Oratio 30
Libanius
Libanius, Oratio 30, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906
ἔτι τοίνυν λαμπρὸς μὲν ὁ Μαράθων οὐ διὰ τοὺς μυρίους μᾶλλον Ἀθηναίων ἢ διὰ τὸν Ἡρακλέα καὶ Πάνα, θεία δὲ ἡ Σαλαμὶς οὐ διὰ τὰς <τρια- κοσίας> τῶν Ἑλλήνων μᾶλλον ναῦς ἢ τοὺς ἐξ συμμάχους, οἱ μετ’ ᾠδῆς τῆς αὑτῶν ἐπὶ τὴν ναυμαχίαν ἧκον. μυρίους <δ’> ἄν τις ἔχοι λέγειν πολέμους τῇ θεῶν εὐνοίᾳ κυβερνηθέντας καί, νὴ Δία γε, καὶ εἰρή- νῆς καὶ ἡσυχίας χρόνους.
33. Τὸ δὲ μέγιστον, οἱ μάλιστα τοῦτο τὸ μέρος ἀτιμάσαι δοκοῦντες καὶ ἄκοντες τετιμήκασι. τίνες οὗ- τοι; οἱ τὴν Ῥώμην τοῦ θύειν οὐ τολμήσαντες ἀφελἐ- [*](R II 181) σθαι. καίτοι | εἰ μὲν μάταιον ἅπαν τοῦτο τὸ περὶ τὰς θυσίας, τί μὴ τὸ μάταιον ἐκωλύθη; εἰ δὲ καὶ βλαβερόν, πῶς οὐ ταύτῃ γε μᾶλλον; εἰ δ’ ἐν ταῖς ἐκεῖ θυσίαις κεῖται τὸ βέβαιον τῆς ἀρχῆς, ἁπανταχοῦ δεῖ νομίζειν λυσιτελεῖν τὸ θύειν καὶ διδόναι τοὺς μὲν [*](1 Paus. V 14, 2. VIII 15, 5 4 cf. ad t. II 264, 13 5 cf. ad t. II 135, 12 7 Polem. decl. Ι § 35. II § 41 | Her. VIII 65. Plut. Them. 15 13 cf. Cod. Theod. XVI 10, 10 cum nota Gothofredi t. VI p. 272) [*](6 Δήμητραν καὶ Περσεφόνην P2IV2) [*](5 καὶ τὸν πάνα Μ | τριακοσίας (i. e. τ΄) inserendum con- ieci Mus. Rhen. XXXII 92 coll. t. II 26, 7. Aesch. Pers. 337. Her. VIII 48 et 82 7 αὐτῶν IV Got 8 δ’ inserui | λέγειν om Β 12 δοκοῦντες C sed τες add s 13 οἱ C sed ι ex υ corr s | τοῦ] τὸ V 16 καὶ om V | „mallem γε καὶ μᾶλλον“ Re 18 τελεῖν Got | καὶ μὴ διδόναι Ρ sed μὴ inser m2 et καὶ διδόναι in marg scr m3, BU | καὶ διδόναι τοῖς μὲν ἐν ῥώμη δαίμοσι, καὶ τοῖς ἐν τοῖς ἀγροῖς· οὕτω συντακτέον in marg V2)
καὶ γὰρ ἐν τοῖς στρατεύμασιν οὐκ ἴσον μὲν τὸ παρ’ ἑκάστου, φέρει δέ τι τῇ μάχῃ τὸ παρ’ ἑκάστου. οἷον δή τι κἀν ταῖς εἰ- ρεσίαις· οὐκ ἴσοι μὲν ἅπαντες οἱ βραχίονες, συντελεῖ δέ τι καὶ ὁ τοῦ πρώτου λειπόμενος. ὁ μέν τις τῷ σκήπτρῳ τῷ τῆς Ῥώμης συναγωνίζεται, ὁ δέ<τις> σώζει πόλιν ὑπήκοον, ὁ δέ τις ἀγρὸν ἀνέχει παρέχων εὖ πράττειν. ἔστω τοίνυν ἱερὰ πανταχοῦ ἢ ὁμολογούν- τῶν οὗτοι δυσμενῶς ὑμᾶς πρὸς τὴν Ῥώμην ἔχειν δόν- τας αὐτῇ ποιεῖν ἀφ’ ὧν ζημιώσεται.
