Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

ἡ ἀμερὴς ἐκείνη μία, φησίν, ἐστὶν ἡ πολυπρόσωπος καὶ μυριόμματος καὶ μυριώνυμος μία τοῦ ῑ κεραία, ἥτις ἐστὶν εἰκὼν τοῦ τελείου ἀνθρώπου ἐκείνου τοῦ ἀοράτου.

Ἔστιν οὖν, φησίν, ἡ μονάς, ἡ μία κεραία, καὶ δεκάς· δύναμις γὰρ αὕτη τοῦ ῑ μιᾶς κεραίας κεραίας * * καὶ δυὰς καὶ τριὰς καὶ τετρὰς [*](3 Theodoret I 18 — 6 s. zu S. 88, 12 — 6 ff vgl. X 17, 1 Anf. — 8 ἀρχὴ τῶν ὅλων] vgl. S. 226, 21 — 9. 14 vgl. S. 196, 21 — 12 f Anspielung auf Job. 1, 1 —3 ? — 18 f s. zu S. 116, 20 — 19f vgl. S. 78, 10 — 22 Matth. 5, 18 Luk. 16, 17, vgl. S. 150, 26 f — 25 vgl. S. 98, 15 πολυώνυμος, μυριόμματος — 24—28 vgl. X 17 2) [*](3 Titel μονόιμος a. R. Ρ 7 + ὅ Miller, s. zu Ζ. 13 8 ἀγέννητον ö. 9 γεννητὸν ö. ἀβουλήτως Miller, vgl. Ζ. 14: ἀβασιλεύτως Ρ 13 ὃ > ὡς] + εἰ We. 14 <ἂν> τις? Miller 16 εἰρηνηκὴ Ρ 18 ὅσα Miller, 8. Test.: ὡς Ρ 23 συνθετή > We. (Glosse zu τὴν σύνθεσιν ἔχουσα) 24 Ρ ἡ1] ἢ V 28 αὕτη τοῦ Sauppe: αὐτῆ τὸ Ρ αὐτῇ τῆς τοῦ ῑ μιᾶς κεραίας <γίνονται> Cruice Lücke Gö. üllen etwa ἐν ᾗ εἰσιν μονὰς vgl. ἐν ᾧ ἐστιν ἡ τοῦ παντὸς ἀριθμοῦ ὑπόστασις))

καὶ τοῦτό ἐστι τὸ εἰρημένον· »ὅτι πᾶν τὸ πλήρωμα ηὐδόκησε κατοικῆσαι ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου σωματικῶς·« αἱ γὰρ τοιαῦται τῶν ἀριθμῶν συνθέσεις ἐξ ἁπλῆς καὶ ἀσυνθέτου τῆς μιᾶς κεραίας τοῦ ἰῶτα σωματικαὶ γεγόνασι, φησίν, ὑποστάσεις.

γέγονεν οὖν, φησίν, ἀπὸ τοῦ τελείου ἀνθρώπου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὃν ἔγνωκεν οὐδείς, φαντάζεται δέ, φησίν, ὡς γέννημα θηλείας ἡ κτίσις πᾶσα τὸν εἱὸν ἀγνοοῦσα, οὗ υἱοῦ ἀκτῖνες ἀμυδραὶ πάνυ ἐμπελάζουσαι τῷδε τῷ κόσμῳ συνέχουσι καὶ συγκρατοῦσι τὴν μεταβολήν, τὴν γένεσιν.