζητοίη Patm in marg m2 16 θαυμαζομένους Mor 17 εἶδεν scripsi auctore Sinteni ἔχει libri edd 18 τῶν ἐν μεσογείᾳ μεσογείῳ Mor μεσογαίᾳ Monnier cf. Lob. ad Phryn. p. 298) πλοντούντων PIBPar et γρ in marg AV2, Mor Monnier)
139

29. Μιᾷ μὲν αἰτίᾳ ταύτῃ τὸν μισθόν, ὦ ἄνδρες πολῖται, συνέβη τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἀπολωλέναι, ἑτέρα δὲ αὐτὸν οὐκ ἀφῆκεν ὥσπερ πρότερον χωρεῖν πολλῷ βιαιοτέρα. τῶν γὰρ οἴκων τῶν ἀπὸ παλαιοῦ λαμπρῶν ὧν ἦν καὶ τὸ παιδεύεσθαι καὶ τὸ διδόναι, πτωχεύειν ὁ καιρὸς οὐκ ὀλίγους ἀναγκάσας λαβεῖν μὲν τῶν λόγων οὐκ ἐκώλυσεν, εἰς δὲ μισθοῦ δόσιν ἀδυνάτους ἐποίησε. πάντως δὲ οὐδεὶς ἀγνοεῖ τοὺς μὲν ἐξ ἐνδόξων γενομένους τὰ αὑτῶν πεπρακότας, τοὺς δὲ ἐξ ἀνωνύμων τὰ ’κείνων ἐωνημένους.

τῆς οὖν περὶ ἕκαστον οἶκον ἀτυχίας κεκοινώνηκεν ὁ διδά- σκαλος. ὥσπερ γάρ, εἴπερ ἐπλούτουν, ἀπέλαυεν ἄν, οὕτως ἀπορούντων ἀνάγκη προῖκα συνεῖναι. | εἰ [*](R II 217) μὲν οὖν τὴν χρηστότητα τῶν παιδευτῶν ἐν τῷ πλή- θει τῶν παιδευομένων ἀξιοῖ τις ὁρᾶν, μεγάλην ὡς ἀληθῶς εὑρήσει· σημεῖον δὲ ποιούμενος τὸν τούτων ἀριθμὸν τῆς ἐκείνων περιουσίας οὐκ ὀρθῶς κρίνει.

καὶ τὶ δεῖ περὶ τούτων εἰκάζειν ἐξὸν ἐπ’ αὐτὴν ἐλθόντα τὴν ἐξέτασιν καθαρόν, ὡς ἔχει, τὸ πρᾶγμα μαθεῖν; εἰσελθὼν γὰρ ὁ νομίζων τὰ παρὰ τῶν νέων μεγάλα καθίσας αὑτὸν παρὰ τὸν θρόνον καλῶν στον πυνθανέσθω, τίς ὁ παρ’ αὐτοῦ μισθός. οἶμαι γὰρ πλὴν ὀλίγων κομιδῆ τοὺς ἄλλους, εἰ γνοῖεν ἐφ’ ᾧ καλοῦνται, φεύγοντας ὅποιπερ ἂν ἐξῇ καταδύεσθαι [*](1 οὖν inter μὲν et αἰτίᾳ edd delevi | τὸ Μο 2 τοῖς ἀνθρώποις om Patm | τούτους Patm sed γρ τούτοις in marg m2) [*](7 ἐκώλνσεν I sed ν add m3 10 δ’ Re | τἀκείνων Β | ἐκεί- νων Μοnnier 11 οὖν om Mor | οἶκον in marg Α 15 num φωρᾶν ? 17 κρινεῖ Cobet Coll. 128, at variationis temporum studiosus Libanius 19 καθαρὸν A 22 αὐτῶν V 24 ὧν Mo | ὄπηπερ V)

140
μήτε ψεύσασθαι τολμῶντας τῷ τε μὴ τελεῖν αἰσχυνο- μἐνους. εἰσὶ δέ τινες οἱ τοσοῦτον τελοῦσιν, ὥστε τῶν οὐδ’ ὁτιοῦν διδόντων μᾶλλον βούλοιντ’ ἂν λανθάνειν.

ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἄξιον διὰ πάσης ἀκριβείας ἐλθεῖν. τῶν γὰρ ἐνόντων εἰπεῖν ἄμεινον ἀφελεῖν ἢ λυπῆσαι τοὺς ἡδέως μὲν ἂν δόντας, τύχῃ δὲ κεκωλυμένους. τοσοῦτον δ’ ἂν ἰσχυρισαίμην, ὡς ὀλίγων τῶν ἐκεῖθεν ὄντων παρὰ τῆς πόλεως ἀξιῶ τι φανῆναι καὶ μὴ πι- στοτέρους τοὺς πόρρωθεν μαντευομένους ἐμοῦ τοῦ συζῶντος περὶ τοῦ ποῖα τὰ τῶν ῥητόρων ἐστὶ νομι- σθῆναι.

καὶ μὴν κἀκεῖνό γ’ ἂν ἡδέως ἐροίμην· ἔστιν ὅστις πώποτ᾿ ἤλπισε τοὺς εἰς τάχος τού- τους διδάσκοντας γράφειν ὄψεσθαι χρυσὸν ἀπὸ τῆς αὑτῶν τέχνης ἢ βέλτιον πράξειν τῶν σκυτοτόμων καὶ τεκτόνων; οὐδείς. ἀλλ’ ὄμως εὐ- [*](R II 218) ποροῦσι καὶ τρυφῶσι καὶ μεθύουσι καὶ | γεγόνασι σεμνοί. τί οὖν θαυμαστόν, εἰ ὥσπερ τὰ ’κείνων ἦρται παρὰ τὴν ἀξίαν, οὕτω τὰ τούτων ἐταπεινώθη;

34. Καὶ διὰ τί, φήσει τις, ὑπὲρ μὲν τούτων ἀλγεῖς καὶ λέγεις, τοῖς δ’ ἄλλοις παιδευταῖς οὐ συναγορεύεις; ὅτι τὰ τούτων ἀκριβέστερον ἐπίστα- [*](5 Isocr. Phil. § 110 p. 104 d) [*](1 ψεύδεσθαι Μο | τολμῶντας Ι sed ας ex ες corr m3) [*](2 τελοῦσιν Ι sed ν add m3 τελῶσιν Patm sed γρ τελοῦσιν in marg m2 3 οὐδ’ ὄτι οὖν Α οὐδοτιοῦν edd 5 τῶν γὰρ ἐνόντων Α sed γρ τὸ γὰρ ἐνὸν in marg, P sed in ras 7 litt m3) [*](7 ἰσχυρισαίμην scripsi, ut coni Monnerius ἰσχυρίσαιμι libri sed in ἰσχυρισαίμην corr V, edd τί Ι 12 πώποτ’ scripsi e V πώποτε πώποτε reliqui libri edd | ἤλπισεν Α 14 αὐτῶν IBV Mor 15 τῶν τεκτόνων Β 17 τἀκείνων edd | ἧρται Ι 18 τὰ ’κείνων Α sed γρ τούτων in marg, Μο τἀκείνων Patm, sed γρ τὰ τούτων in marg m2 19 διατί AIB MoV.)

141
μαὶ τῶν συνόντων, τῶν συντεταγμένων, τῶν συμπο- νούντων, τῶν συνᾳδόντων, τῶν τὸν αὐτὸν πληρούν- των χορόν, τά δὲ τῶν ἄλλων ἴσως μὲν οὐδ’ αὐτὰ καλῶς διάκειται, οὐ μὴν ἐδεήθησάν γε προσελθόντες γενέσθαι περὶ αὑτῶν ἐν ὑμῖν λόγον. μεμνῆσθαι δὲ πενίας ἐν πλείοσιν αὐτῶν τῶν οὕτω πραττόντων οὐ βουλομένων ἴσως ἂν εἶχεν αἰτίαν.