Panarion (Adversus Haereses)

οὕστινας τύπους καὶ εἰκόνας τῶν δύο διαθέσεων τοῦ Πατρὸς προελθεῖν τῶν ἀοράτων ὁρατάς, τοῦ μὲν Θελή- [*](V M 8—S. 450, 6 Irenaeus adv. haer. I 12, 1ff; I 109ff Harvey (=lat.), vgl. Hippolyt refut. VI 38,5ff; S. 169, 13ff Wendland) [*](1 Überschrift κατὰ Πτολεμαϊτῶν τρισκαιδεκάτη ἡ καὶ λݲγݲ V M 2 τοὺς Scaliger] τοῦ V M 3 πρόφασιν *] παραίνεσιν V M | ἑαυτοῦ *] ἑαυτῶν V M | ἀπεμπολἠσαντα *] ἀπεμπολήσαντας V M 4 αὐτῆς Dind.] αὐτῶν V M 5 Οὐαλεντίνων V M | <εἷς ὢν> * | τρισὶν M 8 — 10 οὗτος — ἐζειρών] hi vero qui sunt circa Ptolemaeum scientiores lat. 9 τῶν ἑαυτοῦ διδασκάλων *] τοῦ ἑαυτῶν διδασκάλου V M 10 συ////ζύγους, ν ausradiert Vcorr 10f τῷ θεῷ — ἐχαρίσατο] habere eun Βython dicunt lat. αὐτὸν ἔχειν λέγουσίν Hipp. 11 ταύτας δὲ] quas lat. ἃς Hipp. 11f διαθέσεις Ausgg.] διάθεσιν V M dispositiones lat. 12 ἐκάλεσεν] vocant lat. καλοῦσιν Hipp. | τε < lat. Hipp. | Θέλημα] Thelesin lat. Θέλησιν Hipp.; aber vgl. Ζ. 14 u. 19 12 — 14 καὶ τὴν μὲν — ἐπιγινόμενον< lat. Hipp. 13 vor αὐτῶ + ἐν M 14 <τι> Dind.] quid lat. τι Hipp. 15 εἶτα, φησίν] sicut dicunt, post deinde lat. ὥς φασιν, ἔπειτα Hipp. | καὶ1 < lat. | τούτων διαθέσεων Hipp. | ἢ < lat. Hipp. 16 δυνάμεις — καλεῖ < lat. Hipp. | vor τῆς1 + id est lat., nach ihm + τε Hipp. | τὰς ἐννοίας M 17 ὥσπερ Dind.Öh.] ὥστε V M velutl at. ὥσπερ Hipp. | ἡ προβολὴ Dind. Öh.] τῆ προβολῆ V M emissio lat. ἡ προβολὴ Hipp, | τοῦ + τε Hipp. 18 συ////ζυγίαν, ν ausradiert V corr 19 vor τῶν ἀοράτων + ἐκ Hipp. 19f τοῦ μὲν Θελήματος τὸν Νοῦν, τῆς δὲ Ἐννοίας τὴν Ἀλήθειαν *] τοῦ μὲν Θελήματος τὴν Ἀλήθειαν, τῆς δὲ Ἐννοίας τὸν Νοῦν V M Thelematis Nun, Ennoeas autem Αletheiam lat. τοῦ μὲν Θελήματος τὸν Νοῦν, τῆς δὲ Ἐννοίας τὴν Ἀλήθειαν Hipp.)

τὸ Θέλημα τοίνυν δύναμις ἐγέ- γετο τῆς Ἐννοίας. ἐνενόει μὲν γὰρ ἀεὶ ἡ Ἔννοια τὴν προβολήν, οὐ μέν- τοι προβαλεῖν αὐτὴν καθ᾿ ἑαυτὴν ἠδύνατο ἃ ἐνενοει· ὅτε δὲ ἡ τοῦ Θελήματος δύναμις ἐπεγένετο, τότε ὅ ἐνενόει προέβαλεν.

2. Καὶ φεῦ τῆς τοιαύτης τοῦ ματαιόφρονος ληρῳδίας· τοῦτο γὰρ | οὐκ ἂν οὐδὲ ἐπὶ ἀνθρώπου λαμβάνοιτο παρά τινι τῶν ἐχόντων Ö 400 ἐρρωμένην τὴν διάνοιαν, μήτι γε ἐπὶ θεοῦ.

δοκεῖ δέ μοι φρονι- μώτερος αύτοῦ ὑπάρχειν Ὄμηρος ἐν τῷ τὸν Δία φροντίδα παρ᾿ αὐτῷ ποιούμενον ἀναγράφεσθαι, μεριμνῶντά τε καὶ χαλεπαίνοντα καὶ ἄüπνον παννύχως διατετελεκότα, τὸ πῶς τοῖς Ἀχαιοῖς ἐπιβουλεύσῃ, τῆς Θέτιδος αὐτὸν ἀξιωσάσης εἰς τὸ δίκην τῖσαι τοὺς τῶν Ἐλλήνων ἐξάρχους τε καὶ αὐτοὺς Ἔλληνας διὰ τὴν πρὸς τὸν Ἀχιλλέα ὕβριν.

