Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

Κυϊντιλλιανοὶ δὲ πάλιν, οἱ καὶ Πεπουζιανοὶ καλούμενοι, Ἀρτοτυρῖταί τε καὶ Πρισκιλλιανοὶ λεγόμενοι, οἱ αὐτοὶ μὲν ὄντες <τοῖς> κατὰ Φρύγας καὶ ἐξ αὐτῶν ὁρμώμενοι, διῄρηνται δὲ κατά τινα τρόπον.

φασὶ γὰρ οὗτοι οἱ Κυϊντιλλιανοὶ εἴτ᾿ οὖν Πρισκιλλιανοὶ ἐν [*](20 ff Quintilla nur bei Epiphanius (außer hier noch haer. 51, 33, 8 und haer. 79, 1, 7) genannt; für das Verhältnis der Quintillianer-Priscillianer zu den Kataphrygern beachte,daß Epiph. in haer. 48 keinen Ausspruch der Priscilla gebracht hat ) [*](M U) [*](1 [τὸ]* 2 μαθηταῖς Μ |κυρίου] χριστοῦ U 4 ἔχειν ἡγησάμενοι *] εἰσηγησάμενοι ΜU 7 f καταθλάσαντες] καὶ κολάσαντες Μ 8 τῆς αἱμορροίας ἐχίδνησ M | ἐοικυίας ἧς Dind. Öh.] ἐοικυία ἧς U ἡ κύησις Μ 8f τὸ αἷμα < Μ 9 ἐκβάλλει U 10 ἄφθορον Μ 11 τὸ1 < Μ |πρὸς] εἰς U 11f ἀποφέρεσθαι U 12 * etwa <σχηματιζομένη> * | δῆθεν hinter αἷμα (Ζ. 11) U 14 προσερχόμενοι U 17 Unterschrift κατὰ τῶν καταφρύγα ἤτοι μοντανιστῶν καλουμένων ἢ καὶ τασκοδρουπτῶν κݲηݲ ἢ καὶ μݲηݲ Μ 19 συνέπονται U | τῆς δὲ ἀκολουθίας] ἢ καὶ ΜU 21 τε < Μ | <τοῖς> * 22 κατὰ Φρύγα Μ 23 Κυϊντιλλιανοὶ *] κατὰ φρύγα ΜU )

242
τῇ Πεπούζῃ ἢ Κυΐντιλλαν ἢ Πρίσκιλλαν (οὐκ ἔχω <γὰρ> ἀκριβῶς λέγειν), μίαν δὲ ἐξ αὐτῶν ὡς προεῖπον ἐν τῇ Πεπούζῃ κεκαθευδηκέναι καὶ τὸν Χριστὸν πρὸς αὐτὴν ἐληλυθέναι συνυπνωκέναι τε αὐτῇ

τούτῳ τῷ τρόπῳ, ὡς ἐκείνη ἀπατωμένη ἔλεγεν· »ἐν ἰδέᾳ, φησί, γυναικός, ἐσχηματισμένος ἐν στολῇ λαμπρᾷ ἦλθε πρός με Χριστὸς καὶ ἐνέβαλεν ἐν ἐμοἰ τὴν σοφίαν καὶ ἀπεκάλυψέ μοι τουτονἰ τὸν τόπον εἶναι ἅγιον καὶ ὧδε τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ κατιέναι«.

διό φασι καὶ ἄχρι τῆς δεῦρο μυεῖσθαί τινας οὕτω γυναῖκας ἐκεῖσε ἐν τῷ τόπῳ καὶ ἄνδρας, πρὸς τὸ ἐπιμεινάσας αὐτὰς ἢ αὐτοὺς.

τὸν Χριστὸν θεωρῆσαι. γυναῖκες γοῦν παρ᾿ αὐτοῖς καλοῦνται προφήτιδες. οὐ πάνυ δὲ σαφῶς οἶδα εἰ παρ᾿ αὐτοῖς ἢ παρὰ τοῖς κατὰ Φρύγας· ὁμοῦ γάρ εἰσι καὶ τὸ αὐτὸ φρόνημα κέκτηνται.

