Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- τῷ δʼ ἄρα θάμβος ἄελπτον ἐπήλυθεν· οὐδʼ ἄρʼ ἔτʼ ἔτλη
- κάλλος ἰδὼν ἀρίδηλον ἐπὶ ξίφος αὐχένι κῦρσαι,
- ἀλλʼ ὥστε ξύλον αὖον ἐν οὔρεϊ ὑλήεντι
- εἱστήκει, τὸ μὲν οὔτε θοαὶ βορέαο θύελλαι
- ἐσσύμεναι κλονέουσι διʼ ἠέρος οὔτε νότοιο·
- ὣς ὁ ταφὼν μένε δηρόν· ὑπεκλάσθη δέ οἱ ἀλκὴ
- δερκομένου παράκοιτιν· ἄφαρ δʼ ὅ γε λήσατο πάντων,
- ὅσσα οἱ ἐν λεχέεσσι παρήλιτε κουριδίοισι·
- πάντα γὰρ ἠμάλδυνε θεὴ Κύπρις, ἥ περ ἁπάντων
- ἀθανάτων δάμνησι νόον θνητῶν τʼ ἀνθρώπων.
- ἀλλὰ καὶ ὣς θοὸν ἆορ ἀπὸ χθονὸς αὖθις ἀείρας
- κουριδίῃ ἐπόρουσε· νόος δέ οἱ ἄλλʼ ἐνὶ θυμῷ
- ὡρμᾶτʼ ἐσσυμένοιο· δόλῳ δʼ ἄρα θέλγεν Ἀχαιούς.
- καὶ τότε μιν κατέρυξεν ἀδελφεὸς ἱέμενόν περ
- μειλιχίοις μάλα πολλὰ παραυδήσας ἐπέεσσι·
- δείδιε γὰρ μή σφιν ἐτώσια πάντα γένηται·
- ἴσχεο νῦν, Μενέλαε, χολούμενος· οὐ γὰρ ἔοικε
- κουριδίην παράκοιτιν ἐναιρέμεν, ἧς πέρι πολλὰ
- ἄλγἐ ἀνέτλημεν Πριάμῳ κακὰ μητιόωντες·
- οὐ γάρ τοι Ἑλένη πέλει αἰτίη, ὡς σύ γʼ ἔολπας,