Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

ὡς διαρρήδην αὐτός [*](14 Gen. 1, 28 — 16ff vgl. Eusebius h. e. IV 29, 5; S. 390, 24ff Schwartz χρῶνται μὲν οὖν οὖτοι νόμῳ καὶ προφήταις καὶ εὐαγγελίοις, ἰδίως ἑρμηνεύοντες τῶν ἱερῶν τὰ νήματα γραφῶν· βλασφημοῦντες δὲ Παῦλον τὸν ἀπόστολον ἀθετοῦσιν αὐτοῦ τὰς ἀπιστολάς, μηδὲ τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων καταδεχόμενοι — 21 Matth. 26, 29) [*](M U (bis Z. 2 δηλητήρια; von da an V)) [*](4 συγκε κακρασμένον, γ statt v und das oben drüber gesetzte, überschüssige κε Vcorr 8f συμβαινόντων *] συμβαίνοντα VM 12 //εκτισμένων, κ wegradiert Vcorr κεκτισμένων Μ 13 γενημάτων VM | * etwa <βοτανῶν> * | δέ *] τε VM 17 λεξιθηρῶντες aus λεξηθηροῦντες Vcorr λεξιθηρῶντες Μ 22 [αὐτὸ] * | γενήματος V M)

202
που ὁ κύριος εἰς ἔλεγχον τοῦ ἐλεεινοῦ καὶ πεπλανημένου Σευήρου φάσκει, αὐτὸς ἑαυτὸν τὴν ἄμπελον λέγων »ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή«. εἰ δὲ ὅλως ψεκτὸν ἦν τὸ τῆς ἀμπέλου ὄνομα, οὐκ ἄν τοῦ ὀνόματος εἰς ἑαυτὸν ἐποιεῖτο τὴν ὁμοιότηα.

ἀλλὰ καὶ οἱ ἀπόστολοί φασιν ἐν τῇ διατάξει τῇ καλουμένῃ ὅτι »φυτεία θεοῦ καὶ ἀμπελὼν ἡ καθολικὴ ἐκκλησία«·

ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ κύριος πάλιν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ ποιούμενος τὴν τοῦ ἀμπελῶνος παραβολήν, ὅτι »ἀνήρ τις οἰκοδεσπότης εἶχεν ἀμπελῶνα καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἔπεμψε ζητῶν καρπὸν καὶ οὐκ ἔδωκαν«,