Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

ἄλλοι δὲ Ἑβραϊκά τινα ὀνόματα ἐπιλέγουσι πρὸς τὸ μᾶλλον καταπλήξασθαι τοὺς τελουμένους, οὕτς· βασεμὰ χαμοσσὴ βααιανοορὰ μισταδία ῥουαδὰ κουστὰ βαβοφὸρ καλαχθεῖ. τούτων δ᾿ ἡ ἑρμηνεία ἐστὶ τοιαύτη· ὑπὲρ πᾶσαν δύναμιν τοῦ Πατρὸς ἐπικαλοῦμαι * φῶς ὀνομαζόμενον καὶ πνεῦμα ἀγαθὸν καὶ ζωή, ὅτι ἐν σώματι ἐβασίλευσας.

ἄλλοι δὲ πάλιν τὴν λύτρωσιν * ἐπιλέγουσιν οὕτως· τὸ ὄνομα τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ πάσης θεότητος καὶ κυριότητος καὶ ἀληθείας, ὃ ἐνεδύσατο Ἰησοῦς ὁ Ναζαρηνὸς ἐν ταῖς ζώναις τοῦ φωτὸς τοῦ Χριστοῦ, Χριστοῦ ζῶντος διὰ πνεύματος ἁγίου, εἰς λύτρωσιν ἀγγελικήν, ὄνομα τὸ τῆς ἀποκαταστάσεως·

Μεσσία οὐφαρέγνα μεμψαι μὲν χαλ δαίαν μοσομὴ δαέα ἀκφαρ νεψευ ουα Ἰησοῦ Ναζαρία. καὶ τούτων δὲ ἡ ἑρμηνεία ἐστὶν τοιαύτη· οὐ διαιρῶ τὸ πνεῦμα, τὴν καρδίαν καὶ τὴν ὑπερουράνιον δύναμιν τὴν οἰκτίρμονα· ὀναίμην τοῦ ὀνόματός σου, σωτὴρ ἀληθείας.

καὶ ταῦτα μὲν ἐπιλέγουσιν αὐτοὶ οἱ τελοῦντες, ὁ δὲ τετελεσμένος ἀποκρίνεται· ἐστήριγμαι καὶ λελύτρωμαι καὶ λυτροῦμαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ πάντων τῶν παρ᾿ αὐτοῦ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰαώ, ὃς ἐλυτρώσατα τὴν [*](V M lat. 1—8 (bis τελουμένους) Ensebius h. e. IV 11, 5; S. 322, 18—25 Schwartz 16f = S. 46, 3f) [*](1 νυμφῶνα + quoddam lat. | μυσταγωγίαν] quasi mysticum lat. 2 ἐπιρρήσεων] profanis dictionibus lat.; vgl. S. 37, 6 | τελουμένοις Eus,, vgl. Ζ. 20] τελειουμένοις VM iis qui sacrantur lat. 4 ἐπιλέγουσιν] dicimt lat. 5 in veritatc lat. clarom. | <τῶν> Eus. 6 εἰς2 < lat. clarom. | τὸν Ἰησοῦν Eus. 6f — δυνάμεων < Eus. 6 καὶ ἀπολύτρωσιν < lat. clarom. 7 vor Ἑβραϊκὰ + τινὰ < lat. Eus. 8 πρὸς τὸ μᾶλλον καταπλήξασθαι] ut stupori sint vel lat. | τελειουμένους V M; vgl. Ζ. 2 8f basyma cacabasa eanaairra umistadia rbada ëota bafobor camelanthi lat.; über die verschiedenen Wiederherstellungsversuche vgl. H. ßmann ZNW 1915 10 vor ὑπὲρ + hoc quod est lat. | * alte ücke, änze wohl σὲ <σὲ τὸν> * 11 ἀγαθὸν < lat. 12 * alte ücke, > * 14 ζώναις *] ζωαῖς V M zonis lat. | τοῦ Χριστοῦ < lat. | Christus dominus lat.; lies wohl τοῦ *, vgl. S. 37, 1 16f niessia ufar magno in seenchaldia mosome daea achafare nepseha Jesu Naxarene lat. 16 μεσία S. 46, 3 1 μὰν V M | δαίαν] δία S. 46, 3 | νοσσομὴ S. 46, 3 (V) 17 νεψευ] ναιψευ (vai auf Rasur V) V M ἀνεψευ S. 46, 4 | ουσα M 1 7 δὲ < lat. | ἡ < 18 vor οὐ διαιρῶ + Christi lat.)

37
ψυχὴν αὐτοῦς εἰς, ἀπολύτρωσιν ἐν τῷ Χριστῷ τῷ ζῶντι.

εἶτ᾿ ἐπιλέγουσιν οἱ παρόντες· εἰρήνη πᾶσιν, ἐφ᾿ οὓς τὸ ὄνομα τοῦτο ἐπαναπέπαυτι. ἔπειτα μυρίζουσι τὸν τετελεσμένον τῷ ὀπῷ τῷ ἀπὸ βαλσάμου. τὸ γὰρ μύρον τοῦτο τόΠοι τῆς ὑπὲρ τὰ ὅλα εὐωδίας εἶναι λέγουσιν.