Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

οὕτως οὐδέπω τὴν ἀμαρτέαν αὐτόπρεμνον ἐκ ῥιζῶν διακοπήναι συνέβη, ἀλλὰ ζῆν (οὐ γὰρ εἰς τέλος ἀπέθανεν· πῶς γὰρ τοῦ περιβεβλῆσθαι θανάτῳ τὸν ἄνθρωπον;), ἵνα αὐτῷ συμμαρανθεῖσα καὶ συμφθινήσασα αὐτὴ μὲν εἰς ἄρδην ἀπόληται καὶ διαφθαρῇ, καθάπερ καθάπερ φυτόν, λυθέντος <τοῦ λίθου> ἐν ᾦ κρύπτουσα τὰς ῥίζας ὡς ἔφην ἑαυτῆς διεσῴζετο <τόπῳ>, ὁ δὲ ἄνθρωπος αὖθις μηκέτι »ῥίζαν« »πικρίας« ἔχων ἐξεγερθῇ.

ὡσπεροῦν ἀλεξιφαρμάκου γὰρ τρόπον ὑπὸ τοῦ ἀλεξητῆρος ἡμῶν ἀληθῶς καὶ ὶατροῦ θεοῦ πρὸς ἐκρίξωσιν τῆς ἁμαρτίας παρελήφθη ὁ θάνατος καὶ ἀφανισμόν, ἵνα μὴ διαιωνίζον ἐν ἡμῖν εἴη τὸ κακόν, ἀθάνατον ἄτε ἐν ἀθανάτοις ἀνατεῖλαν, αὐτοὶ δὲ λελωβημένοι καὶ ἐκστάντες νοσούντων τρόπον τῆς οἰκείας ἀριτῆς ἐπὶ πολὺ διατίβωμεν, ἅτε ἐν ὐφεστηκόσιν ἀεὶ καὶ ἀθανάτοις σώμασι τὴν κατὰ τὸ ἁμάρτημα μεγάλην τρέοντες νόσον.

διὸ δὴ καλῶς καλῶς ταύτην πρὸς σωτηρίαν καὶ ψυχῆς καὶ σώματος φαρμακευτικῆς | τρόπον καθάρσεως τὸν θάνατον ὁ θεὸς ηὔρατο, ἴνα πανάμωμοι καὶ ἀσινεῖς οὔτως ἐξεργασθῶμεν.

35. Φέρε γάρ, ἐπειδὴ πολλῶν δεῖ τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα παραδειγμά- τωι, ἐντεῦθεν αὐτὰ νάλιστα σκετώμεθα, μὴ ἀφιστάμενοι, πρὶν ἄν πρῶτον εἰς εὐδηλοτέραν ἐρμηνείαν ἀποτελευτήσῃ καὶ ἀπόδειξιν ὁ λόγος.

φαίνεται τοίνυν ὡσπερεί τις δημιουργὸς ἄκρος ἄγαλμα καλὸν ἀπὸ χρυσοῦ [*](2 Röm. 7, 22 — 10f vgl. Hebr. 12, 15) [*](MUS 11–S. S. 457, 3 Sacra Parall. Bruchst. 421 Holl (= 4 καὶ + ἐκ παντὸς U 5 zu αὐτόπρεμνον am untern Rand von 1. Hd. αὐτόπρεμνον προθέλυμνον M 6 διακοπήναι] ἀνασπασθῆναι Μ Ι ἀλλὰ ζῆν οὐ γὰρ εἰς τέλος γὰρ τέλος ἀπέθανεν κτἑ. *] οὐ εἰς τέλος ἀπέθανεν < M S vor ἀλλὰ ζῆν Ι ζῆ U 7 περιβεβλῆσθαι] Hinwelken S Ι τὸν ἄνθρωπον < S 7f συμμαρανθεῖσα — αὐτὴ] die ünde vertrocknet S 8f φυτόν] Wildfeige S 9 τοῦ λίθου> *] ihre Wurzel S Ι ὡς ἔφην < U S Ι αὐτῆς U 10 διεσῴζετο] ζετο M Ι <τόπῳ> * nach S: an dem Ort 11 ὡσπεροῦν] ὥσπερ ναὸς Μ Ι < MU 11f ὑπὸ τοῦ — θεοῦ < S 12 καὶ ἀληθῶς ἰατροῦ U ἀφανισμὸν < S Pa Ι διαιωνίζων M 14 — 17 ἀθάνατον ἄτε — τρέφοντες < S 14 δὲ] #x003E; M τε Pa 15 νοσσούντων M 17 καλῶς + wiederum S σωτηρίαν πρὸς ἄμφω Pa 17 Ι σωτηρίαν καὶ < S 18 des Fleisches und der Seele Ι φαρμακευτικὴν Μ | τρόπον < S 19 οὕτως] οὔτως] M 21 ἐντεῦτθεν] ἔνθεν Ρα Ι σκοπώμεθα M 21 f πρῶτον < S Pa 22 εὐδηλωτέραν M Ι MU Ι καὶ ἀπόδειξιν < S 23 ἄγαλμα] ein Bild oder ein Abbild S Ι ἀπὸ] ὑπὸ)

