Oratio 1
Libanius
Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 1: Orationes I-V. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.
ὁ δὲ αὐτὸν ἔπεμπεν εἰς τὸ δικαστήριον οὐ τοῦτο οἰόμενον, ἀλλ’ αὐτός τε νος ὑφ᾿ ὧν τε ἐμεμίσθωτο ταῖς αἰτίαις ἤλπιζον ἀκο- λουθήσειν τὸ ξίφος. οὔκουν ἐδίωξεν, ἀλλ’ ἐν τοῖς ἐσχάτοις τῆς πόλεως περὶ τὰς ὑπωρείας ἔκειτο συγ- κεκαλυμμένος. ἐδόκει δὲ ὅμως ὁ βασιλεὺς ὑπὸ ψιλῆς τῆς αἰτίας φαυλότερόν | με ἡγεῖσθαι καὶ τοῦτο πάν- [*](R 70) [*](7 Ep. 407 10 Γάλλον cf. Amm. l. l.) [*](3 ὁ δὲ βασιλεὺς ἡσθεὶς Mor 5 εἰς om L 7 τοίνυν μοι ἐν Β | μοι om L et in lacuna trium litterarum Β 9 δε- δειπνικὼς? 10 τὸν βασιλέα del. cens. Gasda | δραμὼν corr e δραμὸν C2 12 χρώμενοσ L 17 δὲ βασιλεὺς] Mor 18 οἰό- μενον, ὅτι πεμφθήσεται εἰς τὸ δικαστήριον ἀλλ’ Morr | ἐκεῖνος ὁ νεανίσκος, ὑφ᾿ Mor 19 ἤλπιζον scripsi e VL Ferr in marg auctore Re ἤλπιζεν ACPB edd | ἀκολουθῆσαι L 21 περὶ scripsi e VL πάρα ACPB edd 22 τὸν βασιλέα Mor | ἀπὸ B)
ὁ δὲ ἐκ μέσων τῶν ἱππέων ἐπὶ τῆς τάφρου τὸ χεῖλος οὗπερ εἱστήκειν, τὸν ἵππον ἐξελάσας εἶδέ τε οἷον πρότερον ἐκέλευέ τε μὴ μέλλειν, ἀλλὰ μεμνῆσθαι τῆς Θρᾴκης. ἐγὼ δὲ οὕτω μὲν ἔφην ποι- ήσειν, ἐποίουν δὲ τὰ πάλαι δεδογμένα μένων τε καὶ τῆς πατρίδος ἐχόμενος. καίτοι τῶν τε ὑποσχέσεων ἔργον οὐδὲν ὅς τέ με ἐπὶ διαδοχὴν ἐκάλει τῶν περὶ τοὺς νέους πόνων ὁ Ζηνόβιος ἕτερος ἐγεγόνει πόνων τε αὐτὸς ἐρᾶν λέγων καὶ ἐμὲ μὴ δεῖν ἐπείγεσθαι.
ὃ δή μοι καὶ τὰ πράγματα οὐχ ἥκιστα ἔβλαψε, τὸ μὴ εὐθὺς προσπεσόντα τρέψασθαι τοὺς τεταραγμένους· καθ’ ἡσυχίαν γὰρ τὰ αὑτῶν ἐβεβαιοῦντο, ἐγὼ δὲ οἴκοι μὲν πεντεκαίδεκα νέοις συνῆν, ὧν ἧκον τὸ πλέον ἄγων, οὔπω δὲ ἦν ἐν τῷ τοῦ δημοσιεύοντος σχήματι, καὶ κατεῖχε μὲν ἀθυμία τοὺς ἐμούς, κατεῖχε δὲ αὐτὸν ἐμέ, καὶ τῷ ἀργεῖν, ὥσπερ ὁ τοῦ Πηλέως, ἀχθόμενος ἄχθος τε ἀρούρης ἐμαυτὸν ὀνομάζων εἰς τοῦτο ἀπε- [*](19) φερόμην, ὥστε φαρμάκων πόσει διεσωσάμην τὰς | [*](R 71) φρένας τοῖς μὲν χείροσι τῶν ἐλπίδων χρώμενος, ἐπὶ δὲ τοὺς οὐκ ἔχων ἄνευ γέλωτος ἐπανελθεῖν.
