Panarion (Adversus Haereses)

ἐξόδῳ, θλιβόμενοι εἰς τὸ τῷ θεῷ <ἐξεῖναι> ποιεῖν ἂ βούλεται προστρέχουσιν· οἱ δὲ γενναιότεροι αὐτῶν, ἵνα μὴ ἀναγκάζωνται τὰ αὐτὰ αἵματα συνάγειν τῷ λόγῳ, ἃ πολλάκις ἀπεκκριθῆναι τῶν σωμάτων ἡμῶν [*](Μ U Methodius de resure. I 20ff; S. 242, 1 ff Bonwetsch (dazu die deutsche Übersetzung des Slaven in der früheren Methodiusausgabe von Bonwetsch S.88,33ff=S) 2—S. 422,1=S.419,5—420,6(=Epiph.1)) [*](2 ἐντεῦθεν + φησίν Εpiph.1 3 τοὺς ἀσεβεῖς<Εpiph.1(U) | * <καὶ τῆς θείας κρίσεως μὴ καταξιοῦσθαι> Εpiph.1 | * <καὶ ποταπὴν τὴν κρίσιν φανταζόμενοι, οὐ σαφηνίζοντες>Εpiph.1 4 δοκοῦσι U προσδοκῶσι u. δόξωσι Epiph.1 | βάσανος] die Auferstehung S | διελέγχει Μ (χ auf Rasur) Epiph.1 5 τὰ ἑξῆς ἀκολούθως] das Weitere dem entsprechend S τὸ ἑξῆς ἀκολούθως Εpiph.1; lies wohl τὸ. ἑξῆς ἀκόλουθον* |μὴ]οὐ Εpiph.1 | * <μὴ κεκρατηκότας τὸν περὶ ἀναστάσεως καὶ κρίσεως τρόπον> Epiph.1 | oὖν]δὲ Μ aber nun S 5f αὐτῶν, τίνος]αὐτῶν <Εpiph.1 τινὸς αὐτῶν U einen uon ihmen S 6 ἀποκρίνονται ὅτι <S | ἀποκρίνονται + φησίν, Epiph.1 | ἂ]ὧν U | νῦν <Epiph.1 7 πότερον]vieder S | οὐσίας + αὐτῶν Μ U 9 * <[καὶ]> οὐδὲν περὶ τοῦ ῥευστὴν εἶναι τὴν οὐσίαν <καταλαμβανόντων> ἐξετάζοντες> Εpiph.1 | συναναστήσονται Εpiph.1 10 καὶ1] ἢ S | vor σάρκες + αἰ ἐκτακεῖσαι ἐν νόσοις Epiph.1 | vor τρίχες + αἱ U | τρίχες + πᾶσαι Epiph.1 | αἱ πώποτε γενόμεναι] die einstmals ausgefallenen S | γενόμεναι + ἡμῶν Epiph.1(U) 11 αἱ + ἐπὶ τῷ τέλει Epiph. 1(M) | ἐξόδῳ + Ηaare u. Fleisch S | θλιβόμεναι U 11f εἰς τὸ τῷ θεῷ <ἐξεῖναι *> ποιεῖν προστρέχουσιν (προτρέχουσι Μ)] so nehmen sie ihre Zuflucht zu dem Willen u. der Macht Gottes S ὁτὲ μὲν Προσκόπτουσι [καὶ]τῇ γινομένῃ ἐξετάσει, οἱόμενοι δεῖν ἐπιτρέπειν τῷ θεῷ ὃ βούλεται περὶ τούτων ποιεῖν, ὁτὲ δὲ δοκοῦντες συγκαταβαίνειν τὰς ἐπὶ τέλει ταύτης τῆς ζωῆς τρίχας φασὶ ἡμῖν συναναστήσεσθαι Εpiph.1(U) 12 ἀναγκάζονται Εpiph.1 12f τὰ αὐτὰ αἵματα]τὰ αἵματα αὐτῶν Εpiph.1 13 συναγαγεῖν Μ 13f ἃ . . . ἀπεκκριθῆναι . . . συνέβη]τὰ. . . ἀπεκκριθέντα Epiph.1 13 ἀποκριθῆναι U ] ἡμῶν<S)

προσηπορήσαμεν δέ, διὰ τὸ τρεπτὴν εἶναι τὴν σωματικὴν φύσιν καὶ τοιαῦτα. ὥσπερ εἰς τὸ ἡμέτερον σῶμκ αἱ τροφαὶ κατατάττονται καὶ μεταβάλλουσι τὰς ὁμοιότητας,

οὕτως καὶ τὰ ἡμέτερα σώματα μεταβάλλονται ἐν τοῖς σαρκοβόροις οἰωνοῖς καὶ θηρίοις καὶ γίγνεται μέρη ζᾠων ἐσθιόμενα ἀντιμεταβάλλεται καὶ γίγνεται ἀνθρώπων ἢ ἑτέρων ζᾠων σώματα.