455
κατεσκευασμένον ἢ ὕλης ἑτέρας αὐτῷ καὶ πάωτα τὰ μέλη συμμέτρως εἰς κάλλος διακεκοσμημένον πάλιν χωνεύοι, λελωβημένον ἄφνω θεασάμενος 1)710 τινος ἀνθρώπου πονηροτάτου, ὂς οὐκ ἐνεγκὼν ὐτὸ βασκανίας | εὐπρε- P550 Tzkc, εῖναι τὸ ἄγαλμα ἐσίνατο, ματαίαν ἡδονὴν καρπιζόμενος τοῦ φθόνου. πρόσσσχες γάρ, ὦ σοφώτατε ’Αγλαοξῶν, ὅτι, εἰ βούλοιτο μὴ μὴ εῖναι [*](D629) μένον ὅλως ὁ δημιουργὸς καὶ ψεκτὸν τὸ μετὰ τοσαύτης αὐτῷ δπουδῆς τε καὶ φροντίδος πεπονημένον, πάλιν προτραπήσεται συγχωνεήσας αὐτὸ τοιοῦτο ποιεῖν οἶον καὶ πρόσθεν ἦν.

εἰ Τε μὴ ἀναχωνεύοι μηδὲ ἀνασκευάζοι, ἐῴη δὲ οὔτως μένειν, <μόνον> θεραπεύων αὐτὸ καὶ ἐπανοπθούμενος, δὴ πυρακτούμενον καὶ χαλκευόμενον τὸ ἄγαλμα μηκέτι δύνασθαι διατηρη- θῆναι τὸ αὐτὸν, ἀλλὰ διηλλαγμένον ἔσεσθαι καὶ ὑπεσπασμένον.

διὰ τοῦτο εἰ βούλοιτο ὄλον καλὸν αὐτὸ καὶ ἄμωμον εἶναι τὸ ἔργον, ἀναθλᾶθαι αὐτὸ καὶ ἀναχωνεύεσθαι δεῖ, ὄπως τὰ μὲν αἴσχη καὶ τὰ ἀλλοιώματα πάντα τὰ ἐξ ἐξπιβουλῆς αὐτῷ καὶ φθόνου ὑπάρξαντα αὐτὰ μὲν διὰ τῆς ἀνασκυῆς καὶ ἀναχωνεύσεως ἀπόληται, τὸ δὲ εἰς τὸ ἑαυτοῦ εἶδος ἀσινὲς καὶ ἀκίβδη λον αὖθις ἄγαλμα ὁμοιότατον ἑαυτῷ κατασταθῇ.

τῷ μὲν γὰρ ἁγάλματι ἀπολέσθαι οὐκ ἔστιν ὑπὸ τῷ αὐτῷ τεχνίτῃ ὅντι, κἂν πάλιν εὶς ὕλην λυθῇ, ἀποκατασταθῦναι δὲ ἔστι· τοῖς δὲ αἴσχεσι καὶ λωβήμασιν ἀπολέσθαι μὲ ἔστιν τήκονται γάρ), ἀποκατασταθῦναι δὲ οὐκ ἔστι, διὰ τὸ ἐν πάσῃ τέχνῃ τὸν ἄριστον δημιουργὸν μὴ πρὸς τὸ αἴσχιον ἢ ἐπιτευχθησόμενον ὁρᾶν, [*](M U S Pa) [*](1 αὐτῷ] οὕτω 2 lies διακεκοσμημένα <ἔχον> ? * Ι ἄφνω <S 3 πονηρωτάτου MU Ι ὑπὸ βασκανίας < S 3f ἐμπρεπὲς Pa 4 ἐσίνατο < S ταίαν] befleckte S Ι καρπούμενος U 5 πρόσχες MUPa Ι σοφότατε U Ι εἰ βούλοιτο — ψεκτὸν] nicht wollend sehen dieses so verdorbene Bild S 6 τὸ #x003C; M Ι αὐτῷ < Pa 6f τε καὶ φροντίδος < S 7 πεπονημένω U πεποιημένον αὐτὸ < S Ι τοσοῦτο M τοιοῦτον U Pa < S f μὴ ἀναχωνεύοι — um es nicht kiimmert S 8 ἐῶν M ἐᾶ U 9 οὕτως < MU Ι * Ι αὐτὸν Μ 10 δὴ] δὲ Pa Ι πυρακτούμενον — ἄγαλμα < S 10f δύνασθαι — ὑπεσπασμένον] nicht ein solches sein, wie es zuvor war ein önes Bild S 12 ὅλον < MU Ι αὐτὸ καλὸν Ι καλὸν αὐτὸ < 13 14 ἐπιβουλῆς u. φθόνου vertauscht S 15 ἀπόλλωνται Pa 15f τὸ δὲ εἰς — κατασταθῇ] u, tciederutn das Bild erneuert iverde zu seinem Bild S 15 ἑαυ- τοῦ] αὐτὸ Pa 15f ἀκιβδήλευτον Pa 16 vor ἄγαλμα + τὸ Pa Ι ὁμοιότατον ἑαυτῷ < S Ι ὁμοιώτατον MU Ι αὐτῶ U Ι κατασκευασθῆ U 17 + μὲν M Ι ὑπὸ τῷ αὐτῷ — λυθῇ] von demselben ünstler wieder zusammen geschmolzen S Ι ὑπὸ] κατὰ U Ι ἄντι < MU Ι ὄντι + διότι Pa | χυθῇ 18 — S. 456, 1 τοῖς δὲ αἴσχεσι — δημιουργουμένου < S 18 ἔσχεσι U 20 ἀπεχθημένον M)

456
ἀλλὰ πρὸς τὸ σύμμετρον καὶ εὐρὲς τοῦ δημιουργουμένου.