102. Ἐνταῦθά μοι γέρων τις προσελθὼν οὐδὲν ἔφη θαυμαστὸν εἶναι μὴ εὖ πράττειν ἐν τῇ κλίνῃ κεί- μενον· πλεονεκτεῖν γὰρ δὴ τοὺς ἐν τῷ μέσῳ καθημέ- [*](7 p. 128, 19 8(1. 18 II 6 104) [*](1 προ(??)πόμενος, in marg πεμ A προπεμπόμενον Mor 2 δ’ CP 4 ἐκέλευε corr ex ἐκέλευεν C 5 δὲ οὕτω — 6 καὶ inser Ferr in marg | οὔπω Ferr in marg Mor 8 οὐδὲν ὅς] οὐδενὸς L | μ᾿ L μοι Β 11 οὐχήκιστα BV 17 οἱ L 18 ἀρού- ρης reposui e libris et Ferr ἀρούρας Mor Re 22 τις BV 23 πράττῃ, sed η in ras P2 24 τῷ inserui e VL)
τοι- αῦτα μὲν πρὸς τὸ ἕδος πόρρωθεν ἀπὸ τῆς στοᾶς διε- μὲν πρὸς τὸ ἕδος πόρρωθεν ἀπὸ τῆς στοᾶς διε- διελέχθην, ἡμέραις δὲ οὐ πολλαῖς ὕστερον ἐγὼ μὲν οἴκοι τι καθήμενος ἐδημιούργουν, βοὴ δ’ οἵα γίνοιτ’ ἂν ἐξ ὄχλου νόμων ὑπερορῶντος, προσέβαλεν, ὥστε με στήσαντα τὴν χεῖρα, τί τὸ ταῦτα ποιοῦν, παρ’ ἐμαυτῷ σκοπεῖν· ἐν τούτῳ δε ὄντος ἀναβὰς οὑμὸς ἀνεψιὸς ἀσθμαίνων τὸν μὲν ἄρχοντα ἔφη τεθνεῶτα ἕλκεσθαι (παιδιὰν ποιουμένων τῶν κτεινάντων τὸν νεκρόνΑΕὔ- βουλον δὲ σὺν τῷ παιδὶ δρασμῷ τοὺς ἐκείνων γόντα λίθους εἰς ὁρῶν ποι κορυφὰς ἀναφυγεῖν, τοὺς λίθους εἰς ὁρῶν ποι κορυφὰς ἀναφυγεῖν, τοὺς [*](9 Ηβ8. ΐ3ΐιβο^. 79 οί. 1 ΙΠ 336, 8. Ι 480, 6 Ε 20 Θεό- φιλον οί. ί. Ι 645, 11 Ε Αιηπι. ΧΙΥ 7, 6 21 ί. Ι 494, 1 Ε) [*](3 τοῦτο θΟΓίρβί οτιιη (τβ/βάΗ. τούτῳ ΙίΒή βάά 6 ἴφη Σ Ι δὶς ίηββπιί οτιιη ΟοΙ)βί;ο Μηβπι. ΠΙ 249 οοΠ. βρ. 407 ἐν οδ πολλαῖς ἡμέραις πεντήκοντα νέων ἦν ὁ χορός 11 ἐξἐβαλλες Β 13 ἠμελημένον δὲ καὶ περιερρ μμένον Μογ 14 διειλέχθην ΥΣ βϊ (βχ διειλἐχθειν οογγ) Ο’ θί Γθγγ Μογ 16 τί ΒΥΙ^^ΥΣ Ι γένοιτ’’ Β Υ Μογ Εβ 17 προσέβαλλεν ΓΤ 18 στήσαντά τε τὴν L)
οὕτω μὲν ὁ [*](4) Πάτροκλος πληγῇ τῆς ψυχῆς ἀπολωλέκει τὰ ὅπλα, τὸν [*](R 73) δὲ ἀπόντα μὲν καλοῦντα, παρόντα δὲ | ἀπωθοῦντα φεύγειν μὲν ἠνάγκαζεν οὐδέν, νόσος δὲ καταβαλοῦσα μακρὰ τῶν νέων ἀφίστη, καὶ δυοῖν ἐβιάζετο κακοῖν, πυρετῷ τε καὶ λύπῃ πυνθανόμενος ἱδρῦσθαι με ἐν τῷ βουλευτηρίῳ τοσοῦτόν τε εἶναι τὸ ποίμνιον, ὥστε μὴ οἷόν τε εἶναι, πρὶν ἥλιον δῦναι, διὰ πάντων ἰέναι.
