Oratio 1

τὸ μὲν οὖν δεικνύναι γους οὐδὲ ὣς κατέλυσα, καὶ συνῄεσαν οἱ μὲν ἀκουσό- μενοι λόγων, οἱ πλείους δὲ θεασόμενοι κινούμενον, οἷα δὴ τὰ τῆς βουλῆς ἐκείνης ἐξ ὅπλων ἢ μουσείων τὸ πλέον. τουτὶ μὲν οὖν οὐ παντάπασιν εἶχε κακῶς, χορὸς δὲ ὂν ἦλθ·ον ἄγων, ὡς τάχιστά μοι διέρρει, τῶν μὲν ἡδοναῖς γοητευθέντων, οἷς δὲ αἰ γνῶμαι βελτίους, οὗτοι δὲ] δείσαντες, οἶμαι, ὡς δὴ πεφυκότα νέων ψυ- χὰς διαφθείρειν τὸν τόπον οἱ μὲν εἰς Φοινίκην ἱστία [*](24 Od. ε 269) [*](2 ἵππαρχον ACPB 3 α in ὑποδεξαμένους in ras Ρ2 5 ἀνάγκη μεταφέρειν Β ἀνάγκῃ με μεταφέρει coni Re 8 ἀπέρ- χονται? δουλεύσοντες corr. e δουλεύοντες L2 10 τὰ] τοὺς Α om L 11 γὰρ om Mor 13 τοπλέον V | κεκρίσθαι AC 15 ς in αὐτὸς in ras C2 17 ὣς reposui e libris ὡς edd 20 τοπλέον V | ταυτὶ Mor 23 δὲ uncis inclusi | ψυχαῖς Β)

Περιῄειν οὖν πενθοῦσιν ἐοικώς, τοῖς τε παρ- οῦσιν ἀχθόμενος τά τε ἀπόντα ποθῶν, καί μοι οὕτως ἀκριβῶς ὁ τῶν Βιθυνῶν ἔρως ἐνῴκει μηδὲν ἕτερον ἐπιτρέπων θαυμάσαι, ὥστε ἐπειδὴ θέρος ἦν, αὖθις ἐκεῖσε ἐκομιζόμην ἀφιέντος μὲν οὐδενός, ἀπειλούντων δὲ πολλῶν, κρατοῦντος δὲ τοῦ θεοῦ. λοιμοῦ δὲ ἐλαύ- νοντος τοὺς ἀνθρώπους μετασχών πως τοῦ κακοῦ καὶ αὐτὸς παραινέσεσιν ἰατρῶν πάλιν ἦν, ἐξ ἦς ἐπεφεύγειν. δευτέρου θέρους ταὐτὰ καὶ ἐτόλμων καὶ ἠναγκαζόμην λιμοῦ ποιοῦντος, ἃ πρότερον ὁ λοιμός. καὶ κατὰ ταύ- την γε τὴν πορείαν ἐν Λιβύσσῃ — σταθμὸς δὲ ἡ Λίβυσσα τάφῳ τε καὶ λόγῳ τῷ περὶ τοῦ κειμένου κοσμούμενος — ἐνταῦθα ἐξ αἰθρίας τε ἀκριβοῦς καὶ δριμυτάτης ἀκτῖνος νέφη συνδραμόντα σκηπτὸν καὶ ποιεῖ καὶ ἀποστέλλει, κὰδ δὲ πρόσθ’ ὀρέων Διομή- δεος ἧκε χαμᾶζε, καὶ ἐπεπόνθειν μὲν δὴ ὅσα εἰκὸς [*](19) ὑπὸ τοῦ τοιοῦδε | πυρός.

τοῦ δὲ χάριν ἐραστὴν [*](R 56) πόλεως ἠδικημένον ἀπεκώλυεν ἀπὸ τῶν παιδικῶν ἡ [*](9 ep. 495 14 Appian. Syr. 11. Cf. OSchwab Berl. Phil. Woch. 1896 n. 52 18 II. θ 134) [*](2 ἰδών post τις inserendum censet Re, at cf. p. 130, 6 6 ἄκριτος MSchmidt Philol. X 615 11 ἐξῆς ἐπιφεύγειν L 12 ταὐτὰ scripsi autctore Re Anim ταῦτα libri edd 13 κατ’ αὐτήν V (et γρ. Patm in marg) κατὰ τὴν L 14 ἦν ante ἐν inserit Gasda | ἐν] τὴν ἐν L | ἣ L 18 ὁρέων Β et corr in ὀρέων L2 19 χαμᾶζε Mor χαμᾶζε Re | ἐπεπόνθειν μὲν] ἐπε- πόνθει μὲν L ἐπεπόνθειμεν V | δὴ in ras C2 οm PBVL Ferr 20 τοῦ om | τοιοῦτον Mor γρ. τοιοῦδε in marg 21 τῆς Βιθυνίας] πόλεως Mor | ἠδικημένων L | ἀπεκώλυσεν V)

