Oratio 1

Libanius

Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 1: Orationes I-V. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.

αἰτοῦμεν δὴ παρὰ τοῦ Δῖός ἀπαλλαγήν, ὁ δὲ ἤκουσέ τε καὶ ταχέως ἔδωκε προσθεὶς τὸ μετ’ αἰσχύνης. [*](R 161) καὶ γὰρ ἤγχετο καὶ εἵλκετο, καὶ φυλακαὶ | καὶ ὕπνος νικώμενος, ἔκειτό τε τὸν πανδοκέα πριάμενος, οἱ θη- ραταὶ δὲ καὶ οὗτοι τῶν λόγων ᾑρήκεσαν, ἔν τε τῇ μεγάλῃ πόλει μέσος ὢν πρακτόρων ἐπὶ μέσης ἀγορᾶς σφαίρας δίκην πανταχοῖ πανταχόθεν ἐπέμπετο. των δὲ τὰ μὲν ὁρῶν, τὰ δὲ ἀκούων ἐγὼ προσεκύνουν τὴν Τύχην, δι’ ἣν οὐκ ἔστιν ὅτε μοι δίκης νης ἐστερήθην.

271. Τὰ δ’ αὖ μετὰ τοῦτον, ἀνὴρ τὴν ἑαυτοῦ μὲν ἐκλιπών, ἑτέρωσε δὲ οἰκῶν, κέρδεσι δὲ τοῖς ἐν τρισὶν ἀρχαῖς ἐκ πενίας εἰς πλοῦτον ἐλθών, καὶ λογογράφος ἥκιστα μὲν ὤν, πάνυ δὲ εἶναι νομίζων εὔχετο μὲν [*](17 Εὐστάθιος or. LV t. III 125 sq. R.) [*](18 ἑτέρωσε] ἑτέρωθι στάσιμον <ἑτέ> ρωσε ἐπὶ κινήσεως. ὡς τὸ ἑκασταχοῦ καὶ πάλιν ἑκασταχόσε τὸ γοῦν ἑτέρωσε οἰκῶν ἐνταῦθα τόπον οὐκ ἔχει. τὸ γὰρ οἰκῶν στάσιμον ῥῆμα V (lin. 1 vocabula στάσιμον et κινήσεως in ras m. rec., quae etiam verba inde ab ὡς usque ad finem addidit)) [*](2 τῶν ante τυράννων Ferr in marg Mor | ἐννόμοις A | οὗτος om L 6 ἵξω κομίζειν] ἐγκωμιάζειν Β | κ alterum in ἀκηκοότα in ras P2 9 num ὕπνῳ scribendum coll. Aesch. Ag. 277 et 876 Κ? 10 οἱ] ἡ Β 11 καὶ οὗτοι τῶν λόγων] τῶν λόγων καὶ οὗτοι L 13 πανταχοῦ V πανταχῆ L 17 ἀνήρ τις τὴν L | μὲν om L lacuna sex vel septem litterarum 20 ηύχετο L)

199
τήνδε παραλαβεῖν τὴν ἀρχήν, ὅπως, ἔφη, διδάσκαλος γενοίμην τοῖς ἄρχουσιν, ὁποίους τινὰς εἶναι χρὴ πρὸς τοὺς διδάσκοντας λέγειν. καὶ λέγων ταῦτα συνῆν τε τὸ πλέον τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς [*](4) οὐκ ὀλίγον ἀνήλισκε, καὶ εἴ τῳ διακωλυθείη, | ζημία [*](R 162) τοῦτο ἦν.