Οὐ τοίνυν τῇ Ῥώμῃ μόνον ἐφυλάχθη τὸ θύειν, ἀλλὰ καὶ τῇ τοῦ Σαράπιδος | τῇ πολλῇ τε καὶ [*](R II 182) μεγάλῃ καὶ πλῆθος κεκτημένῃ νεῶν, δι’ ὧν κοινὴν ἁπάντων ἀνθρώπων ποιεῖ τὴν τῆς Αἰγύπτου φοράν. αὐτὴ δὲ ἔργον τοῦ Νείλου, τὸν Νεῖλον δὲ ἑστιάματά [*](14 cf. Eunap. vit. soph. p. 73 sq. Expos. tot. mund. § 35 sq.) [*](3 τὰ τηλικαῦτα] τὰ ἐλάττω V2 7 τις] ἀπὸ τῶν θεῶν V2) [*](12 ποιεῖν] τὰς θυσίας V2) [*](1 δαίμονασ U sed να eras 2 „post ἐλάττω addi velim μὲν“ Re 3 καὶ γὰρ — 7 λειπόμενος citat Plan fol. 104 4 ἶσον Ρ sed ΄ in ras m2, Ι sed ΄ ex ~ corr m3 ἶσον Plan 5 καὶ ante τῇ Α sed punctis suprapos del, edd delevi | καὶ τὸ Plan | εἰρεσίαις Α sed ι (1) inser m2 εἱρεσίαις Plan ἐρεσίαις Got) [*](6 ἴσοι Ρ sed ΄ in ras m2 ἶσοι Plan 7 τε τε Got quod in γε corr Re Anim 8 τις inserui | ταύτῃ] ταύτῃ πόλει V 10 ὁμο- λογούντων V sed ὁμολογείτωσαν in marg 12 ζημιώσεται Re ζημιώσετε libri Got Monnier 15 ναῶν V 16 ἀνθρώπων om V) [*](17 ἑστιάματά ἐστιν scripsi coll p. 106, 5. Heliod. Aeth. IX 10. Aristid. t. II 303, 6 Κ. Cosm. Hieros. ad Greg. Naz. carm. 64 ed. Mai Spicil. Rom. II 179, 5 sq. (Eudoc. Viol. p. 305 Vill. 698 Fl.). Sen. nat. quaest. IV 2, 7. Dittenb. Orient. Graec. inscr. sel. 168, 5 et 10 sq. (cf. Wilcken Arch. Pap. III 323) ἑστιᾶ libri ἑστιᾶι Α) sed in ἐστιν ἃ οἴδαμεν corr C s et ἔστιν ἃ (?) μεν (ante μεν nonnullae litterae perierunt) in marg P3, edd ἱερά ἐστι τὰ Cobet Mnem. II 406 (Coll. crit. 127) 1 πείθουσα Re et com- ma post ἑστιᾷ ponens Sintenis 5 νόμοις Ι 8 ἱερὰ ματα ρήματ in ras) in marg Ι | δείξειε Ι 