οὐδὲν γὰρ οὑτος ὁ Πτολεμαῖος εἰς δόξαν τοῦ παρ᾿ αὐτοῦ Πατρὸς τῶν ὅλων τοῦ] καὶ Βυθοῦ καλουμένου κὐλογώτερον τῶν παρὰ Ὀμηρου εἰς τὸν Δία εἰρημένων ἐπενόησεν, ἀλλ᾿ αὐτὸν κατείληφε μᾶλλον τὸν Δία,

ὡς παρὰ Ὁμήρου λαβὼν τὴν ἔννοιαν· μᾶλλον γὰρ τὴν Ὀμηρικὴν κατάληψιν περὶ Διὸς καὶ Ἀχαιῶν εἰκότως ἂν φήσειέν <τις αὐτὸν ἐσχηκέναι>, [*](10 vgl. Β 1ff V M lat Hipp, (bis Z. G)) [*](1 διὰ τοῦτο *] διὰ τούτου VM propter hoc lat. διὰ τοῦτο Hipp. 1f x#003E; *] adventitiae lat. ἐπιγενητοῦ Hipp. 2 μὲν < Hipp. | ἄρρεν V 2f γέγονεν, τῆς > ἀγεννήτου Ἐννοίας ὁ θήλυς τοῦ Θελήματος] *] τῆς ἀγεννήτου Ἐννοίας γέγονεν, ὁ δὲ θῆλυς τοῦ Θελήματος V Μ est . . , innatae vero Ennoeae foemininus lat. τῆς δὲ ἀγεννήτου Ἐννοίας ὁ θῆλυς, < γέγονεν Hipp. 3 δύναμις] quoniani . . . vehd virtus lat. ἐπεὶ . . . ὥσπερ δύναμις Hipp.; lies wohl γὰρ ὥσπερ δύναμις * 4 ἐνενοεῖτο Hipp, 4f μέντοι + γε Hipp. + et lat. | προβάλλειν Hipp. | κατ᾿ αὐτὴν Hipp. | ἅ ἐνενόει] ἀλλὰ ἐνενοεῖτο Hipp. 6 ὅ Hipp. | ἐνόει Μ ἐνενοεῖτο Hipp. | προβάλλει Hipp. 7 — 9 καὶ φεῦ — lat. 9 — 18 erweitert aus Irenaeus a. a. 0. non videntur tibi hi, o dilectissime, Homerici Jovis propfer sollicitudinem inem non dormientis, sed curae hahentis, quando poterit honorare Achillem et multos perdcre Graecorum, apprehensionem habuissc 9f φρονημώτερος M 12 διατετελεκῶτα M 14 ἀχι|||λέα, λ ausradiert Vcorr ἀχιλέα Μ 15 παρ’ αὐτοῦ, οῦ auf Rasur Vcorr 16 τοῦ καὶ u. καλουμένου angeflickt Vcorr | τοῦ] * 17 ἐπενόησεν auf Rasur Vcorr 19 εἰκότος Μ | > *] videntur . . . habuisse lat.)

ὅλος θέλημα ὤν, ολος νοπῦς, ὅλος φῶς, ὅλος ὁφθαλμός, ὅλος ἀκοή, ὅλος πηγὴ πάντων τῶν ἀγαθῶν καὶ οὐδενὸς εἴσω πάθους περιεχόμενος· θεὸς γάρ, καὶ οὐ φροντίζων καὶ άπορῶν ὡς ὁ Βυθὸς ἤτοι ὁ Ζεύς, περὶ οὑ λέγοντα Ὄμηρον Πτολεμαῖος περὶ Βυθοῦ λέγων ἐμιμήσατο.

εἰς δὲ περισσότερον ἔλεγχον τοῦ ἀπατεῶνος καθεξῆς ὑποτάξας παραθήσομαι τὰ ὺπ᾿ αὐτοῦ φύσει Πτολεμαίου Φλώρᾳ τινὶ γυναικὶ γραφέντα ἐπαγωγά τε καὶ δηλητήρια ῥήματα, ἵνα μή τις νομίσειεν ἡμᾶς ἐξ ἀκοῆς μόνον τὸν ἀπατεῶνα ἐλέγχειν, μὴ πρότερον ἐντυχόντας τῇ παρ’ αὐτοῦ πεποιημένῃ διδασκαλίᾳ· πρὸς γὰρ τοῖς εἰρημένοις καὶ τὸν νόμον τοῦ θεοῦ τὸν διὰ Μωυσέως βλασφημῶν οὐκ αἰσχύνεται), ἅ καὶ ἔστι ταῦτα·

Πτολεμαίου πρὸς Φλώραν.