Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

ὥστε σε καὶ Νικοκλῆς ἐκ τῆς ὑπὲρ ἡμῶν ἀνδρίας ἐποιήσατο φίλον μισῶν μὲν ἐμέ, τότε δὲ σὲ θαυμάσας, ὅτι με οὐ προὔδωκας, ὅπως ἐκείνῳ χαρίσαιο. καὶ δὴ καὶ ὅτε πρὸς τὸν ἀγρὸν ἐπλεῖτε, κατι- δών με ἐπὶ τῆς ἠιόνος οὐ πόρρω Χαλκηδόνος κελεύσας τὸν ναύτην ἔχειν οὗπερ εἱστήκειν, ἐκβὰς ἠσπάζου Νικοκλέους ὁρῶντος ἀπὸ τοῦ πλοίου.

τί οὖν θαυμαστὸν εἰ ᾧ πέ- πρακται ἐκεῖνα, τὸν ἄριστον οὑτοσὶ Μουσώνιον πείθει τι δο- ξάζειν περὶ ἡμῶν ἄμεινον; μιμῇ γὰρ τῶν δρομέων τοὺς ἀγα- θούς, ὧν ἀεὶ τὰ δεύτερα βελτίω.

πρόσθες δὴ καὶ τοῖς τότε [*](1 VI γ', σμθ'. Va ς', [ξγ']. Vo ς', ξγ'. S γ', γ') [*](2 cf. epp. 550—556 558. Sievers 75 not. 28. Seeck 219. 331 3 Seeck 281 6 cf. ep. 206. 620. t. I 106, 12—107, 14. Sievers 52 7 Limenio 9 Seeck 221. Sierers 51 15 Seeck 218 17 cf. ep. 732. 1510. Salzmann 64) [*](3 Ἶσον Va Vo 4 ἔλεγες scripsi anctore Re ἔλεγε V sed ras 1 litt post ε(3), VoS Wolf ἔλεγεν Va | γε scripsi τε libri Wolf 5 τούτωVa | μὲν om V γε S τότε μὲν Re | πρῶτον scripsi πρώτῳ V sed in πάντων corr m4, VoS Wolf Re καὶ Va sed suppl m5 | μόνῳ del V4 et suppl Va5 ἔπειτα δὲ μόνω Re 6 δέ in- serui om libri Wolf | ὅτε] τε V 7 θράκης VaVo | ἐμάχου scripsi e V sed ἑ ex ἐνε corr m4 ἐνεμάχου VaVoS Wolf „aut ἐμάχου aut ἐμὲ, ἐμάχου“ Re 9 ἀνδρείας VaVo Wolf 10 μὶν inser V5 13 εἱστήκειν, ἐκβὰς scripsi εἰστήκειν ἐκβὰς, libri Wolf 14 ᾦ scripsi e V sed suprascr m4, Va ut coni Re ὃ VoS Wolf 16 ἐκεῖνα snzipBi e V sed ex ἐκείνοις corr m4, ut coni Re ἐκείνοις VaVoS Wolf | τί Vo 16 μιμῇ scripsi e V μιμεῖται VaVoS Wolf)

523
πόνοις καὶ τοῖς νῦν ἐπαίνοις τὴν εἰς Λητόιον τουτονὶ προ- θυμίαν, ὃς ἔχων φιλοτιμεῖσθαι καὶ γένους ἐπιφανείᾳ καὶ λει- τουργιῶν λαμπρότητι καὶ τῷ δύνασθαι λέγειν βούλοιτ’ ἂν ἀπὸ τρόπων ἢ ὧν εἷπον εἶναί τις δοκεῖν.

τοῦτον οὔτε εὐ- τυχία πώποτε ἐπῆρεν ἐν δυσκολίᾳ τε οὐκ ἔπτηξεν Εὐριπίδου μεμνημένος. φίλος δὲ τοιοῦτος ὁποῖος καὶ σύ, θᾶττον ἂν δε- ξάμενος τελευτὴν ἢ κακὸς εἰς ἑταῖρον γίνεσθαι, τοῦτο δὴ τὸ σόν, ἀλλὰ μὴν ἥ γε πρὸς ἐμὲ σπουδὴ τοσαύτη ὥστε οὐκ ἂν μείζω ζητήσαις.

ἔχω δὲ τὸν ἄνδρα ἀντευποιεῖν, εἰ βουλη- θείης. τούτῳ τε γὰρ ἀντὶ πάντων, εἰ Μουσώνιος αὐτὸν εὐ- μενῶς ἴδοι σοί τε ἐκεῖνον καταστῆσαι τοιοῦτον ῥᾷστον ἁπάν- των. μαθέτω δὴ ὅτι, παρ’ ὅσων κομίζει γράμματα, ταῦτα μάλιστα αὐτὸν ὤνησεν ἃ παρ’ ἡμῶν τῶν ἐν τῷ τρίβωνι φέρει.