Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- Τροίῃ ἐν ἠγαθέῃ Ἑκάβη τέκετʼ, οὐδʼ ἀπόνητο
- ἀγλαΐης· δὴ γάρ μιν ἀταρτηροῦ Ἀχιλῆος
- ἔγχος ὁμοῦ καὶ κάτος ἀπήμερσαν βιότοιο·
- ὡς δʼ ὁπόθʼ ἑρσήεντα καὶ εὐθαλέοντʼ ἀνὰ κῆπον
- ὑδρηλῆς καπέτοιο μάλʼ ἀγχόθι τηλεθάοντα
- ἢ στάχυν ἢ μήκωνα, πάρος καρποῖο τυχῆσαι,
- κέρσῃ τις δρεπάνῳ νεοθηγέϊ, μηδʼ ἄρʼ ἐάσῃ
- ἐς τέλος ἡδὺ μολεῖν μηδʼ ἐς σπόρον ἄλλον ἱκέσθαι,
- ἀμήσας κενεόν τε καὶ ἄσπορον ἐσσομένοισι [*](Zimmermann, from P; for αἰθομένοισι, with lacuna, of Koechly.)
- μέλλονθʼ ἑρσήεντος ὑπʼ εἴαρος ἀλδαίνεσθαι·
- ὣς υἱὸν Πριάμοιο θεοῖς ἐναλίγκιον εἶδος
- Πηλείδης κατέπεφνεν, ἔτʼ ἄχνοον, εἰσέτι νύμφης
- νηίδα, νηπιάχοισιν ὁμῶς ἔτι κουρίζοντα·
- ἀλλά μιν ἐς πόλεμον φθισίμβροτον ἤγαγε Μοῖρα
- ἥβης ἀρχόμενον πολυγηθέος, ὁππότε φῶτες
- θαρσαλέοι τελέθουσιν, ὅτʼ οὐκέτι δεύεται ἦτορ.
- αὐτίκα δʼ αὖτε σόλον περιμήκεά τε βριαρόν τε
- πολλοὶ πειρήσαντο θοῆς ἀπὸ χειρὸς ἰῆλαι·
- τὸν δʼ οὔτις βαλέειν δύνατο στιβαρὸν μάλʼ ἐόντα
- Ἀργείων· οἶος δʼ ἔβαλεν μενεδήιος Αἴας