Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

καὶ τὸ διὰ τῆς ἅλμης δὲ πάνυ χρήσιμον. ἔστι δὲ ἀφρὸς [*](18 f Arist., Hist. anirn. I 11 ρ. 492 a 14 Ἀλκμαίων γὰρ οὐκ ἀληθῆ λέγει φάμενος ἀναπνεῖν τὰς αἶγας κατὰ τὰ ὦτα vgl. Varro De re rustica IT 3, 5 (= Plin. N. h. VIU 202). Mif Unreclit nimmt Ga. S. 23 Benutzung des Pseudo-Oppian Kyneg. II 338ff (s. M. Miller, Festgruß an die 41. Versammlung deutscher u. änner, von dem Lehrerkollegium des Luitpold-Gymnasiums, München 1891 S. 46f) an — 22 über C. 31, 2 s. Diels, A. A. B. 1913 Nr. 3 S. 21ff) [*](1 τὸν κηρὸν Miller: κηρῶ Ρ 4 am Rande rot περὶ ἀνθράκων περὶ σημείων μαγικῶν, περὶ ὠῶν Ρ ἐπιδείνυνται Millev: ἐπιδεικνύντες Ρ, doch s. über das Part. Reitzenstein, Poimandres S. 104 und Ga. S. 41 5 ἑκατέρας? Gö. 6 — τῷ Cruize: τὸ—τὸ Ρ τῆς Miller: τοῦ Ρ τοῦ γραφικοῦ Miller: τῆς γραφικῆς Ρ 7 λειῶν Ρ 8 am Rande περὶ σφαγῆς ἀμνῶν Ρ τοῖς δὲ ἀμνοὺς Miller: τῶν δὲ ἀμνῶν Ρ 10 παραθεὶς ö.: παραδοθεὶς Ρ, παρατιθεὶς? Miller ὁ δὲ] οὐδὲ Ρ κνίθεσθαι Ρ 11 ἀποτέμνειν (so) Ρ, ἀποτέμνεται? 12 καθ’ ἴσον Ρ 13 ἧς] εἰς Ρ 14 λιβανωτοῦ Ρ <τὸ> φάρμακον 15 ὑδάργυρον Ρ 17 am Rande θάνατος αἰγός 17 ἐπιπλάσῃ ö.: ἐπιπάση Ρ 19 a. R. θάνατος κριοῦ Ρ 20 ἥλιον Roeper: Μου Ρ 21 χρειόμενον Ρ)

58
θαλάσσης ἐν ὀστρακίνῳ στάμνῳ μετὰ γλυκέος ἡψημένος, ᾧ ζέσαντι λύχνον ἐὰν προσάγῃς καιόμενον, ἁρπάσαν τὸ πῦρ ἐξάπτεται, καὶ καταχυθὲν τῆς κεφαλῆς οὐ καίει τὸ σύνολον. εἰ δὲ καὶ μάννην ἐπιπάσσεις ζέοντι, πολλῷ μᾶλλον ἐξάπτεται. βέλτιον δὲ δρᾷ, εἰ καὶ Μου τι προσλάβοι.

Βροντὴ γίνεται τρόποις πλείοσι· λίθοι τε γὰρ πλείονες καὶ μείζονες κατὰ κρημνῶν φερόμενοι διὰ σανίδων ἐπικαταπίπτυσι χαλκοῖς ἐλάσμασι καὶ βροντῇ παραπλήσιον τελοῦσι ψόφον. καὶ σανίδα δὲ λεπτήν, ᾗπερ οἱ γναφεῖς τὴν ἐσθῆτα πιέζουσι, σχοινίῳ λεπτῷ περιειλήσαντες, εἶτα ῥοίζῳ τὴν σχοῖνον ἐπισπώμενοι ῥομβοῦσι τὴν σανίδα, ἡ δὲ δονουμένη ἦχον βροντῆς ἀπεργάζεται.