ὁρῶσα γὰρ αὖ τοὺς μὲν κα- κοηθείᾳ, τοὺς δέ τινας καὶ ἀγνοίαι τὴν ἐκεῖθεν ἀνα- χώρησιν οὐχ ὅπερ ἦν, καλοῦντας, τιμωρίαν δὲ νομάζοντας καὶ ψῆφον τῆς πόλεως, ἀλλ’ οὐκ ἐργαστηρίου πονηροῦ τινος ἐπήρειαν, εἶδεν, ὡς ἐνὶ μόνῳ τοῦτ’ ἂν ἐξαλειφθείη τὸ αἰσχρόν, εἰ ὑπὸ τῆς πόλεως αὖθις | [*](R 57) θηραθεὶς ἐχοίμην ἐν ἅπασί τε οἷς ἔμπροσθεν εἴην νέων τέ (τινων ἐκεῖ) περιεστηκότων θεάτρων τέ μοι πληρουμένων ὑφ’ ἡλικίας ἁπάσης.

καίτοι καὶ πλέον τι τὰ τότε εἶχε· τῶν γὰρ δὴ ἀρχόντων ἀεὶ τοῦ δευτέρου τὸν πρότερον ταῖς εἰς ἐμὲ σπουδαῖς τε καὶ τιμαῖς παριόντος ὁ τέταρτος Φοῖνιξ ἀνὴρ ὑπὸ Χαρίτων κυβερνώμενος δόγμα ἠμελημένον ἀνανεοῦται τῆς βου- λῆς, καὶ βασιλεὺς συνησθεὶς τῇ πόλει τοιαῦτα ψηφι- ζομένῃ μυρίαις με κατακοσμεῖ δωρεαῖς, ὧν αἰ μὲν [*](6 Cf. Eun. vit. § 6 9 Dem. adv. Pantaen. 39 p. 978, 6; Β,άν. Boeot. 2 p. 995, 8; 1010, 24) [*](2 κεισόμενον] ᾔδει δηλονότι V) [*](1 ἤδη L | αὐτὸν ᾔδει κεισόμενον Re Anim 2 λιποῦσα L 4 με om L | αὖθις ἦλθες φέρουσα L 6 αὖ om VL, can- cellare aut cum δὴ mutare vult Gasda 10 ἐπίνοιαν Β 11 post αὖθις inser. τῆς μεγάλης Mor, uncis inclusit Re 13 νῶν, τῶν ἐκεῖ δυνατῶν, υἱέων Re num τῶν τιμίων ἐκεῖ υἱέων? υίέων inser m. ant. A 15 τί A | τότ’ V 19 συν- ησθεὶς om Β 20 με om APB | κατακοσμεῖ] μετακοσμεῖ ΑΒ)

ὃ δὲ δὴ τῶνδε μεῖζον ἔργον τῆς Τύχης, μᾶλλον δὲ ὅτου τις ἂν φήσειεν ἀνδρὶ δόξαν τὴν ἀπὸ λόγων οἵωνπερ [*](4) ἡμεῖς, διώκοντι, μετὰ γὰρ τὴν | τῶν τυράννων κα- [*](R 58) τάλυσιν, ὧν τὸν μὲν λόγῳ, τὸν δὲ χειρὶ Κωνστάντιος ἔπαυσε, δωρεῖται μὲν τοὺς Ἕλληνας τῇ Στρατηγίου πρᾳότητι κόσμον τῆς αὑτοῦ βασιλείας τὴν ἐκείνου νο- μίζων ἐν ἀρχαῖς χρηστότητα.

