Fragmenta In Evangelium Joannis (In Catenis)

Origen

Origenes, Origenes Werke, Vol 4. Preuschen, Erwin, editor. Leipzig: Hinrichs, 1903.

Μακρὰν μὲν τυγχάνων τοῦ μνημείου ἐνεβριμήσατο τῷ πνεύματι. ὅτε δὲ ἐγγὺς γίνεται τῷ νεκρῷ, οὐκέτι ἐμβριμᾶται τῷ πνεύματι, ἀλλὰ συνέχει ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐμβρίμησιν. διὸ λέγεται· »Ἐμβριμώμενος ἐν »ἑαυτῷ ἔρχεται εἰς τὸ μνημεῖον( πάλιν δὲ ἐπιτιμᾷ τῷ πάθει, ἵνα μάθωμεν ὅτι ἄνθρωπος γέγονεν ἀτρέπτως ὡς ἡμεῖς. »Ἠν δὲ σπή- λαιον καὶ λίθος ἐπέκειτο ἐπ’ αὐτοῦ«. ἐτέθη γὰρ οὐκ ἐν οἰκοδο- [*](2 Matth. 18, 20. — 3 Vgl. Joh. 1, 26. — 10 Ι Kor. 14, 37f. — 12 Joh. 11, 34. - 13 Vgl. Joh. 11, 35. — Vgl. Matth. 8, 22. — 17 Vgl. Joh, 11, 33. — 19 Joh. 11, 38. — 22 Vgl. Luk. 23, 53.) [*](LXXXll. I ℵ]) [*](II Π Cord] 1 ἔστιν] + τι Cord | ὥσπερ] + οὖν Cord.) [*](LXXXIII. I ℵ] 9 λέγετε RV | 10 οἱ γραφοὶ S, < RV; corr.) [*](LXXXIV. I ℵ] 18 οὐκέτι — ἀλλὰ < ℵ, cf. II | 19 συγχέει R (V weil durch Wasser ädigt) | 20 πάλιν — 21 ἡμεῖς < ℵ | 22 ἐτέθη γὰρ <) [*](ΙΙ 3 (Cord. p. 290. Cramer p. 318)] (17 μακρὰν — 20 μνημεῖον Μ Cr; μακρὰν μνημεῖον und 22 οὐκ ἐν — 550, 3 χρήσιμον Ρ Cord | 17 ὑπάρχων 3 Cord Cr | 18 τῶν νεκρῶν 3 | 22 οἰκοδομῆ Ρ.)

550
μητῷ τινι μνημείῳ ἀλλ’ ἐν λαξευτῷ. καὶ τάχα διὰ τοῦτο οὐαὶ τοῖς οἰκοδομοῦσι τάφους ἢ μνημεῖα. οἰκοδομεῖσθαι γὰρ δεῖ οἰκίας, καὶ ναόν, καὶ εἴ τι τοῖς ζῶσίν ἐστι χρήσιμον. εἶτά φησιν· »Ἄρατε τὸν λίθον«· ἐπεὶ τὸ σπήλαιον μνημεῖον ἠν, οὐχ ἥψατο αὐτὸς τοῦ λίθου, ἀλλ᾿ ἑτέροις ἐπέτρεψεν ἀραι τοῖς ἐπιτηδείοις πρὸς τὸ ἔργον. τοῦ δὲ ἐπικειμένου τῷ στόματι τοῦ φρέατος ἐν τῇ Γενέσει καὶ ἐμποδίζοντος τὰ πρόβατα τοῦ πίνειν, ἀφ’ ὧν ἔμελλε γενέσθαι τὰ ἐπί σημα καὶ ἡ μερὶς τοῦ Ἰακώβ, αὐτὸν ἔδει ἐπιλαβέσθαι τὸν Ἰακώβ, καὶ προσελθόντα τῷ λίθῳ ἀποκυλίσαι αὐτόν. καὶ ἔδει γε ἐπὶ μὲν τοῦ φρέατος αὐτὸν προσελθεῖν τὸν Ἰακώβ, ἔξω δὲ τοῦ σπηλαίου στῆναι τὸν ἰησοῦν.