καὶ τούτου ἐπὶ πολὺ γιγνομένου ἀνάγκη τὸ αὐτὸ σῶμα πλειόνων ἀνθρώπων πολλάκις γίγνεσθαι μέρος. τίνος οὖν ἔσται σῶμα ἐν τῇ ἀναστάσει; καὶ οὕτως εἰς βυθὸν ἡμᾶς φλυαρίας ἀλόγου συμβήσεται ἐμπίπτειν.

13. Kαὶ μετὰ ταύτας τὰς ἀπορίας ἐπὶ τὸ πάντα εἶναι δυνατὰ τῷ θεῷ καταφεύγουσι καὶ λέξεις τῶν γραφῶν δυναμένας κατὰ τὴν πρόχειρον ἐκδοχὴν ὑποβάλλειν τὸ νοούμενον αὐτοῖς προφέρονται·

οἷον ἐν τῷ Ἰεζεκιήλ »καὶ ἐγένετο ἐπ᾿ ἐμὲ χεὶρ κυρίου καὶ ἐξήγαγέ με ἐν πνεύματι καὶ ἔθηκέ με ἐν μέσῳ τοῦ πεδίου καὶ τοῦτο ἦν μεστὸν ὀστέων ἀνθρωπίνων. καὶ περιήγαγέ με ἐπ᾿ αὐτὰ κυκλόθεν κύκλῳ. καὶ ἱδού, πολλὰ σφόδρα ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου, καὶ ἱδού, αὐτὰ ξηρὰ λίαν. καὶ εἶπεν πρός με.

υἰὲ ἀνθρώπου, εἰ ζήσεται τὰ ὁστᾶ ταῦτα; καὶ εἶπον. κύριε ὁ θεός, σὺ ἐπίστασαι ταῦτα. καὶ εἶπε πρός με. προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου.

καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτά· τὰ ὀστέα τὰ ξηρὰ ταῦτα, ἀκούσατε λόγον κυρίου. τάδε λέγει Ἀδωαΐ κύριος τοῖς ὀστέοις τούτοις· ἰδού, ἐγὼ εἰσάγω εἰς ὐμᾶς πνεῦμα ζωῆς καὶ δώσω ἐφ᾿ ὑμᾶς νεῦρα καὶ ἐπάξω ἐφ᾿ ὑμᾶς σάρακας καὶ ἐκτενῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς δέρμα καὶ δώσω τὸ πνεῦμά μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ ζήσεσθαε, καὶ θήσομαι ὑμᾶς ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος«.

τούτῳ μὲν οὖν <ὡς> πιθανωτέρῳ χρῶνται τῷ ῥητῷ. καὶ ἄλλα δὲ <συλ>λέγουσιν [*](14-21 Ezech. 37,1-6 M U S Epiph. 1 (bis Z. 1 σῶμα)) [*](1 * <καὶ τὰς μεταβαλλούσας σάρκας ἐν νόσοις <εἰς> ἰδρῶτας ἢ οἵαν δήποτε ὕλην> Εpiph.1 | τὸ] τῶ Μ τὰ Epiph.1 (U) | ἠμῶν <S | ἀνίστασθαι Epiph.1 | ἠπορήσαμεν Μ προηπορήσαμεν S 2f εἰς τὸ ἠμέτερον] oben gesagt S 4 vor ἐν τοῖς + καὶ U 4f οἰωνοῖς καὶ<S 5 καὶ2 <M U | γίγνονται U 6 ἐτέρων ζᾠων ἢ ἀνθρώπων S | ἀντιμεταβάλλει U 7 γίνεται Μ | ἐτέρων ζᾠων ἢ ἀνθρώπων S | καὶ] aber S 7f γινομένου Μ 8 πολλάκις <S | γενέσθαι Μ γίνεσθαι U 9 μέρος] Leib S 9f φλυαρίας ἡμᾶς U 10 ἀλόγους U 11 ταύτας + πάσας S | δυνατὰ εἶναι U 13 oἶον<S 15 ἀνθρώπων U 16—23 καὶ περιήγαγε—ἐφ᾿ ὐμᾶς δέρμα <S 16 κύκλωθεν U 17 σφόδρα Μ 18 ὀστέα U 19 ἐρεῖς] εἶπον U 22 ἐφ᾿ ὑμᾶς1]εἰς ὑμᾶς U 24 εἰμὶ<Μ 25 <ὡς>* | πιθανοτέρω Μ 25 <συλ>λέγουσιν*, nach S fügen sie diesen bei] λέγουσιν ΜU)