ὁ δὲ οὐκ ἀπείρως μὲν ἡμῶν ἔχων, εἰς πεῖραν δὲ τῶν Ἀθήνησιν ἐρχό μένος καὶ τὰ μὲν δακρύων, τῶν δὲ οὐκ ἀμνημονῶν ἐπέπληξεν Ἀθηναίοις, εἰ ἀξιοῦντες διὰ κάλλη λόγων ἐκεῖσε ἅπαντας καταπλεῖν οὐκ ἐπεισάγουσι τῶν ὄντων σφίσιν ἀμείνω· ἀλλὰ σίτῳ μὲν ἐπεισάκτῳ χρώ- μενοι διδάσκαλοι τῶν περὶ τὸν σῖτον αὐτοὶ καταστάντες ἅπασιν οὐδὲν ἡγεῖσθε δεινόν, εἰ δὲ περὶ τοὺς λόγους τοῦτο δράσετε, τὰ σεμνὰ ὑμῖν οἰχήσεται; ἐγὼ μὲν οὐδ’ εἰ πάντας ὑμῖν κατεχρύσουν νεώς, μᾶλλον ἂν ἦν της ἢ τοιαῦτα εἰσηγούμενος.

οἱ δὲ πάλαι μὲν ἔφασαν καὶ αὐτοὶ ταυτὶ διανενοῆσθαι, | παθεῖν δὲ ὃ [*](R 59) [*](5 De Vetranione et Magnentio cf. Petr. Patric. fr. 16 (fr. hist. gr. IV 190) et Zonar. XIII 7—9 7 p. 134, 17. ep. 396 14 Dem. cor. § 87 p. 254, 21. adv. Lept. 31 p. 466, 21) [*](4 τίς AB 8 βασιλείας reposui e VL Mor πολιτείας ACPB Ferr Mor in marg Re 11 τὰ δὲ BL 13 ἐκεῖσε ἅπαντας] ἐκεῖσε ἅπαντες C ἅπαντας ἐκεῖσε V ἅπαντα ἐκεῖσε L 17 τοὺς om L 18 ἡμῖν APBL | signum interroga- tionis posui „aut οἰχήσεσθαι sc. ἡγεῖσθε aut οὐ ταὐτὸ pro τοῦτο“ Wyttenb „μὴ δράσετε vel ἐάσετε“ Gasda | ἡμίν L 19 ἂν ἦν] ἦν ἂν VL 21 φ in ἔφασαν in rasura duarum littera- rum C2)

τουτὶ μὲν δὴ κεφάλαιον τῶν παρὰ τῆς δαίμονος ἀγαθῶν νομιστέον· εἰ γὰρ αὖ καὶ παρ’ ἑτέρων κλητὸν Ἀθήνη- [*](R 60) θὲν ἐλθόντα νέων ἀρχὴν | κτήσασθαι μακαριστόν, πηλίκης εὐδαιμονίας τὸ Ἀθηναίους εἶναι τοὺς μετα- πεμπομένους; ἐγὼ δὲ ἥσθην μὲν κατὰ τὸν Κρῆτα ἐκεῖνον) ἐπὶ τὴν κατέχουσαν τὰ πράγματα τῶν λόγων νόσον καλούμενος, οὐ μὴν οὕτω γε ἐπιλήσμων τις ἦν, ὥστ’ εἰρήνην τε καὶ ἀσφάλειαν ἐλπίσαι μετὰ τοὺς πολέμους ἐκείνους οὓς ἐτύγχανον ἑωρακώς, ἐν οἷς τραύματα πόνον πολλοῖς ἰατροῖς παρασχόντα συνέβη.

85. Ἦν οὖν δεινῆς ἠλιθιότητος τοὺς ἐπ’ ἀλλήλους [*](15 Ἐπιμενίδην (Plat. leg. I 642 D Diog. Laert. | 110)) [*](5 τ in τοὐπιὸν in lacuna L2 | μετενεγκεῖν L et γρ. Mor in marg 6 οὔπω] ὅπερ L 7 εἰς δόξαν post εὑρημένα APB 9 ἑαυτοῖς L 10 ἑτέρωθεν κεκληκότες VL 12 αὖ om VL | παρ’ om ΡΒ | ἑτέρους V ἑτέρωθεν ACP (in quo ἑ m2 in ra- sura trium litterarum) B Ferr 13 νέων γὰρ ἀρχὴν L 14 πη- λίκης scripsi e VL auctore Re („aut πηλίκον εἰς“) πηλίκον AC ΡΒ edd 15 τὸν τῆς παροιμίας post Κρῆτα Β et suprascr. Ρ2 17 νῆσον ΡΒ | τίς BL 18 ὥστε L 19 πολλοὺς Β 20 πόνων L | ἰατροῖς inser Α2 21 ἦν <ἂν> οὖν?)