Οὐκ, εἴ τις προφητεύει, προφήτης· ἀλλ᾿ εἴ τις προφήτης, οὑτος προφητεύει. Βαλαὰμ γὰρ μάντις ὢν προφητεύει. οὐ γάρ, εἵ τις ἰατρικόν τι ἐποίησεν, ἤδη καὶ ἰατρός· ἢ καὶ οἰκοδομικόν τι ποιήσας ἤδη καὶ οἰκοδόμος. καί τινες μὲν βούλονται μὴ ἀπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος ματος τὸν καινάφαν εἰρηκέναι διὰ τὸ λέγειν τὸν Δαυεὶδ ἁμαρτήσαντα· Καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ‘ , καὶ μὴ κατοικεῖν αὐτὸ ἐν σώματι κατάχρεῳ ἀμαρτίᾳ, ἀλλ’ ὑπὸ ἐνεργείας πονηρῶν πνευμάτων. δύνασθαι γάρ φασιν ἔστιν ὅτε προλέγειν τοὺς δαί- [*](2 Vgl. Luk. 11, 47. — 3 Vgl. ο. XXVIII, 2 ο. S. 390, 21. — Joh. 11, 39. — 6 Vgl. Gen. 29, 10. — 7 Vgl. Gen. 30, 42. — 14 Vgl. XXVIII, 13 ο. S. 404, 20. — 15 Vgl. Jos. 13, 22. — 19 Ps. 50, 13. — Vgl. Weish. Sal. 1, 4.) [*](LXXXIV. I ℵ] 1 μνημείῳ < ℵ | 5 ἀλλ᾿ ἐν ἑτέροις S | ἐπέτρεπεν ℵ | 6 γενε RV.) [*](ΙΙ ΑΒΒREV Cord. Cr] 1 μνημείω < Ρ | λαξευτῷ] + ἐν πέτρα Ρ LXXXV. Ι ℵ] 16 τι1 < ℵ | ἢ — 17 οἰκοδόμος <) [*](ΙΙ 3 (Cord. p. 298. Gramer p. 322)] (14 οὐκ — 17 οἰκοδομικὸς] 14 προφήτης1] προφητείας Ρ | οὗτος < 3 Cord Cr | 17 οἰκοδομικός Μ Cord, cf.) [*](III BCD] 14 οὐκ — 15 προφητεύει] χρὴ δὲ εἰδέναι ὡς, εἰ τις μὲν προφήτης ἐστί, πάντως προφητεύει· οὐ μὴν εἴ τις προφητεύει πάντως ἐστὶ προφήτης. ὁ γοῦν Καιάφας προεφήτευσεν, ἀλλ’ οὐκ ἦν προφήτης BCD | 15 καὶ ὁ Βαλαὰμ δὲ BCD | 16 καὶ1 < BCD | 17 καὶ2 — 551, 6 νοῦν] ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν κρειττόνων, εἰ μέν ἐστι δικαιος, τὸ δίκαιον διώκει διώκειν Β]· οὐ μὴν εἴ τις τὸ δίκαιον διώκει, δὀλαιός ἐστιν, εἴπερ μὴ μάτην εἴρηται τὸ Δικαίως τὸ δίκαιον διώξεις. καὶ γὰρ οἱ ποιοῦντες τὸ καλὸν πρὸς τὸ δοξασθῆναι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων δίκαιον μὲν τι μέντοι Β] πεποιήκασιν, οὐ μὴν ἀπὸ ἕξεως δόξης D] δικαιοσύνης ἀλλ᾿ ἀπὸ κενοδοξίας BCD.)

551
μονας ὡς ἐπὶ Παύλου τὸ πνεῦμα τοῦ πύθωνος, καὶ ἐπὶ τοῦ σωτῆρος τὸ »Ἔα, τί ἡμῖν καὶ σοί, υἱὲ τοῦ θεοῦ;« μανθάνομεν δὲ ὅτι οὐ πάντα λέγουσιν ἀφ᾿ ἑαυτῶν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά τινα καὶ ἐνεργούμενοι ἢ ὑπὸ κρείττονός τινος δυνάμεως ἢ ὑπὸ χείρονος. πλὴν ὥσπερ τινὲς τῶν ἑτεροδόξων τὸν νοῦν τῆς γραφῆς ᾶρελδἐχπμται, οὕτως οἱ Φαρισαῖοι τὸ ὑπὸ Καιάφα ῥηθὲν πρὸς τὸν ἐαυτῶν ἐκλαμβάνουσι νοῦν.