τὸν δὲ καὶ οὕτως ἔχοντα γνώμης ἐρχόμενος ἐθε- ράπευον καὶ οὐκ ἦν εἰπεῖν, ἣν οὐκ ἦλθον ἐπισκεψό- μενος ἡμέραν. καίτοι που καὶ ἀπηλαυνόμην, ἀλλ’ ὅμως οὐκ ἀνίην, καὶ τελευτήσαντι δέ οἱ δακρύων μετέδωκα καὶ λόγον ἐποίησα.
106. Πρότερον δὲ ἦν ἀφιγμένος ἀρχὴν ἔχων ἣ τῶν ἄλλων ἄρχει, Στρατήγιος πάλαι προειρημένον αὐτῷ. προσλαβὼν δὴ φίλον οὕτω μέγαν, οὑτοσὶ δὲ ἦν ἐκεῖνος [*](4 II π 816 sq. 17 p. 123, 7 sq.) [*](4 Ἑαυτὸν τῷ Πατρόκλῳ παρεικάζει· ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος ὑφ’ Ἕκτορος πληγεὶς ἀφῃρέθη τὰ ὅπλα, ὣς ὡς codd.) δὴ καὶ αὐτὸς τῇ περὶ τοῦ ἄρχοντος ἀγγελίᾳ ἣν κατὰ νοῦν εἶχε γνώμην κατέ- λυσεν Ρ2Β 5 ὃν εἴρηκεν ἄνωθεν Ζηνόβιον λέγει Α2 τὸν Ζηνόβιον λέγει Ρ2 15 πρῶτον μὲν ἐποίησε μονῳδίαν, ὕστερον δὲ ἐπιτάφιον, ὥς φησιν ἴν τινι τῶν ἐπιστολῶν [= ep. 407] Ρ2) [*](1 ἁμαρτόντας Ferr in marg Mor Re ἁμαρτάνοντασ libri Ferr 4 τῆς om Ferr | ἀπωλωλέκει AC 6 καταλαβοῦσα Par2 in marg (Gasda I 16) et Ferr, fortasse recte 7 μακρὰ μακρὰ e ΡΒ auctore Re Anim μικρὰ reliqui libri et edd | ἐπιέζετο? 8 ἱδρῦσθαι Β, fortasse recte; cf. p. 85, 9; 136, 1 10 εἶναι om B 14 ἀνῄειν L 16 ἧ 18 δὲ L et γρ. Mor in marg | οὕτω φίλον VL)
οὐκ ἔτ’ οὖν ἡμῖν ὁ λόγος μόνον ἔργον ἦν, ἀλλ’ ἔδει τὴν μὲν ἡμέραν | εἶναι [*](R 74) λόγων, τὴν δὲ ἐσπέραν πράξεων· οἵ τε γὰρ δὴ ὑπὸ δυνατωτέρων ἀδικούμενοι οἵ τε κατ’ ὀργὴν μένοι, τῆς ἀρχῆς δὲ εἰς ἀπαλλαγὴν δεόμενοι οἵ τε ἐπιθυμοῦντες ὡς τάχιστα ψήφου τυχεῖν — πολλὰς δ’ ἂν καὶ ἄλλας ἀρχὴ δοίη χάριτας οὐ λυποῦσα τὸν νό- μον — οὗτοι, οἱ μὲν αὐτοί, τῶν δὲ γυναῖκες, ᾔτουν καὶ ὑπὲρ σφῶν ἐλθεῖν ἐκεῖσε.
