Fragmenta

Re 19 εἶτα »πρὸ τοῦ τὰς ἀβύσσους ποιῆσαι« φησίν· ἐνταῦθα τὰς ἀβύσσους παροιμιωδῶς ὁ προφήτης τὰς τῶν ἁγίων καρδίας εἶναι λέγει τὰς ἐν τῷ ἑαυτῶν βάθει τὴν τοῦ πνεύματος ἐχοίσας δωρεάν.

Re 20 τι τοίνυν ἔστιν καὶ τουτὶ τὸ κεφάλαιον »πρὸ τοῦ προελθεῖν τἀς πηγὰς τῶν ὑδάτων«; τοὺς ἱεροὺς ἀποστόλους εἶναί φησιν. τοῦτο δὲ ἧμίν τὸ μυστήριον παρίστησιν ἧ τῆς ᾿Εξόδου γραφὴ τοὺς τῶν ἀποστόλων τύπους πάλαι [*](5—10 23, 25—31 — 11—15 11,30—12,2 — 1619 18 (εἰκότως) — 19 47, —4 — —23 47, 6—10; 2022 144, —28; 20 ποίαν) — 23 τυχεῖν) 147 —26 — —26 47, 20. 148, —8 — —S. 189, 2 47, —48, 3. 149, 15) [*](1 I Kor. 3, 11 — 3 Ps. 54, 20 — 7 Prov. 8, 23 — 13 Eph. 1, 5 — Prov. 8, 23? — 15 Röm. 1, 4 — 16 Hebr. 1, 2. Ι Pet. 1, 20? — 18 Prov. 8, 23 — 20 Prov. 8, 23 — 22 Gen. 3, 19 — 24 Prov. 8, 24 — 27 Prov. 8, 24) [*](9"/> αὐτὸν m αὐτὸ V Ι 12 οὕτω V2 | 14 ἀπόστολος] + ἐν r, clocli vgl. S. 96, 18 Ι 17 ἀπεφάνη V, corr. We; + τὸ? | 18 Ι τὴν σάρκα 144, 23 τὸ κατὰ σάρκα 47, 3 | 19 τὸν λόγον λόγου Re | 20 f γῆν — ταύτην] ποίαν ταύτην τὴν γῆν 147, 24 Ι 21 ἢ < V 47, 7. 144, 26 | 23 κοινωνήσασαν m Ι 24 εἶτα < 148, 5 | φησίν· ἐνταῦθα] ἐνταῦθά φησιν V 47, 18 Ι 27 καὶ τουτὶ < V 47, 30 Ι 28 τῶν — φησὶν < V 47, 31 f | δὴ V 48, 1)

Re 20 εἰκότως οὔ περὶ τῆς κατὰ σάρκα γενέσεως ὁ δεσπότης διὰ τοῦ προφήτου Σολομῶνος λέγοντος »πρὸ τοῦ προελθεῖν τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων« ἔφη.

Re 20 οὕτω γὰρ ὁ σωτὴρ πρὸς τὰς ἱερὰς πηγὰς ἔφη »πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη«.

Re 21 πανταχόθεν δῆλόν ἐστιν τοὺς ἱεροὺς ἀποστόλους καὶ πηγὰς τροπικῶς ὠνομάσθαι ὑπὸ τοῦ προφήτου.

Re 22 οὐκοῦν ἐπειδήπερ περὶ τῶν προαγόντων εἰρήκαμεν , ἀκόλουθόν ἐστιν καὶ τὸ λεῖπον ἀναπληρῶσαι. λείπει δὲ τὸ κατὰ τὰ ὄρη καὶ τοὺς βου- νούς. »πρὸ« γὰρ »τοῦ ὄρη ἑδρασθῆναι« φησὶν »πρὸ δὲ πάντων τῶν βουνῶν γεννᾷ μέ«. ὅρη καὶ βουνοὺς τοὺς ἀποστόλους καὶ τοὺς τῶν ἀποστόλων διαδόχους λέγει, ἵνα παρὰ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους τὴν κατ’ αὐτῶν δικαίαν πολιτείαν παροιμιωδῶς σημήνῃ

Re 23 διὰ τοῦτο τοίνυν δοκεῖ μοι καλῶς ἔχειν ἔτι περὶ ὣν μηδέπω πρότερον διῆλθον νυνὶ διελθεῖν. τὰ γὰρ πλεῖστα τῶν ὑπ’ αὐτοῦ γραφέντων ἐκ τῶν ἤδη προειρημένων ἧμίν γέγονεν δῆλα. »ἐκ γαστρὸς« φησὶν φησὶν »πρὸ ἑωσφόρου ἐξεγέννησά σε«. ᾤετο γὰρ πάντως που τὴν ἐξ πρόθεσιν κλαπεῖσαν συνδραμεῖσθαι τῇ τῆς αἱρέσεως γνώμῃ. διὸ τὸ κυριώτατον τῆς συλλαβῆς ἐξελὼν τὴν ἀρχαίαν αὐτοῦ ἀναγέννησιν σημῆναι ἐβουλήθη.

Re 24 πῶς οὑν οἱ »πλήρεις δόλου καὶ ῥᾳδιουργίας«, ἀποστολικῶς εἰπεῖν, μεταφέρουσιν τὸ ῥητὸν εἰς τὴν πρώτην αὐτοῦ, ὡς οἴονται, κτίσιν, καὶ ταῦτα τοῦ Λαυὶδ περὶ τῆς κατὰ σάρκα αὐτοῦ γενέσεως σαφῶς εἰρηκότος.

Re 25 σκότους γὰρ ὄντος πρότερον διὰ τὴν τῆς θεοσεβείας ἂγνοιαν, τῆς δὲ ἡμέρας φαίνεσθαι μελλούσης »ἐγὼ« γὰρ »εἰμι« φησὶν »ἡ ἡμέρα«) εἰκότως τὸν ἀστέρα ἑωσφόρον ὀνομάζει.