9 ἂν ἐκεῖνο Β 11 γινόμενα V 12 et 13 μὴ δὲ ΡΙΒΜ 12 ἁμᾶσθαι CAPU Got Re. cf. ad t. Ι 153, 24; II 259, 6 16 δεῖν scripsi cum Got e Ρ sed ν add m2, Μ sed ν add m3 et γρ ὡς δεῖ in marg m3, BV δεῖ reliqui libri edd 18 ἱερῶν Ι sed ἱε in ras m3)
τὶ οὖν; ἐπεὶ μὴ ποταμός ἐστι καθ’ ἕκα- στον ἀγρὸν τὰ τοῦ Νείλου τῇ γῇ παρέχων, οὐδ’ εἶναι τἀν τούτοις ἱερὰ δεῖ, ἀλλ’ ὅ τι δόξειε τοῖς γενναίοις τουτοισὶ πάσχειν; οὓς ἡδέως ἐκεῖνο ἂν ἐροίμην, εἰ τολμήσουσι παρελθόντες γνώμην εἰπεῖν πεπαῦσθαι | [*](R II 183) μὲν τὰ γιγνόμενα τῷ Νείλῳ, μὴ μετέχειν δὲ αὐ- τοῦ τὴν γῆν μηδὲ σπείρεσθαι μηδὲ ἀμᾶσθαι μηδὲ δι- δόναι πυροὺς μηδ’ ὅσα δίδωσι μηδ’ ἀνάγεσθαι γῆν ἐπὶ πᾶσαν ἃ νῦν. εἰ δ’ οὐκ ἂν ἐπὶ τούτοις διάραιεν τὸ στόμα, οἶς οὐ λέγουσι διελέγχουσιν ἃ λέγουσιν. οἱ γὰρ οὐκ ἂν εἰπόντες δεῖν τῶν τιμῶν ἀποστερεῖσθαι τὸν Νεῖλον ὁμολογοῦσι τοῖς ἀνθρώποις συμφέρειν τὰς τῶν ἱερῶν τιμάς.
[*](14 Dem. p. 375, 14. 405, 26; 536, 18)[*](8 τοῖς μελεινειμονοῦσι (corr μελανειμονοῦσι) V2 cf. p. 91, 12)37. Ὅταν τοίνυν καὶ τοῦ σεσυληκότος μνημονεύωσι, τὸ μὲν ὡς οὐκ ἐπὶ τὰς θυσίας προῆλθε, παρείσθω, ἀλλὰ τίς | οὕτω μεγάλην τῶν περὶ τὰ ἱερὰ χρή- [*](R II 184) μάτα δέδωκε δίκην τὰ μὲν αὐτὸς αὑτὸν μετιών, τὰ δ’ ἤδη καὶ τεθνεὼς πάσχων ἐπ’ ἀλλήλους τε ἰόντων τῶν ἐκ τοῦ γένους καὶ λελειμμένου μηδενός; καίτοι πολὺ βέλτιον ἦν αὐτῷ τῶν ἀπ’ ἐκείνου τινὰς ἄρχειν ἢ τὴν ἐπώνυμον αὐτῷ τοῖς οἰκοδομήμασιν αὔξεσθαι πόλιν, δι’ ἣν καὶ αὐτὴν πλὴν τῶν ἐκεῖ κακῶς τρυφώντων ἅπαντας ἀνθρώπους ἔχει καταρωμένους | τῇ σφῶν [*](R II 185) αὐτῶν ἀπορίᾳ τὴν εὐπορίαν ἐκείνῃ παρέχοντας.
