Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

Ἕτεροι δὲ τινες φιλόνεικοι τὴν φύσιν, ἰδιῶται τὴν γνῶσιν, μαχιμώτεροι τὸν τρόπον, συνιστάνουσι δεῖν τὸ πάσχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ πρώτου μηνὸς φυλάσσειν κατὰ τὴν τοῦ νόμου διαταγήν, ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐμπέσῃ, ὑφορώμενοι τὸ γεγραμμένον ἐν νόμῳ ὡς], ἐπικατάρατον ἔσεσθαι τὸν μὴ φυλάξαντα οὕτως <ὡς> διαστέλλεται, προσέχοντες ὅτι Ἰουδαίιοις ἐνομοθετεῖτο τοῖς μέλλουσι τὸ ἀληθινὸν πάσχα ἀναιρεῖν, τὸ εἰς ἔθνη χωρῆσαν καὶ πίστει νοούμενον, οὐ γράμματι νῦν τηρούμενον· οἳ μιᾷ ταύτῃ προσέχοντες ἐντολῇ

οὐκ ἀφορῶσιν εἰς τὸ εἰρημένον ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου, ὄτι »διαμαρτύρομαι παντὶ περι- [*](3f über Plafcos Lehi-e von der Materie s. Zeller II 1 4 719 ff — 6 vgl. VI 35, 3. VII 26, 9 — 8f Theodoret a. a. 0. οὗτος τοῦ κυρίου τὸ σῶμα ἐν τῷ ἡλίῳ εἶπεν ἀποτεθῆναι. (Dieser Satz beweist, ß Th. unsere Stelle, nicht, wie Lipsius meint, X 28 benutzt hat). Clemens, Ecl. proph. 56, 2 S. 152, 26 St.: ἔνιιοι μὲν οὖν φασι τὸ σῶμα τοῦ κυρίου ἐν τῷ ἡλίῳ αὐτὸν ἀποτίθεσθαι, ὡς Ἐρμογένης — 11 Psal. 18, 6, vgl. Clemens a. a. Ο., wo das Psalmcitat vorangeht — 15ff vgl. Eusebius KG V 23; Theodoret III 4 S. 405 Α Migne; Epiph. L; Tert. Adv. haer. 8 Anf. — Hippolytos (Syntagma) und Apollinaris im Chron. Pasch. S. 12ff brauchen ebenfalls die ücke φιλονεικία, φιλονεικοῦσι — 17 Exod. 12, 18 — 19 f Deut. 27, 26; Num. 9, 13, vgl. Epiph. L 2 — 23 Gal. 5, 3 μαρτύρομαι δὲ πόλιν παντὶ ἀνθρώπῳ περιτεμνομένῶ ὅτι ὀφειλέτης ἐστὶν ὅλον τὸν νόμον ποιῆσαι. Tert. citiert S. 225, 4 Kr. den folgenden Vers) [*](2 κενὸν Ρ 6 ἔτι We.: ὅτι Ρ nach Miller, nur τ deutlich: αὐτὸν ö. (in Ρ kein Platz ür) συνομολογεῖ Miller: μὲν ὁμολογεῖ F 8 πεφηνέναι (so) Ρ 9 katalelyp;enai Ρ 10 χρᾶται Ρ 15 Titel περὶ τῶν τεσσαρεσκαὶ δεκατιτῶν schwarz Ρ 16 συσταίνουσι Ρ 18 ὐφορούμενοι Ρ ὡς > Sauppe, s. Ζ. 19 + ὡς Miller 21 χωρῆσον Miller 21f γράμματι συντηρούμενον Cruice)

238
τεμνομένῶ, ὄτι ὀφειλέτης ἐστὶ τοῦ πάντα τὸν νόμον ποιῆσαι«. ἐν δὲ τοῖς ετέροις οὗτοι συμφωνοῦσι πρὸς πάντα τὰ τῇ ἐκκλησίᾳ ὑπὸ τῶν ἀποστόλων παραδεδομένα.

Ἕτεροι δὲ καὶ αὐτοὶ αἱρετικώτεροι τὴν φύσιν, Φρύγες τὸ γένος, προληφθέντες ὑπὸ γυναίων ἀπάτηνται, Πρισκίλλης τινὸς καὶ Μαξιμίλλης καλουμένων, ἃς προφήτιδας νομίζουσιν, ἐν ταύταις τὸ παράκλητον πνεῦμα κεχωρηκέναι λέγοντες, καί τινα πρὸ αὐτῶν Μοντανὸν ὁμοίως δοξμάζουσιν ὡς προφήτην· ὧν βίβλους ἀπείρους ἔχοντες πλανῶνται, μήτε τὰ ὑπ᾿ αὐτῶν λελαλημένα λόγῳ κρίναντες μήτε τοῖς κρῖναι δυναμένοις προσέχοντες, ἀλλ᾿ ἀκρίτως τῇ πρὸς αὐτοὺς πίστει προσφέρονται, πλεῖόν τι δι᾿ αὐτῶν φάσκοντες ὡς μεμαθηκέναι ἢ ἐκ νόμου καὶ προφητῶν καὶ τῶν εὐαγγελίων.

ὑπὲρ δὲ ἀποστόλους καὶ πᾶν χάρισμα ταῦτα τἂ γύναια δοξάζουσιν, ὡς τολμᾶν πλεῖόν τι Χριστοῦ ἐν τούτοις λέγειν τινὰς αὐτῶν γεγονέναι. οὗτοι τὸν μὲν πατέρα τῶν ὅλων θεὸν καὶ πάντων κατίστην ὁμοίως τῇ ἐκκλησίᾳ ὁμολογοῦσι καὶ ὅσα τὸ εὐαγγέλιον περὶ τοῦ Χριστοῦ μαρτυρεῖ, καινίζουσι δὲ νηστείας καὶ ἑορτὰς καὶ ξηροφαγίας καὶ ῤαφανοφαγίας, φὰσκοντες ὑπὸ τῶν γυναίων δεδιδάχθαι.