86. Τούτοις ἐμαυτὸν κατεῖχον τοῖς λογισμοῖς. τῶν δὲ οὐκ ἀντεχόντων σοφιστῶν οὐκ ἂν οἴκοι με ταὐτὰ λεγόντων δυνηθῆναι, χαλεπὸν γὰρ εἶναι πολίτου τυχεῖν ἐπαινέτου, οἵ γε, κἂν σὺν δόξῃ παρὰ σφᾶς ἀφίκηταί τις, περιαιρεῖν τε ἐπιχειροῦσι καὶ πάσῃ τέχνῃ μικρὸν ποιεῖν, καὶ ταῦτα αὐτοὺς ληροῦντας ἐπιδεῖξαι βουλο- [*](19) μένη ἡ Τύχη κινεῖ μέν με πρὸς αἴτησιν μηνῶν | τεττά- [*](R 62) ρων, ἐφέντος δὲ βασιλέως καὶ πρὶν ἢ χειμῶνα ἄρχεσθαι δεῖν ἐπανήκειν εἰπόντος ὁρῶ μὲν ὁδούς τε καὶ πύλας τὰς ἐμοὶ φιλτάτας, ὁρῶ δὲ ἱερά τε καὶ στοάς, ὁρῶ δὲ [*](5 ep. 396 9 p. 94, 19) [*](1 ἀναιρουμένους scripsi coll. I 162, 15 R αἱρουμένους ACP VL ἡρημένους Β αἰρομένους coni Re 2 ηι in παραγενομένηι in ras L2 3 τούτους οἴεσθαι ante τὸν ἄρτι — ἐλέγξοντα col- locanda censet Gasda | τε om L Mor Re 4 4 χορῶν] τυμπά- νων Mor Re | αὑτῶν Re αὐτῶν libri Ferr Mor 5 ἀρραβίῳ L 6 τινὲς V | μισθῶ τὼ L 9 τοῦ σώματος τὸ πάχος ut glossema delendum censet Gasda 12 ὥστε L 15 ἀντεχόντων C sed spir. et v m. rec. (n) | με] μετὰ L | ταῦτα BL 16 de versu τυχεῖν πολίτου χαλεπόν ἐστ’ ἐπαινέτου cogitat MSchmidt Philol. X 617 17 εἴ γε L et e coniectura Mor | ἀφῖκταί C)

ἡ Τύχη δὴ κἀνταῦθα ἐβοήθει πρός τε τὰ πολλα- χόθεν ἐρωτήματα, ἐν ἐργαστηρίοις δὲ τοῦτο ἦν γιγνό- μενον.) ἀπαντῶντι καὶ ἐπειδὴ δι’ ἀγῶνος αὐτοῖς ποτε ἔδει( τίς ποτε ἦν) φανῆναι· πρῶτον μὲν γὰρ ἐδεήθησαν [*](14) οὐδὲν τῶν σὺν θωπείᾳ συλλεξόντων ἕκαστον, ἀλλ’ [*](R 63) ἐξήρκει | γενέσθαι δῆλον, ὡς ἐροίην. ἔπειτα οὐκ ἀνα- μείναντες ἥλιον ἐνεπεπλήκεσαν τὸ βουλευτήριον, καὶ ἔδοξε τότε πρῶτον εἶναι οὐκ ἀποχρῶν, ὥστε ἐγὼ μὲν ἐπυνθανόμην, εἰ ἥκοι τις, ὁ παῖς δὲ ἔφη τινὰς καὶ αὐτοῦ κοιμηθῆναι.