38. Καὶ ὅταν τοίνυν μετ’ ἐκεῖνον τὸν ἐκείνου λέ- γωσι καὶ ὡς καθεῖλε νεὼς οὐκ ἐλάττω περὶ τοῦτο πονησάντων τῶν καθαιρούντων ἢ τῶν οἰκοδομησάντων, — οὕτως οὐκ ἦν ῥᾴδιον ἀλλήλων διαζεῦξαι τοὺς λί- θους δεσμοῖς ἰσχυροτάτοις εἰσενηνεγμένους, — ὅταν οὖν ταῦτα λέγωσιν, ἐγὼ μεῖζόν τι προστίθημι, ὅτι [*](4 Zos. II 29 9 cf. t. Ι 202, 12) [*](1 τοῦ σεσυληκότος] τὸν μέγαν Κωνσταντὶνον αἰνίττεται V2 1 sq. σημείωσαι ἃ φησὶ περὶ τῶν μοναχῶν Κωνσταντίνου ἄνο- μος καὶ παμβέβηλος καὶ ὄντως ἄνομος κεκεντρισμένος (?) καὶ πάσας αἰωνίους τὰς δίκας ὀφείλων ὧν περὶ τὸ ἀληθὲς σέβας ἐξύβρισε A f ὦ τλήμων Λιβάνιε, πόθεν ὁ διάβολος ἐνοίκησεν ἐπὶ σοὶ καὶ διὰ σοῦ βλασφημεῖ τὰ παράνομα; ὢ φύσις ἀθλιωτάτη, οἷα ληρεῖς κατὰ τὴν ἐλευθερίαν καὶ ἀνάπλασιν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. ἐλεῶ σε, ταλαίπορε διὰ τὴν ἐλευθερίαν τῆς φιλοσοφίας A P 12 ἐκείνου] υἱὸν suprascr V2) [*](1 μνημονεύωσιν Ι 3 χρήματα om Ι „addendum videtur aut ἠσεβηκότων aut potius ἠσεβημένων“ Re 5 τ’ Re 10 καταρωμένους C sed inter α et p ras 1 litt 11 αὐτῶν om Got 12 τῶν Ι 16 εἰς ἴν συνηγμένους συνηνεγμένους Anim) coni Re εἰσεληλαμένους coni Orelli num συνεζευγμένους?) [*](17 ἐγὼ om Got | μεῖζον τί ΙΒ)
τοι- αύταις μὲν ἀδοξίαις, τοσούτῳ δὲ πολέμῳ τῷ πρὸς ἀλλήλους συζῶσιν οἱ ἀπὸ τούτων ἐν μέσῳ τῶν ἀπὸ [*](R II 187) τῶν | ἱερῶν κιόνων στρεφόμενοι, δι’ οὕς, οἶμαι, ταῦτα. τοιαύτας τοῖς τέκνοις εἰς εὐδαιμονίαν ἀφορμὰς οἱ πλουτεῖν εἰδότες ἐκεῖνοι παρέδωκαν. καὶ νῦν οὓς ἄγει μὲν εἰς Κιλικίαν νοσήματα τῆς τοῦ Ἀσκληπιοῦ χρῄζοντα χειρός, αἱ δὲ περὶ τὸν τόπον ὕβρεις ἀπρά- [*](R II 188) κτους ἀποπέμπουσι, πῶς ἔνεστι | μὴ κακῶς τὸν τούτων αἴτιον λέγοντας ἀναστρέφειν;
40. Βασιλεῖ δὲ τοιαῦτα ἔστω τὰ βεβιωμένα, ὥστε τοῖς ἐπαίνοις ζῆν καὶ τετελευτηκότα, οἷον γενόμενον [*](1 cf. t. II 210, 5 4 cf. t. Ι 375, 12 sq. 5 cf. t. II 275, 17; 326, 14 sq. 6 cf. t. II 265, 13 R. Xen. Hell. IV 4, 17 10 cf. t. II 290,3. t. Ι 376, 2 14 Philostr. vit. Apollon. Ι 7 et 8 et 9 p. 6, 18 et 8, 1 sq. et 9, 11 sq. Κ; vit. soph. II 4 p. 74, 32 sq. Sozom. h. e. II 5 p. 51) [*](1 ὑφ’ αὑτῶν Ι | αὐτὸν A 3 δ’ Re | διδοῦσι V 4 λαμ- βάνουσιν V 5 φοβούμενος ἔαρ scripsi auctore Re collato t. II 326, 14 στράτευμα ἄγων καθ’ ἕκαστον ἰτὸς Ὀρχομένου θέρους ἅμα ἦρι κτλ. φοβούμενος. ἆρ’ CAP sed in hoc φο]βούμενος. ἕκαστον in marg m3, IBU edd ἄρ᾿ Got Monnier) φοβούμενος παρ’ Μ φοβούμενος cum lacuna 4 — 5 litt V 6 ἐξόδων Monnier | ἔχον scripsi auctore Re ἔχων libri edd ἦχον Monnier)) [*](8 τοσαύταις? 11 ἱερῶν ἐκείνων κιόνων Β 15 χρήζοντα ΡΙΒΜ Got (qui χρήζονται in marg habet) 18 Βασιλέι — 19 τετελευτηκότα citat Macar l. l. fol. 89v 18 δὲ om Macar)
καὶ ταῦτα τούτῳ παρὰ τῶν θεῶν οἷς ἀπέδωκεν ἱερὰ καὶ τιμὰς καὶ τεμένη καὶ βωμοὺς καὶ αἷμα. παρ’ ὧν ἀκούσας, ὡς τὸ τῶν Περσῶν αὔχημα ταπεινώσας εἶτα ἀποθανεῖται, τῆς ψυχῆς ἐπρίατο τὸ κλέος πολλὰς μὲν πόλεις ἐλῶν, πολλὴν δὲ γῆν δῃώσας, παιδεύσας δὲ τοὺς διώκοντας φεύγειν, μέλλων δέ, ὡς ἅπαντες ἴσασι, δέξεσθαι πρεσβείαν κομίζουσαν τῶν πολεμίων δου- λείαν. τοιγαροῦν ἠσπάζετό τε τὸ | τραῦμα καὶ [*](R II 189) βλέπων ἠγάλλετο καὶ μὴ δακρύων αὐτὸς τοῖς τοῦτο δρῶσιν ἐπετίμα, εἰ μὴ νομίζοιεν αὐτῷ παντὸς ἀμείνω γήρως εἶναι τὴν πληγήν. καὶ αἱ πρεσβεῖαι τοίνυν αἱ πολλαὶ αἱ μετ’ ἐκεῖνον ἐκείνου πᾶσαι καὶ τὸ λόγοις [*](2 cf. t. II 523, 11 sq. 4 Philostr. Her. XIX 11 p. 204,23 sq. Κ. cf. Herm. XVII 200 sq. 5 Socr. hist. eccl. III 21 p. 198 Α | Od. ω 93 sq. 7 Eunap. fr. 26 (Mueller Fr. hist. IV 25) 9 Xen. Cyr. III 1, 36 10 cf. t. II 325, 11 sq. 12 cf. t. II 353, 9 sq.) [*](15 cf. t. II 355, 11) [*](3 τἄλλα τῆς ἀληθείας, ὡς εἰώθεις, καταψευδόμενος, Λιβάνιε, ἐνταῦθα τἀληθὲς εἴρηκας, ὅτι μέγας Ἰουλιανὸς ἐπὶ κακίᾳ καὶ μετὰ θάνατον περιᾴδεται χριστιανῶν διώκτης πεφηνώς, Πέρσις δὲ μᾶλλον ἔδειξεν, ὡς οὐ δόλῳ, ἀλλὰ θεόθεν καιρίᾳ πληγὴ βλη- θεὶς ἀπέρρηξε τὴν βέβηλον ψυχὴν στήλην ὕβρεως ἀδιαλείπτου κεκομισμένος V2) [*](1 <περὶ> inserui | μὲν τὴν VB 2 πέρας] πέρσας 3 δ’ edd 6 τούτων CP sed in utroque ν eras, Α sed γρ τῶν in marg, I | τῶν om PIBUV Got 8 τὸ om Ι 11 μέλλων e μεγάλων corr I3 12 δέξασθαι ΙΜ | πολεμίων Ι sed ω in ras m3 13 πρᾶγμα Ι 17 αἱ om Re | λόγους Got)
