Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Ἀλλ’ οὐδὲ τοὺς Τιβερίνου μέντοι καλὼς ἔχει πάσχειν κακῶς, ἀνδρὸς τά τε ἄλλα ἀγαθοῦ καὶ τοὺς ποιητὰς εἱσάγον- [*](17 VI γ΄, κζ΄. Va δ΄, κζ΄. Vo δ΄, κζ΄. S δ΄, ς΄. Vi νζ΄) [*](18 Seeck 207. 347. Saomon 8. 13 19 Seeck 84) [*](2 σοί S 3 δὲ(2) reposui e libris τε Wolf sed corr Add 861 | ἀπορίᾳ SViD 4 γίνεται ViD 5 εὕρετο V 6 α αὐτῶ corr Wolf 7 τι om SViD 8 καὶ inserui e VSViD om VaVo Wolf Ι τὴν ἐπιστολήν VVaSViD 9 γε om ViD Ι ἐν Vi 11 εἴθ' Va 12 δὲ Vo sed inser m 4, SViD Wolf | οὐδ’ inserui e VVo sed in hoc οὐ inser m 4, SD ut inserendum coni Re οὐδὲ Vi om Va Wolf 14 τὸ inserui e V sed in lac m4, SVi om VaVoD Wolf Ι τῶν om SVi 16 ἐστιν Va 18 τῷ αὐτῷ (i. e. Μαξίμῳ SVi 19 τιβερίνου V sed τι suprapos m5 βερίνου VaVo sed in hoc τι antepos m3 Ι ἔχοι S 20 τ’ S Vi)
ἐπεὶ δὲ οἱ περὶ τὸ χρῆμα τῶν λόγων ἀσεβοῦντες ἕλκουσιν Ἀρχέλαον Τιβερῖνον οὐκ αἰσχυνόμενοι, σὺ τὸν μὲν αἰδέσθητι, τῷ δὲ βοήθησον πρῶτον μὶν ταῖς Μούσαις διδοὺς τὴν χάριν, δεύτερον δὲ ταῖς πόλεσι τῇ τε ἡμετέρᾳ καὶ ἐξ ἧς ἐστιν. εἰ δὲ οὐδὲ τοὐμὸν παντάπασιν ἄτιμον, κείσθω καὶ τοῦτο τρίτον.
τλη΄.
Ἀκακίῳ. (357/58)
Τῆς μὲν στύρακος, ἣν ἔπεμψας, ἡδίω τὰ γράμματά σου, καὶ οὐ ταύτης γε μόνον, ἀλλὰ κἀκείνης, ἣν φὴς οὐκέτι φοι- τᾶν ἐξ Ἰσαύρων ὡς ὑμᾶς· τοῦ λόγου δὲ οἷς μὲν εἶπον συνή- δομαι, τοῖς δὲ ρηθησομένοις βούλει με τὸ βλάσφημον ἀφεῖναι.
καίτοι, κἂν μὴ λέγω, πέπληγμαι τὴν καρδίαν ὡς οὐκ οὔσης ἐν τοῖς δευτέροις βοηθείας, ἣν περιμένων ἐγὼ καὶ κεχηνὼς πρὸς τὰς πύλας καὶ λέγων πρὸς τὸν Στρατήγιον· ὁπότε δὲ ἥξει; καὶ ἀκούων ὡς αὐτίκα, λαβὼν τὰ γράμματα πολλα- χόυεν εἶχον ἀθυμεῖν τῇ τε ἀρρωστίᾳ τῆς γυναικός, γυναικὸς [*](10 Vi γ΄, κη΄. Va δ΄, κη΄. Vo σ΄, κη) [*](4 sq. cf. ad 1. 1 502, 9 6 Seeck 84 ΙΙΙ 11 cf. ep. 345, Sievers 224,4. 276, 2. Seeck 43. 347. Silomon 15 12 cf. ep. 1008; t. Ι 181,9 cum schol. 17 Arist. Ach. 10 18 Seeck 282) [*](1 ἄνθρωπος scripsi ἀνος V sed ο in ras m5 ἄνθρωπος Va ῶν SVi Wolf ἂν Vo 2 αὐτοῦ VVoVi Ι ποίη Vo Ι ἡμῖν S 4 οἱ- κείαν scripsi e Vi sed ει ex ι corr m3, ut coni Re et Dorvillius (Wolf Add 861) οἰκίαν libri Wolf 12 ἧσ V sed in ἥν corr m5 13 φὴς VVa Wolf φῆς Vo 16 σὴς post οὔσης inserendum coni Re 18 πότε? 19 signum interrogationis posui colon V om Va Vo Wolf Ι ἀκούων scripsi e V ut coni Re ἑκὼν Va γρ ἔλαβον Vo Wolf Ι ὡς δὴ αὐτίκα ἥξοντος coni Re Ι λαβὼν V)
παρεμυθούμην δ’ οὖν ἐμαυτὸν ἐκ τοῦ μὴ πάντα εἶναι τοῖς ἀνθρώποις εὐτυχεῖν καὶ συνεχῶς ἐπῇδον τό· ἀλλ’ οὔπως ἅμα πάντα.
Στρατήγιος δὲ καὶ δὴ λαμπρῶς κατεβόα τῆς Τύχης καὶ ὢν ὥσπερ πρὸ τοῦ καὶ φόβον τὸν τοῦ λέγοντος φοβούμενος οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἐφθέγγετο περὶ τῆς σῆς ἀπουσίας.