Panarion (Adversus Haereses)

7. Ἀλλ' ἴως τούτου περὶ τῆς Σατορνίλου αἱρέσεως εἰρήσθω, ἵνα μὴ ἀναλίσκω χρόνους περὶ τὰς μωρὰς αὐτοῦ ζητήσεις καὶ τὰς τούτων ἀνατροπὰς ἐνειλούμενος.

ἐκ ταύτης δὲ παρελθὼν ἑξῆς τὴν Βασιλείδου τοῦ συσχολαστοῦ τούτου, τοῦ καὶ συνηπατημένου δηλώσω. μετέχουσι γὰρ οὗτοι <τῶν αὐτὼν> , ὡς ἀπ' ἀλλήλων τὸν ἐὸν δανεισάμενοι κατὰ τὴν ἐναργῆ παροιμίαν, ὼς] ἀσπὶς παρ' ἐχίδνης ἐὸν δανειζομένη. ὁμοῦ γάρ εἰσι τῆς σχολῆς καὶ συνεδρίου ἀλλήλων , καθ ἑαυτὸν δὲ ἕστηκεν ἑκάτερος τὴν αἵρεσιν προστησάμενος, καὶ τὴν μὲν κακίαν παρ' ἀλλήλων ἠρανίσαντο, τὴν δὲ διαφωνίαν ἐν αὑτοῖς ἐνε- [*](3 Matth. 8, 11 — 6 Psal. 109, 1 — 8 Matth. 21, 42 — 9 ff vgl. Liik. 24, 13 ff — 11 daß Nathanael der zweite der Emmausjünger gewesen sei, ist nur Origenes (vgl. z. B. c. Geis. 11 62 u. 68; 1 184, 18 u. 190, 1 Kötschau) u. nennen dafür Simon, s. Zahn, Forschungen VI 350 W. Bauer, Leben Jesu im d. Apokr. S. 420. Aus Epiphanius schöpft die Catena in Lucam et S. 430, 7 Gramer μετὰ Κλεόπα ὁ Ναθαναὴλ ἦν· ὁ δὲ Κλεόπας ἀνεψιὸς ἦν τοῦ σωτῆρος, δεύτερος ἐπίσκοπος Ἰεροσολύμων· οὕτως Ἐπιφάνιος ὁ Κύπρου ἐν τοῖς Παναρίοις ἐμνημόνευσεν — 17 vgl. II Tim. 2, 23 — 21 vgl. Tertullian adv. Marc. III 8 aspis quod aiunt a vipera mutuarl venenum V M) [*](1 οὔABBREVστασιν V 8 καὶ ἀνακλιθήσονται < V 4 f ἀναπαύσονται, η Vcorr ἀναπαήσονται M 7 > * 10 τῶν < Μ 11 τὸν 2 < Μ 12 Χριστὸν παθεῖν V 13 ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι V 16 ἕως περὶ τούτου Μ 17 f τούτων *] τούτου V M 18 ταύτην aus ἐκ ταύτης Vcorr 19 συABBREVσχλαστικοῦ V Ι τούτου < M 20 <τῶν αὐτῶν> * Ι ἀπὸ Μ 21 ὡς] * 23 + <ἰδίαν> ?)

εἴτε οὐν οὗτος δίκην ἐχίδνης παρὰ τῶν ἀνωτάτω μετασχὼν τῷ Βασιλείδῃ μεταδέδωκεν ἢ ἐκεῖνος τούτῳ, ὅμως ὀλέθριος ὢν ὁ τούτων ἰὸς καὶ ἀπὸ τοιούτων ἑρπετῶν ὁρμώμενος διὰ τῆς τοῦ κυρίου διδασκαλίας ἀντιδότου δίκην ἀμαυρωθείς τε καὶ ἀφανισθεὶς ὑθ' ἡμων καταλελείφθω. ἡμεῖς δὲ θεὸν ἐπικαλούμενοι ἐπὶ τὰς ἑξῆς ἴωμεν, ὦ ἀγαπητοί.