Selecta in Psalmos [Dub.]

Origen

Origenes. Origenis Opera Omnia, Volume 2 (Patrologia Graeca, Tomus 12). La Rue, Charles de, editor; La Rue, Charles Vincent de, editor. Paris: J. P. Migne, 1862.

Οἵτινες ἐλογίσαντο ἀδικίαν ἐν καρδίᾳ, ὅλην τὴν ἡμέραν παρετάσσοντο πολέμους, κ. τ. ἑ. Διὰ τῶν (64) λογισμῶν ἡμῖν οἱ δαίμονες παρατάσσονται, ποτὲ μὲν ἐπιθυμίας κινοῦντες, ποτὲ δὲ ὀργὰς, ἄλλοτε πάλιν ἐν ταυτῷ θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν, διʼ ὧν γίνεται ὁ λεγόμενος πεπλεγμένος λογισμός· ἀλλʼ οὗτος ἐν καιρῷ τῆς ἀκηδίας συμβαίνει μόνον, οἱ δʼ ἄλλοι ἐκ διαλείμματος ἐπέρχονται ἀλλήλους διαδεχόμενοι. Τὸν δὲ τῆς ἀκηδίας λογισμὸν κατʼ ἐκείνην τὴν ἡμέραν οὐδεὶς διαδέχεται διαλογισμὸς, πρῶτον μὲν, ὅτι καὶ χρονίζει, ἔπειτα δὲ καὶ σχεδὸν πάντας τοὺς λογισμοὺς ἔχει ἐν ἑαυτῷ.

Ἡκόνησαν τὴν γλῶσσαν αὐτῶν ὡσεὶ ὄφεως, κ. τ. ἑ. Τὸν ὀξύτατον (65) λογισμὸν ἡκονημένον λέγει. Τοιοῦτος δὲ καὶ ὁ πρὸς βλασφημίαν τὸν νοῦν ὑφαρπάζων λογισμός.

Οἵτινες διελογίσαντο τοῦ ὑποσκελίσαι τὰ διαβήματά μου, κ. τ. ἑ. Ἀλλὰ καὶ (66) τὰ φαῦλα νοήματα πολλάκις οἱ δαίμονες οὐ γυμνὰ ἀποτίθενται ἡμῖν, ἵνα μὴ ὁ νοῦς ἄντικρυς τὸ ἅλογον αὐτῶν θεασάμενος, τοὺς λογισμοὺς ἀποῤῥίψῃ· ἀλλὰ μετά τινων ἄλλων χρηστοφανῶν νοημάτων τὰ πονηρὰ νοήματα ἐπισπείρουσι· καὶ τοῦτο μόνον ἐπὶ τῶν τελείων ποιοῦσι, τῶν μὴ ἐχόντων πάθη· τοῖς γὰρ ἐμπαθέσι καὶ ἀκαθάρτοις καὶ φανερῶς ἐμβάλλουσι τοὺς λογισμοὺς, οὓς ἀπώσασθαι ἀδυνατοῦσιν.

Πεσοῦνται ἐπʼ αὐτοὺς ἄνθρακες πυρὸς, κ. τ. ἑ. Τοῦτο τὸ (67) πῦρ καὶ οἱ ἄνθρακες κατακαίουσι ξύλα, χόρτον, καλάμην, τὰς μοχθηρὰς ἕξεις καταναλίσκοντα.

Ἔγνων, ὅτι ποιήσει Κύριος τὴν κρίσιν τοῦ πτωχοῦ, καὶ τὴν δίκην τῶν πενήτων, κ. τ. ἑ. Προφητεία (68) τοῦτο περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως. καθʼ ἣν τῶν ἀσεβῶν τῷ πυρὶ παραδιδομένων εἰς ἄνεσιν οἱ δίκαιοι παραληφθήσονται. Ἐντεῦθεν καὶ Σολομὼν ὠφεληθεὶς εἶπεν· « Ὅτι πᾶν τὸ ποίημα ὁ Θεὸς ἄξει εἰς κρίσιν. » Εἰς χρηστὸν δὲ τέλος κατέληξεν, ἐπεὶ καὶ « εἰς τέλος » ἐπιγέγραπται, τὴν [*]((65) Τὸν ὀξύτατον, etc. Eædem.) [*]((66) Ἀλλὰ καί, etc. Eædem.) [*]((67) Τοῦτο τό, etc. Eædem.) [*]((68) Προφητεία, etc. Catena Corderii.)

1665

ιειμένην τοῖς δικαίοις λέγων ἐλπίδα. « Κατοικήτν εὐθεῖς σὺν τῷ προσώπῳ σου. » Ἀντὶ δὲ « σὺν τροσώπῳ σου » ὁ Σύμμαχος « παρὰ τῷ προσώσου » λέγει, τὸ κεκαθαρμένῃ διανοίᾳ πρόσωπον ς πρόσωπον ὁρᾷν τοῦ Θεοῦ.

ατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίεμα πιόν σου, κ. τ. ἑ. Τούτου (69) κατευθύνεται ἡ σευχὴ ὡς θυμίαμα, τοῦ δυναμένου εἰπεῖν· « Χρι» εὐωδία ἐσμὲν ἐν τοῖς σωζομένοις καὶ ἐν τοῖς λυμένοις. »

οῦ, Κύριε, φυλσκὴν τῷ στόματί μου, κ. τ. ἑ. ἐν οὕτω φυλάσσει τὴν καρδίαν ἡμῶν ὡς ὁ φόβος Θεοῦ, εἴ γε τῷ φόβῳ Κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ οῦ.

Ελαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαμου, κ. τ. ἑ. Ἔλαιον λέγει ἁμαρτωλοῦ τὴν οιίαν, τὴν μὴ διὰ γνῶσιν Θεοῦ γενομένην, ἀλλὰ δόξαν τὴν παρὰ ἀνθρώπων· τοῦτο γάρ ἐστι καὶ αλπίζειν τὸν τὴν ἐλεημοσύνην ποιοῦντα.

ιεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτοῦ ἀμαρτωλοὶ, τ. ἑ. Ἀμφίβληστρόν ἐστι κόλασις ποικίλη ἐκ βυκακίας ἀνιμωμένη. Ἀλλὰ τοῦτο τὸ ἀμφίβληστρον μέλλοντός ἐστιν αἰῶνος· τοῦ δὲ ἐνεστῶτος αἰῶνός ν ἀμφίβληστρον διδασκαλία πνευματικὴ, τοὺς πλανηθέντας ἀπὸ τῆς θεοσεβείας ἐπὶ τὴν ἀρετὴν γουσκ.

ωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου ς Κύριον ἐδεήθην, κ. τ. ἑ. Ὡς φύσιν (70) ἔχει τῦρ ἀνώφορον, οὕτως ἡ τοῦ δικαίου φωνὴ, τὸ πρὸς ρον γίνεσθαι, καὶ οἱονεὶ προκαλεῖσθαι αὐτὸν ἐπὶ ταρέχειν ὧν τις δεῖται ἀπὸ Θεοῦ.

Εκχεῶ ἐνανείον αὐτοῦ τὴν δέησίν μου, τὴν ψιν μου ἐνώπιον αὐτοῦ ἀπαγγελῶ, κ. τ. ἑ. μόνα (71) μεγάλα καὶ ἐπουράνια αἰτῶν, καὶ προσόμενος πνεύματι καινῷ, θαῤῥεῖ ἐνώπιον Κυρίου ἑαι τὴν δέησιν ἑαυτοῦ, οὐδὲν ταπεινὸν, οὐδὲ αἰόν τι ἐν ἑαυτῇ ἔχουσαν· ὁποῖά ἐστιν ἐν ταῖς δεήτῶν βαττολογούντων, καὶ οὐκ ἄξια Θεοῦ αἰτων, ἢ ἀπὸ καθαρᾶς καρδίας ἐκχεόντων. Ἀγίου παῤῥησίας ἔχεται ὁ στίχος, ὅν οὐκ εὐλόγως ἐρεῖ μαρτωλός· καὶ τὸν ἐξῆς δὲ ὁ ἐν παντὶ θλιβόμενος, οὐ στενοχωρούμενος, καυχώμενος ἐν ταῖς ὑποὴν κατεργαζομέναις θλίψεσι, τῷ ὁδεύειν τὴν στεκαὶ τεθλιμμένην ἀπάγουσαν ἐπὶ τὴν ζωὴν ν.

Εν ὀδῷ ταύτῃ ῇ ἐπορευόμην ἔκρυψαν παγίδα κ. τ. ἑ. Πάσαις οἱ ἐχθροὶ (72) ἡμῶν ἐπιβουλεύταῖς ἀρεταῖς· καὶ ἐν μὲν τῇ ἀνδρείᾳ κρύπτουσι τῆς δειλίας παγίδα, καὶ ἐν τῇ πραότητι ἐμβάλσι τὴν θρασύτητα, καὶ ἐν τῇ ἐλεημοσύνῃ τὸ μὴ τὸν Θεὸν, ἀλλὰ διὰ τοὺς ὁρῶντας ἐλεεῖν· καὶ ἐν [*](II Cor. ii, 15.) [*]((60) Τούτου, etc. Istud scholion necnon duo se- utia in hunc psalmum fragmenta exhibent ScheGrabii.) [*]((70) Ὡς φύσιν, etc. Catena Corderii.) [*]((71) Ὁ μόνα, etc. Eadem.) [*]((72) Πάσαις οἱ ἐχθροί, etc. Schedæ Grabii.)

1668

τῇ νηστείᾳ, τὸ διὰ τοὺς ἀνθρώπους νηστεύειν. Καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ τῆς πρακτικῆς· τί δʼ ἄν τις εἴποι καὶ ἐπὶ τῆς θεωρίας, ὁπόσας παγίδας οἱ ἐχθροὶ διὰ τῶν αἱρέσεων τοῖς ὀρθοδόξοις δόγμασι;

Ἀπώλετο φυγὴ ἀπʼ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὴν ψυχήν μου, κ. τ. ἑ. Ὁ ἀπολέσας (73) τὴν φυγὴν ταύτην οὐ δύναται εἰπεῖν· « Ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς μοι. »

Ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε· εἶπα· Σὺ εἶ ἡ ἐλπίς μου. μερίς μου εἶ ἐν γῇ ζώντων, κ. τ. ἑ. Εἰ ὁ Κύριος (74) ἡμῶν σοφία ἐστὶ, καὶ μερὶς δὲ τῶν ζώντων αὐτός· ἡ μερὶς ἄρα τῶν ζώντων ἡ σοφία ἐστὶ, καθʼ ἢν καὶ χρηματίζουσι ζῶντες, ἥτις ἐστὶν ὁ Χριστός.

Ῥῦσαί με ἐκ τῶν καταδιωπόντων με, κ. τ. ἑ. Πειρασμοὶ (75) συνεχεῖς καταδιώκουσι τὸν νοῦν ἀπὸ γνώσεως.