42. Ἐγὼ δὲ ἠξίουν τὸν πρὸ τοῦδε τὰ μὲν τῶν ἐναντίων καθαιρεῖν καὶ κατασκάπτειν καὶ κατακάειν, ἐπειδήπερ ἐγνώκει τῶν θεῶν καταφρονεῖν, εἰ καὶ ἱερῶν γε καὶ ὁ τῶν ὄντων τοῖς πολεμίοις φειδόμενος ἀμείνων, οἰκείων μέντοι ναῶν πόνῳ καὶ χρόνῳ καὶ πολυχειρίᾳ καὶ πολλοῖς ταλάντοις κατεσκευασμένων καὶ προκιν- [*](R II 190) δυνεύειν ἄξιον. | εἰ γὰρ πανταχόθεν μὲν σωστέον τὰς πόλεις, λάμπουσι δὲ τούτοις μᾶλλον ἢ τοῖς ἄλλοις αἱ πόλεις καὶ οὗτοι τῶν ἐν αὐταῖς μετά γε τὰ κάλλη τῶν βασιλείων κεφάλαιον, πῶς οὐ καὶ τούτοις μετα- δοτέον προνοίας καὶ ὅπως ἐν τῷ σώματι τῶν πόλεων εἶεν σπουδαστέον; πάντως δέ εἰσιν οἰκοδομήματα κἂν εἰ μὴ νεῴ γε. δεῖ δέ, οἶμαι, τῷ φόρῳ τῶν δεξομένων. δεχέσθω τοίνυν ἑστώς, ἀλλὰ μὴ καταφερέσθω. μηδὲ τὸ χεῖρα μὲν ἀποκόπτειν ἀνθρώπου δεινὸν ἡγώμεθα, [*](20) πόλεων δὲ ὀφθαλμοὺς ἐξορύττειν μέτριον μηδ’ ἐν μὲν [*](1 cf. t. II 219, 18 2 cf. t. II 531, 10 17 cf. t. I 249, 1) [*](1 τοῦ δέους Β sed u in δέους eras τὸ δέος Re Anim „τοῦ δέος aut τὸ δέος “) et Cobet Misc. 164 τοῦ δέος coni Re in edit 5 πρὸ e πρὸς corr I3 6 κατακαίειν ΑΡ sed in utroque ι (1) eras, IU edd 7 εἰ καὶ scripsi cum Monnerio ἐπεὶ libri edd 8 γε e τε corr I3 | ὅτων Got qui βωμῶν καὶ βοτῶν vel ὁ τῶν coni 11 ἄξιον „mallem “ Re et delen- dum censet Cobet Misc. 163 ἠξίουν coni Got 17 νεώ scripsi ex Α coll. p. 89, 17 et 21; 111, 3 νεώ reliqui libri edd | δ’ Re) [*](18 ἑστῶτ᾿ Monnier 20 μὴ δ’ APIBMV Got μηδὲ Re | μὲν om Ι)
| οὐκοῦν τῶν μὲν βασιλέων οἱ νεῴ κτήματα, [*](R II 191) καθάπερ καὶ τὰ ἄλλα, τὸ δὲ τὰ αὑτῶν καταποντίζειν ὅρα εἰ σωφρονούντων. ἀλλ’ ὁ μὲν βαλάντιον ῥίπτων εἰς τὴν θάλατταν οὐχ ὑγιαίνει οὐδ’ εἴ τις κυβερνήτης τέμνοι κάλων οὗ δεῖ τῷ πλοίῳ, καὶ ναύτην δὲ εἰ κε- λεύσειε τῇ θαλάττῃ τὴν κώπην ἀφεῖναι, δεινὰ ἂν δοκοῖ ποιεῖν· πόλιν δὲ ἑέ· τις ἄρχων ποιοῖ μέρει τη- λικούτῳ χείρονα, τὰ μέγιστα ὤνησε; τί γὰρ δεῖ δια- φθείρειν, οὗ τὴν χρείαν ἔνι μεταποιῆσαι; πῶς δὲ οὐκ αἰσχρόν στρατόπεδον πολεμεῖν λίθοις | οἰκείοις [*](R II 192) καὶ στρατηγὸν ἐφεστηκότα παρακαλεῖν κατὰ τῶν πάλαι πολλῇ σπουδῇ πρὸς ὕψος ἀναβάντων, ὧν τὸ πέρας ἑορτὴν τοῖς τότε βασιλεῦσιν ἔθηκε;
