Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
καὶ οὐ μόνον ὃτι ἤγειρεν, ἀλλὰ καὶ ὃτι ἐνεφάνισαν > πολλοῖς ἐν τῇ πόλει, ἐφ’ οἶς ἐπληροῦτο διὰ τῆς αὐτοῦ δυνά- [*](2ff vgl. Ancoratus c. 88, 6; I 109, 18ff (dazu die Talmudstellen bei Holl, Das Apoki-. Ezech. Festschrift ür A. Schlatter S.90f) — 20ff vgl. Ancoratus c.100,2; Ι 121, 2ff Panarion haar. 42, 12, 3 refut. 24h; II 173, 4ff haer. 46, 5, 10; II 209, 26 ff — 20 vgl. Matth. 27, 52f) [*](M U (bis ἃμα σώματι Ζ. 12; 13 — S. 522, 5 τῆ ὑμῶν πλάνῃ ausgelassen)) [*](1 γὰρ < M 2 τὸ φαινόμενον — δυνήσεται < M 3 λέγων Μ U 4 ἀπεκινήθη U 5 ἀντιλέγων M 6 ἀντιλέγων Μ 7 διὰ πολλὰ πολλὰ U 10 ἀπὸ *] ὑπὸ MU | ἀνταπόδωσιν M 13 εἰς *] εἰ M 14 * etwa αὐτὸς ὁ λόγος ἐφάνη ἐν > * 16 * etwa βουλόμενός τε κυρῶσαι> * 19 ἐναργῶς *] ἐνεργῶς 22 εἶπεν *] εἶπαν Μ 21 ἐκεῖνο *] ἐκεῖ ὃ M | * etwa <κυρῶσαι> * 25 εἶπον M 26 μόνον + <εἶπεν>? * 26f <ἑαυτοὺς> *)
καί φησιν ὁμοίως τοὺς παραπικραίνοντας, τοὺς κατοικοῦντας ἐν τάφοις‘, ἳνα εἴπῃ τὰ σώματα τῶν άναστάντων, καὶ οὐκ εἶπεν· τοὺς παραπικρανθέντας ἢ παραπικραινομένους, ἀλλὰ τοὺς παραπικραίνοντας.
ὀφθέντες γὰρ ἐν τῇ πόλει πολλοῖς οἱπρόσφατον τελευτήσαντες μετὰ τῶν παλαιοτάτων — νομίζω γὰρ ὃτι ἀπὸ τοῦ Αδὰμ ἤρξατο τὴν ἀνάστασιν ποιεῖσθαι, οἱ δὲ πρόσφατοι * τῶν αὐτῶν σωμάων, * τεθαμμένους αὐτοὺς ἐν τῷ Γολγοθᾷ τόπῳ ἐπ’ αὐτὸν * σταυρωθεὶς καὶ πληρῶν τὸ γεγραμμένον »ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός«, ὁ ἐπάνω σου ἐσταυρωμένος, — καὶ ἄλλων μετ’ αὐτῶν ἐκ τῶν ἰδίων <αὐτοὺς > ἐπιγινωσκόντων πρῶτον μὲν ἐξέπληττον τοὺς τας.
εἰ γάρ τις συνέτυχε πατὴρ τέκνῳ ἀναστάνται ἢ ἀδελφὸς ἀδελφῷ ἢ <συγγενὴς> συγγενεῖ πρὸ ἐτῶν εἴκοσι ἢ δέκα τελευτήσαντι, καὶ τοῦ θαύματος ἐρωτῶντες· οὐκ εἶ σὺ ὁ δεῖνα ὁ ἐν τῷδε τῷ τόπῳ ὑφ᾿ ἡμῶν; πῶς ἀνέστης καὶ ἠλθες;