2. Κέχρηνται δὲ οὗτοι παλαιᾷ καὶ καινῇ διαθήκῃ καὶ ἀνάστασιν νεκρῶν ὁμοίως φάσκουσι. Κυΐντιλλαν δὲ ἔχουσιν ἀρχηγὸν ἅμα Πρισκίλλῃ, τῇ καὶ παρὰ τοῖς κατὰ Φρύγας.

φέρουσι δὲ μαρτυρίας πολλὰς ματαίας, χάριν διδόντες τῇ Εὔᾳ, ὅτι πρώτη βέβρωκεν ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς φρονήσεως· καὶ τὴν ἀδελφὴν τοῦ Μωυσέως προφήτιδα [*](4 ἐν ἐδέᾳ γυναικός]Christus also wohl an Stelle einer früher dort verehrten Göttin; doch beachte Irenaeus adv. haer. I 14, 1; I 128 Harvey αὐτὴν τὴν πανυπερτάτην ἀπὸ τῶν ἀοράτων καὶ ἀκατονομάστων τόπων Τετράδα κατεληλυθέναι σχήματι γυναικείῳ πρὸς αὐτόν· ἐπειδή, φησίν, τὸ ἄρρεν αὐτῆς ὁ κόσμος φέρειν οὐκ ἠδήνατο — 6f vgl. zu haer. 48, 14, 1; S. 238, 20ff — 10ff über Frauen im Gottesdienst der Montanisten vgl. das gallische Bischofsschreiben ZKG XVI 665 missas ibidem adhibitis mulieribus in saerificio divino quas conhospitas nominastis, facere praesumatis, sic ut erogantibus vobis eucharistias illae vobis positis calices teneant et sanguinem Christi populo administrare praesumant ... secta ... quam patres orientales pepodianam vocant ... mulieres sibi in sacrificio divino socias habere; beachte auch Firmilian bei Cyprian ep. 75, 10; II 817, 28ff Hartel — 15 ff vgl. Didymus de trin. III 41, 2; Migne 39, 984 Cff — 16 vgl. Gen. 3, 6; zur Sache vgl. haer. 26, 2, 6; I 277, 17ff — 17 vgl. Num. 12, 2) [*](M U) [*](1 Κυντίλλαν Μ | <γὰρ> * 2 εἶπον Μ 3 πρὸς αὐτὴν ἐληλυθέναι] προσεληλυρέναι Μ 4 τρόπῳ] προσώπω Μ |ἐν ἰδέᾳ] εἰδέα (< ἐν) Μ 6 f τουτονὶ τὸν τόπον εἰπὼν Μ 8 φησὶ υ |μυοῦσθαι Μ U 10 Χριστὸν] χρόνον Μ |γοῦν] οὖν U |παρ᾿ αὐτοὺς Μ 11 εἰ *] ἢ ΜU 11 f κατὰ Φρύγα Μ 12 τὸ αὐτὸ] αὐτὸ τὸ U 13 καινῇ] νέα U 15 κατὰ Φρύγα Μ 16 διδοῦντες, Μ 17 Μωυσέως + ὡς U)

243
λέγουσιν, εἰς μαρτυρίαν τῶν παρ᾿αὐτοῖς καθισταμένων γυναικῶν ἐν κλήρῳ. ἀλλὰ καί, φησί, τέσσαρες θυγατέρες ἦσαν τῷ Φιλίππῳ προφητεύουσαι.

πολλάκις δὲ ἐν τῇ αὐτῶν ἐκκλησίᾳ εἰσέρχονται λαμπαδηφοροῦσαι ἐπτά τινες παρθένοι, λευχείμονες παρθένοι, λευχείμοννες δῆθεν ἐρχόμεναι, ἵνα προφητεύσωσι τῷ λαῷ.