Panarion (Adversus Haereses)

14.Χρὴ δὲ πάντα τὸν φιλαλήθη κατὰ ταὐτὸν τούτοις τὸν νοῦν ἐπιστήσαντα περὶ τῆς ἀναστάσεως ἀγωνίσασθαι, σῶσαί τε καὶ τὴν τῶν ἀρχρίων παράδοσιν καὶ φυλάξασθαι μὴ ἐμπεσεῖν εἰς φλυαρίαν πτωχῶν νοημάτων, παδυνάτων τε ἅμα καὶ θεοῦ ἀναξίων.

τοῦτο οὖν εἰς τὸν τόπον τοῦτον διαληπτέον, ὅτι πᾶν σῶμα ὑπὸ φύσεως συνεχόμενον τῆς καταταττούσης ἔξωθέν τινα δίκην τροφῆς εἰς αὐτὸ καὶ ἀπεκκρινούσης ἀντὶ τῶν ἐπεισαγομένων ἕτερα, ὤςπερ τὰ τῶν ζᾠων, τὸ ὑλικὸν ὑποκείμενον οὑδέποτε ἔχει ταυτόν.

διάπερ οὐ κακῶς ποταμὸς ὡνόμασται τὸ σῶμα, διότι ὡς πρὸς τὸ ἀκριβὲς τάχα οὐδὲ δύο ἠμερῶν τὸ πρῶτον ὑποκείμενον ταὐτόν ἐστιν ἐν τῷ σώματι ἡμῶν, καίτοι γε τοῦ οἱονεὶ Παύλου ἣ Πέτρου ἀεὶ τοῦ αὐτοῦ ὅντος, (οὐ[τοῦ] κατὰ ψυχὴν μόνον, ἦς ἡ οὐσία οὔτε ῥεῖ καθ᾿ ἡμᾶς οὕτ᾿ ἐπεισαγόμενόν τι ἔχει ποτέ), κἂν ῥευστὴ ᾖ ἡ φύσθς τοῦ σώματος, τῷ τὸ εἶδος τὸ εἶδος τὸ χαρακτηρίζον τὸ σῶμα ταὐτὸν εἶνα,

ὡς καὶ τοὺς τύπους μένειν τοὺς αὐτοὺς τοὺς τὴν ποιότητα Πέτρου καὶ Παύλου τὴν σωματικὴν παριστήνοντας, καθ᾿ ἣν ποτότητα καὶ οὐλαὶ ἐκ παίδων παραμένουσι τοῖς σὡμασι καὶ ἄλλα τινὰ ἰδιώματα, <ὡς> φακοὶ καὶ ἑπὶ τούτοις εἴ τί ἐστιν ὅμοιον·

τοῦτο τὸ εἶδος, καθ᾿ ὃ εἰδοποιεῖται ὁ Πέτρος καὶ ὁ Παῦλος, τὸ σωματικόν, [ὃ]ἐν τῇ ἀναστάσει περιτίθεται πάλιν τῇ ψυχῇ, ἐπὶ τὸ πρεῖττον μεταβάλλον, οὐ πάντως τόδε τὸ ἐκτεταγμένον τὸ κατὰ τὴν πρώτην ὑποκείμενον.

ὥσπερ δὲ τὸ εἶδος <ταὐτόν> ἐστιν ἐκ βρέ- [*](1 Μatth. 8, 12-2 Matth. 10,28 - Röm. 8,11 M U S) [*](1 [ὠς]* 2 τό]das er sagte S | ἀπωλέσαι U 3 τὸ] τῶ U | ἐν τῷ Παύλῳ] im Sendschreiben des Faulus S | ἡμῶν U 3f διὰ τὸ ἐνοικοῦν αὐτοῦ πνεῦμα U 4 ἐν ἡμῖν U 5 κατὰ ταὐτὸν] κατ᾿ αὐτὸν U diesem gemäß S | τούτοις <S 6 τε <Μ 7 μὴ<U 9 τοῦτον <ΜU 10 ἀποκρινούσης u 11 τῶν ζᾠων] der übrigen Geschöpfe S 12 κακὸς U 13 διότι] διὸ Μ 14 οἶον ἢ U 15 [τοῦ] * |μόνον Jahn] μόνου Μu | ἦς<Μ 16 οὔτε ῥεῖ]ὑστερεῖ Μ<S | ποτέ] μήποτε δὲ (nach vorher gesetztem Punkt) M uann aber nun S | ᾖ Jahn] ἦν ΜU 17 τὸ χρρακτηρίζον τὸ σῶμα] τοῦ χαρακτηρίζοντος σῶμα Μ 18 τοὺς τύπους] αὐτὸς τύπους Μ | τοὺς τὴν] εἰς τὴν u 20 <ὡς>* |φάσκοι Μ 21 εἴ τι<Μ 21f ὁ Παῦλος καὶ ὁ Πέτρος Μ 22 [ὅ] Μendelssohn | πάλιν <S 23 τόδε τὸ Βοnwetsch nach S] τόδε τι Μ τόδε ἔτι u | ἐκτεταγμένον] ἐντεταγμένον U 24 ὐποκίμενον] Αlter S; vgl. zu S. 424, 12 | <τάὐτὸν> Rufin)

ἀναγκαῖον γὰρ τὴν ψυχὴν ἐν τόποις σωματικοῖς ὑπάρχουσαν κεχρῆσθαι σώμασι καταλλήλοις τοῖς τόποις.

καὶ ὥσπερ ἐν θαλάσσῃ ζῆν ἡμᾶς ἐνύδρους γενομένους εἰ ἐχρῆν, πάντως ἂν ἡμᾶς ἔδει βράγχια ἔχειν καὶ τὴν ἄλλην ἰχθύων κατάστασιν, οὕτως μέλλοντας κληρονομεῖν βασιλείαν οὐρανῶν καὶ ἐν τόποις διαφέρουσιν ἔσεσθαι ἀναγκαῖον χρῆσθαι σώμασι πνευματικοῖς·

οὐχὶ τοῦ εἴδους τοῦ προτέρου ἀφανιζομένου, κἂν ἐπὶ τὸ ἐνδοξότερον γένηται αὐτοῦ ἡ τροπή, ὥσπερ ἦν τὸ Ἰησοῦ εἶδος καὶ Μωυσέως καὶ Ἠλίου οὐχ ἕτερον ἐν τῇ μεταμορφώσει παρ᾿ ὃ ἦν.