ἐγὼ δὲ μέχρι μὲν μεσημβρίας ταὐτὸν ἐποίουν τοῖς ἄλλοις διδασκάλοις, ἔπειτα τῶν μὲν οἱ μὲν εὐθὺς ἠρίστων, οἱ δέ, ἐπεὶ λούσαιντο, ἐγὼ δὲ ἦν ἐν οἷσπερ πρότερον. σκότους δέ με ἀνιστάντος ἐφοίτων παρὰ τὸν φίλον ἐκ γραμμά τῶν δή τινων ἐν τῇ χειρὶ κειμένων, | ὑπὲρ ὧν δεη- [*](R 75) θῆναι χρῆν, ἀναμιμνησκόμενος. ὁ δὲ τὰ μὲν ἐπείθετο, τὰ δὲ οὐ πειθόμενος, ὡς οὐκ ἐῴη τὸ δίκαιον, διδάσκων ἐξέπεμπε, μᾶλλον δ’ ἐκέλευεν ἀναμένειν λουσόμενον, ὡς οὐ τῷ λουτρῷ μᾶλλον ἢ τῇ ’μῇ θέᾳ δυναμένων αὐτῷ κουφίζεσθαι τῶν πόνων. ὃ δὴ ἐγὼ γνοὺς ἐχαρι- ζόμην αὐτῷ ταῖς καθ’ ἡμέραν εἰσόδοις, ἀνάγκης δὲ [*](3 αὐτῶν post βοηθῶν Ferr in marg, cancellis inclusit Mor | τ’ in οὐκ ἔτ᾿ in ras Cn οὐκέτ’ BVL 6 ω alterum in δυ- νατωτέρων in ras Ρ2 10 οἱ μὲν αὐτοὶ in lacuna Β2 | ηἴτουν supra ηἴτων C2 13 ο in priore οἱ in ras Ρ2 15 o in τὸν in ras Ρ2 17 ἐχρῆν Ferr et γρ. Mor in marg | ἀναμιμνη- σκόμενον V 18 γρ. ᾤετο Mor in marg | τὸ om L 19 δὲ VL | ἐκέλευεν Cobet Mnem. III 249 ἐκολάκευεν libri edd ἐκολάκευε λέγων aut κελεύων coni Re | ἀναβάλλειν Sievers ρ. 72 | λουσό- μενον scripsi cum Sieversio e BV et corr e λουόμενον P2 λουό- μενον ACL λούμενον Cobet l. l. 21 ὃ scripsi ἃ libri edd 22 τὰς — εἰσόδους Re Anim | καθημέραν VL)
ἠνία μὲν δὴ καὶ ταῦτα τὸν ἀντικαθήμενον τό τε εὖ πάσχειν οὐκ ὀλίγους τό τε ἀμισθί. τουτὶ γὰρ δὴ καὶ] τὸ πολλοὺς εἶναι τοὺς παρ’ ἐμὲ καταφεύγοντας ἐποίει τὸ μὴ δεῖν τιθέναι τιμὴν ὥσπερ λαχάνων ἢ κρεῶν. ἤγχετο δὲ διαφερόντως τῷ τῶν ἐπιδείξεων ἀριθμῷ καὶ αὖ πάλιν τῷ ταῖς μορφαῖς διαφέρειν λήλων καὶ ἠπορεῖτο καθήμενος, ὁπότε ἄρα πλάττοιμι τοὺς λόγους, οὐκ εἰδώς, ὅ,τι ἐστὶ καὶ τὸ ὕπνου περι- εἶναι.
