Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- Ὅδ' αὐτὸς ὑμῶν ἀπόνως ἡγήσεται
- καὶ πᾶσαν εὐμάρειαν ἐν χεροῖν διδοῖ.
- Ὦ χρῆμα καγκαλὲς Θεοῦ, δέσποιν’
- τί Παῖδα πρὸς σὸν τήνδ’ ἄγουσ’ ἐρημίαν
- ἕστηκας, αὐτῷ θρεομένη σαυτῆς λυγρά;
- καί σοι μόνος πάρεστι μύστης παρθένος,
- λιπὼν ἀδελφὸν ἐν χορῷ μυστηπόλων,
- ἄλλοι δ’ ὀπαδοὶ τῶν γόων πεπλησμένοι
- φεύγουσι, πολλῷ τῷ φόβῳ πεφρικότες,
- οὐδ’ εἶδον οὐδὲν τῶν νεωτέρων κακῶν,
- σὺ δ’ οὐ πέφρικας δυσμενῶν ἀβουλίαν.
- Ἐγὼ δέδοικα, μή τι βουλεύσῃ νέον
- ὅμιλος ἐχθρὸς, δυσμενὴς, μιαιφόνος·
- βαρεῖα γὰρ φρὴν οὐδ’ ἀνέξεται κλύειν,
- κἂν νεκρὸν ἢν δοίημεν ἐντίμῳ ταφῇ.
- Οὔπω γὰρ οὐκ ἔληξαν οὐδ’ ἔσχον κόρον
- μιαιφονίας καὶ κακῆς ἀβουλίας;
- Ζηλῶ σ’· ἐν ἀρχῇ πῆμα κοὐδέπω μέσοι.
- Τί δ’ ἐστὶν, ὦ γηραιέ; μὴ σίγα, φράσον.
- Ἤκουσά του λέγοντος, οὐ δοκῶν κλύειν,