Panarion (Adversus Haereses)

ἄρα γοῦν ἐξ απαντος ἔγνωμεν ὡς περὶ τοῦ Ἰούδα ἔλεγεν τοῖς Ἰουδαίοις· »ᾧ γάρ τις ἥττηται, τούτῳ καὶ δεδούλωται«, καὶ ᾠ τις πείθεται, τοῦτον πατέρα ἔσχηκεν καὶ ἀρχηγὸν τῆς αὐτοῦ πειθοῦς.

φησὶν οὐν ὁ κύριος »ὑμεῖς υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ διαβόλου ἐστέ«, ἐπειδὴ ἀντὶ τοῦ Χριστοῦ τῷ Ἰούδᾳ ἐπείσθησαν, καθάπερ ἀπὸ θεοῦ ἐκκλίνασα ἡ Εὔα τῷ ὄφει ἐξ ἀρχῆς ἐπείσθη.

ἐπειτα ὅτι καὶ ψεύστης ἠν οὐ μόνον, ἀλλὰ καὶ κλέπτῃς κατὰ τὸ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ εἰρημένον. διὸ καὶ αὐτῷ παρέδωκε τὸ [*](4 vgl. unten haer. 40, 5, 5; II 85, 28ff — 16 Joh. 6, 70 — 18 Job. 17, 11 f — 21 Matth. 26, 24 — 24 II Petr. 2, 19 — 26 Joh. 8, 44 — 29 f vgl. Joh. 12, 6) [*](V M 3 ἐκ τῶν auf Rasur Vcorr 7 τὸν aus τῶν V corr 12 φησιν] * 14 λέγων *] λέγει VM | αὐτῶν U] ἑαυτῶν VM 15 * <ἐσήμανε> * 17 διάβολον διάβολος V M 19 ἐφύλασσα V M 22 οὐαὶ δὲ] οὐδὲ M | γὰρ] δὲ, durchgestrichen u. γὰρ auf Rasur gesetzt Vcorr 23 εἰ auf Rasur V corr 27 ὑμῶν nachgetragen V corr 29 nach ὅτι ein Wort von 2 — 3 Buchstaben ausradiert V corr | vor ψεύστης + ὁ M; lies wohl οὐ ψεύστης ἦν μόνον * 30 τὸ1 aus τῶ V corr)

τίς οὖν ὁ τούτου πατήρ, ὁ πρὸ αὐτοῦ ψεύστης ὑπάρχων, ἀλλ’ ἢ ὁ Κάϊν, οὗ μιμητὴς ὁ Ἰούδας; ἐκεῖνος γάρ, ψευσάμενος τῷ ἀδελφῷ ὡς ἐν φιλαδελφίᾳ, ἠπάτησε καὶ παρέπεισεν διὰ τοῦ ψεύδους καὶ ἐξαγαγὼν αὐτὸν ἐν τῷ πεδίῳ ἐπάρας τὴν χεῖρα ἀπέκτεινεν.

οὕτω καὶ ὁ Ἰούδας »τί θέλετέ μοι« φησί δοῦναι, καὶ ἐγὼ αὐτὸν παραδώσω ὑμῖν;« καί »ὃν ἂν φιλήσω. αὐτός ἐστι, κρατήσατε αὐτόν«. καὶ ἐλθὼν ὁ προδότης »χαῖρε Ῥαββί« ἔλεγε, τοῖς χείλεσι τιμῶν, καρδίαν δὲ πόρρω ἀπέχουσαν θεοῦ κεκτημένος.