σιγῶν τε οὖν ὠδυνᾶτο καὶ οὐ σιγῶν, ὅτι | [*](R 76) σιγᾶν εἴη βέλτιον, ἐμάνθανε. μέχρι μὲν δὴ μέσου θέρους ἄκων τε καὶ μόλις, ὥσπερ ἵππος ὑπὸ τοῦ ζυγος ἑλκόμενος, ἐχώρει, τοῦ καιροῦ δὲ τὸ συνεῖναι παύοντος ἐξῄει μὲν ἐπανήξειν εἰπών, ἀπελθὼν δὲ ἔμενεν, ὡς δὴ ὑπὸ τῆς οὔσης τῷ ’μῷ θείῳ δυνάμεως κεκακωμένος. ἕλκω δὴ τὸν ἄνδρα πρὸς τοὺς ἀγῶνας ἀπειλαῖς τε ταῖς τοῦ ἄρχοντος καὶ ἅμα ἐπὶ πλείοσι πυροῖς, ᾔδει δὲ <ὁ> ἀνὴρ κερδαίνειν, καὶ ἐπειδὴ ἧκε, φίλος ἦν διὰ τοὺς πυρούς, αὖθις δὲ ἀφισταμένων ὁμιλητῶν καὶ ἑτοιμότερον ἢ πρόσθεν, ἤσθιέ τε ἅμα καὶ ἦν ἐχθρὸς καὶ κατὰ τοὺς λόγους ἀμείνων μέν, [*](13 Plat. Phaedr. 256 Α) [*](1 ὅ,τι reposui e libris τί edd κωλῦσαν? cf. p. 90, 11 3 γὰρ] μὲν B 4 καὶ cancellis inclusi 6 μὴ δεῖν] μηδὲν Β 6 δὲ inser C2 om L 7 τὰς μορφὰς Β 8 ἠπορεῖτο scripsi auctore Re Anim („aut ἠπορεῖτο leg. aut τε del.“). Cf. διηπο- ρεῖτο p. 142, 10 ἠπόρει τε libri edd 9 ὅ,τι Mor καὶ τοῦ scripsi cum Re Anim et Sinteni καὶ τὸ] τὸ καὶ VL num καὶ τοῦ? | ὕπνου corr ex ὕπνον C2 13 ἐλαυνόμενος ὁ ἀντικαθήμε- νος Ferr in marg Mor 17 τε om A, inser P3, del Re ταῖς e τε corr Α2 om L | πλείοσι πυροῖς scripsi cum Gasda πλείους πυρούς libri edd 18 ᾔδει — 19 πυροὺς om Β | ὁ inserui | ἁνὴρ Cobet Mnem. III 25ὅ | ἧκεν C)
καὶ δή τι καὶ τοιοῦτον γίνεται· ὁ ὕπαρχος | τοῦ ἐπαινεῖσθαι ἐπιθυμῶν μᾶλλον ἢ ἕτερος τοῦ ἄρ [*](R 77) χεῖν χρέος μέ τι τοιοῦτον εἰσέπραττεν, ὡς ἂν ἔχων τὴν ἀρχήν, ἧς ἐπιβάντα αὐτὸν ὑπεσχήμην ἐπαινέσεσθαι. προσείρητο μὲν οὖν μοι καὶ φανεὶς εὐθὺς ἐν βραχέσ.ιν, ὁ δὲ αὐτά τε ἐκεῖνα διεργασθῆναι καὶ τῶν ἐνόντων ῥηθῆναι σιωπηθῆναι μηδὲν ἐβούλετο.
ἐγὼ δὲ ὡς μὲν οὐχ ὑπεσχήμην, οὐκ ἐξηρνούμην, ἔφην δὲ ἀπο- δώσειν, εἴ μου οἴκοθεν ἐξελθὼν ἐν τῷ βουλευτηρίῳ δέχοιτο τὸν πόνον· καινὸν μὲν γάρ τι ποιήσειν τὸν ὕπαρχον, ἔσεσθαι δὲ καὶ τοῦτο τοῦ λόγου μέρος τὸ πρῶτον ὧδε τετιμηκέναι τοὺς λόγους. ἔφη τιμήσειν, οἱ πολλοὶ δὲ ἠπίστουν· ὁ δὲ καὶ δὴ παρῆν, | δεομένου [*](R 78) δὲ τοῦ μήκους αὖθις αὐτὸν παρεῖναι πάλιν παρῆν, δεομένου δὲ καὶ τρὶς οὐδὲ τότε ἀπῆν. καὶ νῦν τοῦτο ᾄδεται παρὰ πόντων, τίς καὶ τίνος καὶ τί καὶ ποῦ τῆς πόλεως ἀκήκοε.