τοῦ θείου δέ με εἰσάγοντος τρέμοντος μειδιῶν τε αὐτὸς εἱπόμην θάρσος ἐμβαλού- σης τῆς Τύχης καὶ βλέπων εἰς τὸν ὄχλον, ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεὺς εἰς τὰ ὅπλα, ἐτερπόμην, τούτῳ δὲ οὔπω λέγων [*](22 II. τ 18) [*](1 οι in τοίχων in ras L2 | πολιάς V et Gasda pluralem usui Libaniano convenientiorem dicens, at cf. p. 83, 5 2 ἐκεί- νοις L | ο in ἀφῃρημένον corr ex ω C 3 τε om L 4 τε om VL 6 ἐρρωμένην corr ex ἐρωμένην C2 7 ἐδεδίειν V 8 τε om VL 9 ἐστιν] τὴν VL 10 δὴ Ρ et (e δὲ corr) A Ferr et γρ. Mor in marg δὲ CBVL Mor Re 11 γινόμενον BV 12 ποτε om VL, cancellis inclusit Mor 13 ποτε de- lendum censet Re, probabiliter 14 λεξόντων Β 15 Thom. Μ. p. 160, 7 s. ν. ἐροίην ὄντι τοῦ λέξοιμι· Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης 18 ἥκει τίς V 22 τοῦτο L et γρ. Mor in marg)

τοῦτ’ οὖν, ἕως ἀπεῖπον, ποιήσαν- τες αὖθις ἐπὶ τὸν λόγον μετέβαινον μακάριον ἐμέ τε καὶ σφᾶς αὐτοὺς ἀποφαίνοντες, ἐμὲ μὲν | ὡς τέχνῃ [*](R 64) λέγοντα, σφᾶς δὲ αὐτοὺς ὡς ἀρεταῖς πολιτῶν ἡδομέ- νους, καλῶς ἐλέγξαντες ἔργῳ μάταιον λόγον, ὡς οὐκ ἀνάγκη τοῖς ἀλλήλων ἀγαθοῖς φθονεῖν τοὺς κοινω- νοῦντας πατρίδος. οὐ φαιδροτέραν Ἀγαμέμνων ἡμέραν, ἐν ᾐ Τροίαν εἷλεν, ἢ ἐγὼ ταύτην, ἐν ᾐ ταῦτα ἃ διῆλθον ἔλαβον. οἵ γε καὶ ἐπὶ λουτρὸν ἰόντι συνη- κολούθουν θιγεῖν ἕκαστος ἐπιθυμοῦντες τοῦ σώματος.

Ἦν δέ τις τῇδε Φοῖνιξ θαυμαζόμενος ἐπὶ τῇδε τῇ τέχνῃ, σοφιστοῦ μὲν υἱός, σοφιστοῦ δὲ υἱιδοῦς, καὶ τὸ τιμᾶσθαί γε οὐχ ἦττον ἐντεῦθεν ἦν ἢ παρὰ τῶν λόγων αὐτῷ. οὗτος νόμῳ μὲν τῆς ὡραίας ἐτύγ- [*](14 Her. VII 237) [*](2 καὶ om L 5 οἷς ἦν ἔργον Mor 6 ἑστήκεσαν AB 8 πολλὴν δέησιν? 9 τοῦτο P | ὡς PBV et inser ACf om Ferr 10 τε in μετέβαινον in ras C2 13 οὐκ del Re Cobet Mnem. III 249 249 at cf. Plat. p. 508 Α οὖν vel ἄρα MSchmidt Philol. Χ 616 14 τοῖς τε ἀλλήλων Β 16 εἷλε ACPL edd 18 θιγεῖν libri edd | ἐπιθυμῶν Cobet l. l., at cf. p. 139, 6 22 οὗτος — 128, 1 οἴκαδε citat Thom. Μ. p. 409, 9 s. ν. ὥρα· Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης, e quo fluxit schol. in marg Mor | ὥρας Mor)

καὶ ὃς αὐτίκα παρῆν γυναῖκα καὶ οἶκον θέρους ἀφεὶς καί με ὡς [*](R 65) εἶδεν ὠχρὸν καὶ ἰσχνόν, | ἅ με ἡ νόσος εἰργάσατο — νόσος γὰρ δὴ κατειλήφει τὴν ἐπίδειξιν — ἀλγεῖν μὲν ἔφη, πολέμου δὲ ἤρχετο καὶ(ὡς δὴ οὐκ ἐγνωσμένος) λέγει τε ὡς περιεσόμενος καὶ εἰπὼν ᾐτιᾶτο τοὺς μετα- πεμψαμένους. τοιαῦτα ἠθέριζε, κειμένῳ δὲ ἐπενέβαινεν, ὃς ἀεί ποτε πρὸς αὑτὸν ἤριζε, καὶ ἐπιλαβόμενος εἷλκε πρὸς τὸ βασίλειον παλαίειν ἀξιῶν. ἐγὼ δὲ Ἰδῶν τε τὸν βασιλεύοντα καὶ λόγῳ τιμήσας μὲν ἂν καὶ μὴ αἰτοῦντα τὸν λόγον, νῦν δὲ ᾐτηκότος ἔφερον αὖθις ἑτέροις τισὶν ἑστιάσας τὴν πόλιν, ὧν νῦν κλέος νὸν ἵκει.