ταῦτα μὲν οὕτως παίζεται. ἕτερα δὲ ἃ καὶ [οἱ] αὐτὰ οἱ παιζόμενοι ὡς μεγάλα Μήσομαι. πίσσης λέβητα μεστὸν ἐπ’ ἀνθράκων καιομένων τιθέντες, ἐπὰν βράσῃ, καθιέντες τὰς χεῖρας οὐ καίονται· ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἀνθράκων πυρὸς περιπατοῦντες γυμνοῖς ποσὶν οὐ καίονται· ἀλλὰ καὶ πυραμίδα λιθίνην θεὶς ἐπὶ πυρὰν καίεσθαι ποιεῖ· ἔκ τε τοῦ στόματος πολὺν καπνὸν προφέρει καὶ πυρώδη· εἶτα καὶ σινδόνα ἐπιθεὶς ἐπὶ λεκάνῃ ὕδατος, πολλοὺς ἐπιμβαλὼν ἄνθρακας καιομένους ἄκαυστον φυλάττει τὴν σινδόνα.

σκότος δὲ ἐν οἴκῳ ποιήσας ἐπεισάγειν φάσκει θεοὺς ἢ δαίμονας, καὶ εἴ πῃ ἄπαιτῇς Ἀσκληπιὸν δεικνύναι, ἐπικαλεῖται οὕτως λέγων· [*](f. 15r)

  • Ζῆνα πάλαι φθίμενον | πάϊν ἄμβροτον Ἀπόλλωνος
  • κικλήσκω λοιβαῖσι μολεῖν ἐπίκουρον ἐμαῖσιν·
  • ὅς ποτε καὶ νεκύων ἀμενηνῶν μυρία φῦλα
  • Ταρτάρου εὐρώεντος ἐικλαύστοισι μελάθροις
    • [*](22 ff das Gedicht u. a. behandelt von Ga. S. 54 tf, der einen Apparat mit allen modernen Conjecturen gibt; Ζ. 22 denkt er an Gleichsetzung des Asklepios mit Zeus) [*](1 γλυκέος Diels: γλυκέων Ρ 3 μάννην Diels: μαννῆ Ρ 4 ξέοντι Ρ 5 τι προσλάβοι Meineke, Ζ. für Altertumswise. Χ 375: τινὸς λάβοι Ρ, τι Cruize, viell. richtig 6 am Rande περὶ βροντῆς Ρ 8 ἐλάσμασι Miller: θλάσμασι Ρ ἀποτελοῦσι üler 11 δινουμένη ö. 12 αὐτὰ οἱ Roeper: οἱ αὐτὰ οἱ Ρ, αὐτοὶ οἱ Miller 14 ἀλλὰ — 15 καίονται rot am Rande Ρ 15 ἄλλος Miller 16 πυρρὰν Ρ 18 πολλοὺς zweimal Ρ 20 εἴ πῃ ö.: εἰπεῖν Ρ ἀπαίτης Ρ: ἀπαιτεῖ τις ö. 22 ζῆνα Ρ: ζῆν τὸ? Diels, υἷα Miller πάϊν Ρ: πάλιν falsch als Text Ρ Miller ἄμβροτον Miller: μ’ ἄβροτον Ρ Ἀπόλλωνος rot eingefügt Ρ 23 κικλήσκω λοιβαῖσι μολεῖν Roeper: κικλήσκοιο βαισιμολεῖν 24 φύλλα Ρ 25 εὐρόεντος Ρ, ἠερόεντος? Ga. ἀειλαύτοισι (oder ἐνὶ κλαυτοῖσι) Meineke, Ζ. für Altertumswiss. Χ 375 ἀεικλαύστοισι Roeper): ἀεικαύστοισι)
    59
  • δύσνοστον πλώοντα ῥόον κέλαδόν τε ἀδιαύλου
  • <Κωκυτοῦ> πάντεσσιν ἴσον τέλος ἀνδράσι
  • λίμνῃ πὰρ γοόωντα καὶ ἄλλιτα κωκύοντα
  • αὐτὸς ἀμειδήτοιο ἐρύσαο Φερσεφονείης·
  • εἴτ᾿ ἐφέπεις Τρίκης ἱερῆς ἕδος, εἴτ᾿ ἐρατεινὴν
  • Πέργαμον, εἴτ᾿ ἐπὶ τοῖσιν Ἰαονίαν Ἐπίδαυρον,
  • δεῦρο, μάκαρ, καλέει σε μάγων <πρόμος> ὡδε