βουληθεὶς δὴ τῶν πόλεων εἰς τὰς ἀρίστας ἀφικέσθαι τὸν λόγον, οὕτω γὰρ ἂν καὶ ἐπὶ πάσας ἐλθεῖν, τρέπει μὲν ἐπὶ τοῦτο τῶν βι- βλογράφων δέκα. τούτων δὲ ἐνὶ χρυσὸν δείκνυσιν [*](7 Plat. Phaedr. 235 Β) [*](2 γίγνεται L | ὁ om Ferr Re | ὕπαρχός τις Ferr in marg Mor 3 ἐπιθυμῶν μᾶλλον] μᾶλλον ἐπιθυμῶν L 4 μὲν L Ferr in marg Mor 5 ὑπεσχόμην Ferr in marg Mor 6 μοι om L 7 αὐτόν VL 8 δὲ μηδὲν L 15 αὖθις om L | ἐκεῖ ante πάλιν Ferr in marg cancellis inclusit Mor 17 παρὰ πάντων scripsi coll. Luc. Somn. 12 ᾄδεται παρὰ πάντων παρὰ ἀμφοῖν ACPB edd περὶ ἀμφοῖν VL et Gasda 18 δὴ scripsi e VL δὲ reliqui libri et edd 20 τρέπει — 21 δέκα citat Thom Μ. s. ν. βιβλιγράφος ρ. 63, 9 Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης· τρέπει κτλ. | βιβλογράφων supra βιβλιογράφων P3 βιβλιογράφων ΑΒ Thom edd)
τέρατος δὲ εἶναι τοῦ πράγματος δοκοῦντος χελώ- νης ἵππου τάχει χρωμένης μηνύει τις τοῦ λόγου τὴν πρᾶσιν, καὶ ὁ τὸ χρυσίον ἔχων ὡς εἶδε τὰς μάστιγας, ὁμολογεῖ τε καὶ ἱκετεύει συγγνώμην ἔχειν αὑτῷ μεγά- λῆς ἡττηθέντι τιμῆς. ὡς οὖν μὴ ὀλίγοι ταῦτα εἰδεῖεν, [*](R 79) ἄγω τὸν | πρατῆρα τοῦ λόγου παρὰ τὸν Νικέντιον, οὗ ἦν ἡ ἀρχὴ Σύρων, καὶ ὁ ἄνθρωπος καίτοι μένης ζημίας ὅμως ὁμολογεῖ ταῦτα καὶ ἀθῷος ἀπῆλθεν οὐδὲν ἐμοῦ προσδεηθέντος δίκην λαβεῖν.
ὁ δὲ ἀνδρειότατος σοφιστῶν ἐκεῖνος οὐδ’ οὕτως ἡσύχασεν, ἀλλ’ αὖθις τὰ εἰρημένα ἐμυθολόγευε, καὶ ταῦτα ἐν τῇ τοῦ Στρατηγίου καταγωγῇ. καὶ ὁ μὲν ἐξή- λασεν, Ἑρμογένη δὲ τὸν τὴν ἀρχὴν ἐκδεξάμενον αὐτῷ [*](16 Od. μ 453) [*](1 ἐκεῖνον L 2 τὰ om Β | τὰ om L 8 τιν’ ἄλλην? | μικρὰ V 4 ἄττα in ἅττα corr C2 ἅττα PVL Mor Re | μὲν <ἐκεῖνον> ἐπἰ? 5 οἰσόμενον Re οἰσόμενος libri Ferr Mor 6 τοῦ e τοῦτο corr C τούτου τοῦ L 7 τίς ΑΒ 8 πρᾶσιν libri edd 9 αὐτῷ libri edd 10 μὴ ὀλίγοι scripsi cum Mor e VL Ferr in marg πολλοὶ ΑΡΒ (et Patm, sed in marg ἐν ἄλλω μὴ ὀλιγοῖ) Ferr Re πολλοὶ C sed πολλ m. rec. (p) in rasura quinque fere litterarum 11 ἐγὼ L | Νικέντιον scripsi coll. ep. 20 cum Valesio ad Amm. Μ. XIV 7 ρ. 32 e Β et suprascr. supra νοκέντιον Ρ2 νοκέντιον AC edd ἰνοκέντιον V (et codex quo usus est Valesius) ἰννοκέντιον L 13 ὡμο- λόγει Re Anim 14 δίκην om L 16 τὰς εἰρημένας L τὰ ᾐρημένα Re Anim | ἐμυθολόγευε scripsi coll. Od. μ 453 αὖτις ἀριζήλως εἰρημένα μυθολογεύειν ἐμυθολόγει libri edd 17 τοῦ om Mor Re 18 τὸν om ΡΒ)
οὗτος εὐθὺς μὲν εἰσκαλέσας τὴν βουλὴν εἰπόντων ὅ,τι ᾤετο τῇ πόλει λυσιτελήσεν ἑκάστου, τὸν θεῖον τὸν ἐμὸν ἀπὸ τῶν λεγομένων εὑρὼν οὗτος ἐκεῖνος, ἔφη, Φασγάνιος, ὥστε τὸν Εὔβουλόν τε καὶ τὴν ἐκείνου μοῖραν μικροῦ πεσεῖν. [*](9) ἔπειτα ἐμὲ καλέσας φίλον ἐδεῖτό οἱ γενέσθαι | τοιοῦτον, [*](R 80) ὥστε μηδὲν εἶναι πλέον ταύτῃ Ἀρισταινέτῳ καὶ Σε- λεύκῳ, παρ’ ὧν δὴ καὶ εἰς ἐπιθυμίαν κεκινῆσθαι τοῦ κτήματος. ἀλλὰ δίκαιον μέντοι, ἔφην, τὸν φι- λοῦντα ἐκείνω καὶ ὑπ᾿ ἐμοῦ φιλεῖσθαι.