καὶ δὴ κλάων κλάοντας ἀπελίμπανον, οἱ [*](R 66) δὲ | οὐκ ἔκλαον οἱ βέλτιστοι μόνον, ἀλλὰ καὶ μεγάλα ὑπισχνοῦντο δώσειν, εἰ διαπραξαίμην τὸ παρὰ σφίσι [*](6 Arist. Geryt. fr. II 1005, 12 Μ 10 Dem. cor. 228 p. 303, 27 17 Od. ι 20) [*](12 ἤτοι ἠτίμαζε, παρ’ οὐδὲν ἐποιεῖτο V cf II α 261. Od θ 212.) [*](2 ἐχομένων ex οἰχομένων corr P2 et Re Anim num κατεχο- μένων? 3 τηνταχίστην Β 8 αἰσχρὸν καὶ ἰσχυρὸν L 9 μετὰ τὴν? 11 μεταπεμψομένους L 12 ἐθέριζε L γρ. ἠρέτιζε Mor in marg ἠρέθιζε Gasda | δὲ] melius videtur τε | ἐπέβαινεν L 13 πρὸς] πρῶτος Ferr et γρ. Mor in marg | αὑτὸν Re simul coiciens πρὸς πρῶτον αὑτὸν αὐτὸν libri Ferr Mor 17 α prius in ἑστιάσας abreptum in C 18 ἥκει BVL Ferr | ἀπε- λίμπανεν L 20 διαπράξαιμι L)

93. Ἀναβαίνων δὴ τὸ μετὰ τὸν πρῶτον τῶν σταθ- μῶν ἄναντες, οὗ λόγος κατακαυθῆναι τοὺς Γίγαντας μαχομένους τοῖς θεοῖς, μικροῦ τῇ ῥάβδῳ τοῦ τὸ ζεῦγος ἐλαύνοντος τὸν ὀφθαλμὸν ἐξεκόπην, ὥστε καὶ τοῖν βλεφάροιν τὸ κάτωθεν ῥαγῆναι, τὸν ὀφθαλμὸν δὲ αὐτὸν ἡ Τύχη διέσωσεν.

ἀνύσας τοίνυν τὴν πολλὴν ὁδὸν μᾶλλον ἢ πρὶν ἐδυσχέραινον τὸ χωρίον. εἰπὼν δὴ πρὸς τὸν ἄρχοντα ἃ φρονῶ, καὶ βοηθεῖν παντὶ θυμῷ δεηθεὶς καὶ πείσας αὐτόν τε καὶ <τοὺς> ἰατρούς, τοὺς μὲν λέγειν, ὡς τῇ κεφαλῇ μοι φάρμακον μὲν ὁ παρ’ ἡμῖν ἀήρ, ἐχθρὸς δὲ ὁ παρ’ ἐκείνοις, τὸν δὲ ἁπλῶς οὕτω προσίεσθαι, πείθω πάλιν τῶν τινα ἐν βασιλείοις νατῶν τῇ τῶν ἰατρῶν γνώμῃ συναγορεύοντα πεῖσαι βασιλέα μὴ φθονῆσαι τῇ κεφαλῇ· ὁ δὲ ἐβοήθει μέν, ἐβοήθει | δὲ οὐ <μέν>, διειστήκει γὰρ τοῖς τρό- [*](R 67) ποις, ἐνδεικνύμενος δέ, ὡς οὐδὲν ἂν αὐτὸν ἐγχειρή- σαντα διαφύγοι.

