Oratio 31
Libanius
Libanius, Oratio 31, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906
πότερ’ οὖν ὑμῖν δοκεῖ μέγα δύ- νασθαι ῥητορικὴ καὶ πλεῖστον ἐν βασιλείοις ἰσχύειν καὶ τὰς ἀρχὰς ἁπάσας οἱ λέγειν ἐπιστάμενοι λαμβά- [*](2 ποῦ δέ; παρὰ Μοr qui δὲ τὰ παρὰ coni | τὰ om Μο 3 δὲ MoPar Mor 4 δικαίας C sed αιας in αις corr 8 5 ἀλλὰ καὶ τῷ Β | πιστήν Re πίστιν libri Mor 8 ἐργάσα- σθαι Cobet Coll. 128 fortasse recte coll. t. Ι 103,12 et 375,12 9 ἦν· εἰ ἀεὶ Mor | ἔχειν om Μο Mor 10 μετέπεσεν 11 παρηκολουθήσατε Mor 13 Τῶν τεχνῶν — 21 γίγνεται citat Macar fol. 89v .14 βασιλέων Macar 20 ἀπόλλυται Patm 86(1 γρ ἀπόληται in marg m2, Macar | μικρὸς P sed ος ex ov Corr m3 μικρὸς ΑΙ 21 γίνεται ΒV Macar 23 ἁπά- σας in marg inser A)
ὅπου γὰρ οἱ πολλοὺς περὶ τὴν κτῆσιν τῶν λόγων ὑπομείναντες πόνους οἱ μὲν ὅλως ἐπὶ τὸ γράφειν εἰς τάχος τοὺς αὑτῶν υἱεῖς ψαν ἀμελήσαντες τοῦ τῆς διανοίας κάλλους, οἱ δ’ φοῖν ὁμοίως ἐφρόντισαν, του μὲν ὡς ὄντος καλοῦ, τοῦ δὲ ὡς εὐδοκιμοῦντος, τίς ἔτ’ ἂν ἀπόδειξιν μείζω ζη- τοίη τῆς κατὰ τῶν λόγων ὕβρεως; ἔστιν οὖν, εἰπέ μοι, τὸ μὲν πρᾶγμα τῶν ἀνωφελῶν νομίζεσθαι, τοὺς δὲ του πράγματος διδασκάλους πολλοὺς ἔχειν τοὺς θαυ- μασομένους; καὶ τίς εἶδεν ἱερῶν κατασκαπτομένων ἱερέας ἐντίμους; τίς ναυπηγὸν ἐν μεσογείᾳ πλουτοῦντα;
[*](4 Anth. Pal. XIV 73, 8. Phot. et Suid. 8. ν. ὑμεῖς, ὦ εγα- ρεῖς. Theocr. XIV 48 c. schol. Callim. ep. 26,6. cf. ep. 372 et ad t. II 98, 2. Perperam de versu comoediae Atticae Μεγαρεῖς γὰρ ἵξω τοῦ λόγου καὶ τἀριθμοῦ cogitavit Kockius Fr. com. Att. III p. 501 n. 502)[*](1 κἂν I sed eras | εἰς inser P2I3 om MoV πρὸς τὰ coni Re I τἀπόρρητα? 2 ἀπερρῖφθαι cf. t. II 307,9 3 περιυ- βρίζεσθαι Ι sed ζε eras 4 ῥητορική τε καὶ ῥήτορες cancellavit Cobetus Coll. 128 5 καὶ (1) om V 8 ἐμπεσεῖν V ἐλθεῖν Patm sed γρ ἐκπεσεῖν in marg m2 10 ὄλους Μο | αὐτῶν Ι Μοr)[*](11 οἳ C sed ded s, A οἴ BV 12 ὡς οὐκ ὄντος Β ᾤοντο Mor 13 τὶς Patm sed γρ τίν’ in marg m2 | ἂν ἀπόδειξιν scripsi ἀπόδεξιν ἂν V ἀπόδειξιν reliqui libri edd 14 γρ τις post ζητοίη Patm in marg m2 16 θαυμαζομένους Mor 17 εἶδεν scripsi auctore Sinteni ἔχει libri edd 18 τῶν ἐν μεσογείᾳ μεσογείῳ Mor μεσογαίᾳ Monnier cf. Lob. ad Phryn. p. 298) πλοντούντων PIBPar et γρ in marg AV2, Mor Monnier)29. Μιᾷ μὲν αἰτίᾳ ταύτῃ τὸν μισθόν, ὦ ἄνδρες πολῖται, συνέβη τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἀπολωλέναι, ἑτέρα δὲ αὐτὸν οὐκ ἀφῆκεν ὥσπερ πρότερον χωρεῖν πολλῷ βιαιοτέρα. τῶν γὰρ οἴκων τῶν ἀπὸ παλαιοῦ λαμπρῶν ὧν ἦν καὶ τὸ παιδεύεσθαι καὶ τὸ διδόναι, πτωχεύειν ὁ καιρὸς οὐκ ὀλίγους ἀναγκάσας λαβεῖν μὲν τῶν λόγων οὐκ ἐκώλυσεν, εἰς δὲ μισθοῦ δόσιν ἀδυνάτους ἐποίησε. πάντως δὲ οὐδεὶς ἀγνοεῖ τοὺς μὲν ἐξ ἐνδόξων γενομένους τὰ αὑτῶν πεπρακότας, τοὺς δὲ ἐξ ἀνωνύμων τὰ ’κείνων ἐωνημένους.
τῆς οὖν περὶ ἕκαστον οἶκον ἀτυχίας κεκοινώνηκεν ὁ διδά- σκαλος. ὥσπερ γάρ, εἴπερ ἐπλούτουν, ἀπέλαυεν ἄν, οὕτως ἀπορούντων ἀνάγκη προῖκα συνεῖναι. | εἰ [*](R II 217) μὲν οὖν τὴν χρηστότητα τῶν παιδευτῶν ἐν τῷ πλή- θει τῶν παιδευομένων ἀξιοῖ τις ὁρᾶν, μεγάλην ὡς ἀληθῶς εὑρήσει· σημεῖον δὲ ποιούμενος τὸν τούτων ἀριθμὸν τῆς ἐκείνων περιουσίας οὐκ ὀρθῶς κρίνει.