44. Καὶ μηδεὶς οἰέσθω σὴν ταῦτ’ εἶναι κατηγορίαν, ὦ βασιλεῦ. κεῖται μὲν γὰρ πρὸς τοῖς ὁρίοις Περσῶν νεὼς ᾧ παραπλήσιον | οὐδέν, ὡς ἔστιν ἁπάντων [*](R II 193) [*](17 Edessa. cf. t. II 433, 20 sq. Cod. Theod. XVI 10, 8 cum nota Gothofredi) [*](7 κάλως τὸ σχοινίον· ὁ κάλως· τοῦ κόλον· τὸν κάλων. κά- λον δὲ τὸ ξύλον, οὐδέτερον V2 cf. t. II 474, 8 et scholl. ad t. II 423,8) [*](1 πῖπτον? cf. Et. Μ s. ν. (Drac. de metr. p. 52, 14 Herm.) | ὀδυρόμεθα 1 2 κείνων Ι edd 3 νεώι Α νεὼ reliqui libri) [*](5 ὁ — 10 ὤνησε citat Macar l. l. 5 βαλάντιον cf. t. Ι 296,3; 358,20; II 173,2 6 θάλασσαν Macar 7 τέμνει IBMV Macar | κελεύσειε Par Re κελεύεις reliqui libri sed ς eras C, Macar Got 9 δοκοῖ Ρ sed ι in ras m3 δοκεῖ U sed ῖ eras δοκῆς Got | πάλιν Macar | ποιεῖ IBMV Macar | μέρει τηλι- κούτῳ om Macar 10 τὰ μέγιστα ὤνησε] μικρὰ ἠδίκησεν Macar om Got | ταμέγιστα V 11 δ’ Re 12 πολεμεῖν λίθοις] πολεμεῖσθαι τοῖς Β 13 παραγγέλλειν?)
ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸ τοιοῦτο καὶ τοσοῦτον ἱερόν, ἵν᾿ ὑπερβῶ τὰ τῆς ὀροφῆς ἀπόρρητα καὶ ὅσα ἀγάλματα σιδήρου πεποιημένα κέκρυπτο τῷ σκότῳ διαφεύγοντα τὸν ἥλιον, οἴχεται καὶ ἀπόλωλε, θρῆνος μὲν τοῖς ἰδοῦ- σιν, ἡδονὴ δὲ τοῖς οὐχ ἑωρακόσιν, οὐ γὰρ ἴσον ἐν τοῖς τοιούτοις ὀφθαλμοί τε καὶ ὦτα, μᾶλλον δὲ τοῖς οὐκ ἰδοῦσιν ἄμφω, καὶ λύπη καὶ ἡδονή, τὸ μὲν ἐκ τοῦ πτώματος, τὸ δ’ ὅτιπερ οὐ τεθέανται.
ἀλλ’ ὅμως εἴ τις ἀκριβῶς σκοπήσειεν, οὐ σὸν τοῦτο, τοῦ δὲ ἠπα- τηκότος ἀνθρώπου μιαροῦ καὶ θεοῖς ἐχθροῦ καὶ δει- [*](R II 195) λοῦ καὶ φιλοχρημάτου | καὶ τῇ τικτόμενον αὐτὸν [*](19 Thuc. IV 14, 2 20 De Cynegio praefecto praetorio, postea etiam de Proclo comite Orientis cogitavit Gothofredus ad Cod. Theod. XVI 10, 8 t. VI p. 269. cf. p. 80 not. 3) [*](1 μεγίστοις om Got 2 ἐπέχον Got 3 γ’ οὖν A | τῶν om Ι 4 ὥστε ante μηδὲν inser coni Monnier 5 προσ ξελεῖν cum ras 1 litt ante ξ U 6 ἢν C sed ν add m2 13 ὑπερβῶ Re 14 num χρυσοῦ? Σεβήρου, χρυσοῦ coni Re Anim | κέκρυπται V 16 ἑ ρακόσιν cum ras 1 litt post ε U | ἶσον Ρ | μὲν Got 19 δὲ Re 20 „ὑπατευκότος legendum quis “ Got cf. p. 80 not. 3)