δίδωσι μὲν δὴ ὁ βασιλεὺς ἐπανελ- θεῖν οὐδὲ τότε εἰς ἅπαξ, λαβὼν δὲ ἐγὼ τα γράμματα καὶ συσκευαζόμενος δέχομαι πικρὰν ἀγγελίαν τεθνάναι [*](4 I 236, 1 R. ep. 909. Malal. p. 202 14 ep. 411) [*](9 ἤτοι ἐμίσουν, καὶ διατοῦτο πρὸς αἰτιατικὴν συντάττεται, δυσχεραίνω δὲ ἀντὶ τοῦ λυποῦμαι, ἄχθομαι, δοτικῇ V) [*](1 ἐμοὶ — 2 ζῆν om ACPBL Ferr 3 τῶν inser et σταθ- μὼν corr e σταθμὸν C2 τὸν σταθμὸν | 8 τὴν om VL 11 τοὺς inserui 12 ὑμῖν ACVL Ferr 14 πάλιν πάλιν om L | ἐν βασιλείοις δυνατῶν scripsi e VL δυνατῶν ἐν βασιλείοις ACPB edd 17 μέν post φιλῶν inserui, post διειστήκει delevi auc- tore Re | διειστήκειμεν Gasda 18 δὴ L 19 ὁ inserui e VL 20 εἰσάπαξ PBVL Ferr)

καὶ γὰρ αὖ πρὸς τοῖς ἰδίοις ζάλη τις κατειλήφει τὸ κοινόν, ὀργὴ βασιλέως εἰς φόνον προελθοῦσα· καὶ οἱ μὲν ἔκειντο, τοὺς δὲ ὡς κτείνειεν, ἔδησεν, ἅπαντας ἀγαθούς· ἐν οἷς καὶ τὸν ἐμαυτοῦ διδάσκαλον ἑώρων· ἦλθον γὰρ δὴ οὗπερ ἐδέδεντο, καὶ τὸν οὐδὸν ὑπερβὰς πεσὼν ὠλοφυρόμην ἐν πᾶσιν ὀδυρομένοις. καὶ τῆς ὑστεραίας ἐλέλυντο καὶ ἐγένετο δόξα συνεισελθεῖν τινά μοι τῶν βελτιόνων δαιμόνων, ὑφ’ οὗ στορεσθῆναι τὰ κύματα.

τῆς δὲ ἐπιούσης προσειπὼν τὸν βασιλέα δεύτερον αἰτηθεὶς λόγον, ἄκων μέν, φόβῳ δὲ μιάζω κύκλῳ περιερχόμενος· καὶ παρῆν μὲν ὁ διδά- [*](13 Ep. 394a. Amm. Marc. XIV 7, 2 15 Ζηνόβιον cf. p. 132, 9 et ep. 407 16 Od. θ 80. π 41) [*](19 δόξα συνεισῆλθε δηλονότι ὡς ἀπὸ κοινοῦ V) [*](2 ἀήτης VL | διαφθειράσης? 4 ἐκεῖ L, sed ν, m2 6 του AVL 7 λίποιτο V et corr in λείποιτο L2 11 διατεθυμ- μένῃ scripsi auctorinus Re et Cobeto Mnem. III 249 coll. Anth. Pal. V 131, 4 ψυχὴ τυφομένη, etsi veritatem lectionis praestare nolo διατετυμμένῃ libri edd 12 τίς Β 14 κτείνοιεν Β)

Τῶν τοίνυν ἐν μέσῳ μοι γιγνομένων ἐπιδεί- ξεων συχνῶν τε οὐσῶν καὶ οἵων ἐφέλκεσθαι νέους νεανίσκος πολλὰ | δεῖπνα δεδειπνηκὼς ἐπὶ τῷ σώματι [*](R 69) μισθῷ μεγάλῳ παρὰ τοῦτον τὸν βασιλέα δραμὼν δυοῖν γυναίοιν ἔφη με κεφαλὰς ἀποτεμόντα κεκτῆσθαι τῇ μὲν ἐπ’ ἔκρινον χρώμενον, θατέρᾳ δὲ ἐπὶ τὸν πρε- σβύτερον. ἦν δὲ τοῦ ψεύδους ὁ μισθὸς συγκοίμησις ὀρχηστοῦ τινος πάντα πειθομένου τοῖς ἀμφ’ ἐκεῖνον τὸν σοφιστήν. εἰ μὲν δὴ καὶ ἐκομίσατο τὸν μισθόν, ὅ τε λαβὼν ὅ τε δοὺς οἶδεν, ἐφ’ ᾧ δ’ οὖν ἐτόλμα ἅπερ ἐτόλμα, τοῦτο ἦν.