117. Ταυτὶ μὲν εὐπότμου, δυστυχοῦς δὲ τὰ ῥηθη- σόμενα. τὴν γὰρ δὴ πάντ’ ἐμοὶ μητέρα καὶ τὸν τῆς μὲν Ἀσίας ὀφθαλμόν, ἐμοὶ δὲ ἀντὶ πύργου, τὸν θεῖον ἥρπασεν ἡ Τύχη, τὸν μὲν πρότερον, ἡ δὲ οὐκ ἐνεγ- κοῦσα ἐπαποθνήσκει. καὶ οὐδὲν ἔτι μοι τῶν ἡδέων ἡδὺ οὐδ’ αὐτό γε τὸ πάντων ἥδιστον, αἰ ἐπιδείξεις· καὶ γὰρ καὶ αὐτὸ τοῦτο ἥδιστον ὑπ’ ἐκείνοιν ἐγίνετο, τοῦ μὲν οἷον ἀνηβῶντός τε ἐν τοῖς κρότοις καὶ τῆς αὑτοῦ πληγῆς ἐπιλανθανομένου, τῆς δὲ ὑπερχαιρούσης, [*](3 Amm. XIX 12, 6 17 ep. 286) [*](2 οὖν cancellavi auctore Re | οὐκ ἴθ’ ACP, sed in hoc spir. supra ε eras 6 εἰπόντων τε V εἰπόντος Cobet Mnem. III 249 | ὅτι Β | τῇ πόλει om L 7 ἑκάστω L 10 οἱ γενέσθαι] γενέσθαι οἱ AB 11 ταύτῃ πλέον VL 13 μέν τι | ν in ἔφην in ras B Ρ2 | τὸν Ferr in marg Mor Re om libri 14 ἐκεῖ- νον V 17 Ἀντιοχείας vel πατρίδος? 18 ἡ μήτηρ δὲ Ferr in marg Mor 20 αὖ τό PBV Ferr | γε] τε Β | τὸ om ABV Ferr 21 καὶ alterum om VL | ἐκείνου ἐγίγνετο L 23 αὑτοῦ Re αὐτοῦ libri Ferr Mor)
μετ’ ἐκείνας τὰς ταφὰς καὶ τὴν Εὐσεβίου γε τοῦ πρὸ ἀμφοῖν ἀπελθόντος ἦν μὲν γὰρ καὶ τὸ Νικομη- [*](R 81) δείας πτῶμα καὶ ὃν ἡ πόλις ἐκάλυψε πεσοῦσα | δεινά τε καὶ οἷα λύπην τὴν ἐσχάτην ἐμβαλεῖν, ὑφ’ ἦς δὴ καὶ πολιὰς ἐξαίφνης ἔδειξα, κακὰ δὲ προστεθέντα κα- κοῖς, ταῦτα ἐκείνοις φίλῳ τε φίλος καὶ πόλει φίλῃ μήτηρ τε καὶ ὁ ταύτης ἀδελφός, πάντα ἐμοὶ δι’ ἃ ζῆν βούλοιτ’ ἄν τις, ἀποφαίνουσι πικρά, πρὶν δὴ τὴν γῆν ἅπασαν ἀμαχεὶ παραλαβὼν ὁ παντὸς φιλοσόφου λον ἐν βασιλείοις τὴν σοφίαν ἀγαπήσας κατήγαγεν ὥσπερ ἐκ φυγῆς εἰς τὸ αὖθις ἀσπάζεσθαι τὰ δυσχε- ραινόμενα.
καὶ ἐγέλασά τε καὶ ἐσκίρτησα καὶ σὺν ἡδονῇ λόγους καὶ συνέθηκα καὶ ἔδειξα βωμῶν μὲν ἀπειληφότων αἷμα, καπνοῦ δὲ φέροντος πρὸς οὐρανὸν τὴν κνίσσαν, θεῶν δὲ ἑορταῖς τιμωμένων, ὧν ὀλίγοι τινὲς ἐπιστήμονες λελειμμένοι γέροντες, μαντικῆς δὲ εἰς ἐξουσίαν παριούσης, λόγων δὲ εἰς τὸ θαυμάζε- σθαι, Ῥωμαίων δὲ εἰς τὸ θαρρεῖν, βαρβάρων δὲ τῶν μὲν ἡττημένων, τῶν δὲ μελλόντων.
οὗτος ὁ σω- φρονέστατός τε καὶ δικαιότατος καὶ ῥητορικώτατος καὶ πολεμικώτατος, ὁ μόνοις τοῖς δυσσεβέσιν ἐχθρὸς τῶν [*](15 II. α 317 cf. I 260, 10 R) [*](4 τὸν Ἀρισταίνετον Ρ2 cf. Amm. XVII 7, 6) [*](1 ἐκ] ὑπὲρ Β 2 τὴν] τοῦ L 3 γὰρ] ἄρα? | τὸ τῆς Νικομηδείας Β 4 ὧν Re Anim 6 Eustath. ad Od. τ 360 ρ. 1867 R ὁ δὲ Λιβάνιος καὶ αὐτὸς ἐντεῦθέν ποθεν λέγει κατὰ σχῆμα ὑπερβολῆς, ὡς ὑπὸ λύπης ἐσχάτης καὶ πολιὰς ἐξαίφ- ρὶν νῆς ἔφυσα 7 ταῦτα ἐκείνοις om Β 9 πλὴν V πλὴν L 11 βασιλεία VL | τὴν om VL 14 ἔθηκα L 16 κνίσσαν corr e κνίσαν Cp 18 δὲ alterum om L)
121. Ὁ τοίνυν βασιλεὺς προοίμιον μὲν τῶν λόγων καθ’ ἑκάστην ἐποιεῖτο τὴν ἡμέραν θυσίας ὑπὸ τοῖς ἐν τῷ κήπῳ τοῦ βασιλείου δένδροις, πολλῶν δὲ φοιτών- των τε καὶ διὰ τῶν περὶ τοὺς θεοὺς ἐκεῖνον θερα- πευόντων αὐτὸς ἦν οὗπερ ἀεί, καὶ οὔτε ἐκαλούμην τό τε ἄκλητον ἰέναι μετέχειν τινὸς ἀναιδείας ὑπελάμβα- νον καὶ τὸν μὲν ἄνδρα ἐφίλουν, τὴν ἀρχὴν δὲ οὐκ ἐκολάκευον.
ἧκε δέ ποτε εἰς Δῖός Φιλίου θύσων καὶ τοὺς ἄλλους κατιδών, ἐβούλοντο γὰρ καὶ πᾶν ἐποίουν, ὅπως ὀφθήσονται, μόνον οὐ τεθεαμένος ἐμὲ τοῖς πολλοῖς ἐμμεμιγμένον δείλης διὰ δέλτου τινὸς ἠρώτα τε, ὅ,τι εἴη τὸ κεκωλυκός, καὶ μετὰ χαρίτων καθήπτετο. ἃ μὲν δὴ ἀπεκρινάμην διὰ τῆς αὐτῆς δέλτου καὶ ὡς οὐκ ἐδήχθην μᾶλλον ἢ τοῦτο ἐποίησα [*](7 ep. 648. Cf. Philostr. vit. soph. p. 230 et 253) [*](1 ἡμῖν Β 2 ἤλγησεν CB 4 post σιγᾶ σιγᾷ signum inter- rogationis BV 5 ἀκοῦσαι Β 15 τε om BVL 16 αὐτὸς] ἐγὼ Ferr in marg Mor αὑτὸς Cobet Mnem. III 250 | ὅσπερ Co- bet l. l. at cf. ρ. 135, 14 20 πάντα Ferr in marg Mor 22 v in ἐμμεμιγμένον corr e σ Cn 23 τε om ΡΒ 25 ἐδήχθη L)