Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
ἄλλα δὲ ὅσα τοιαῦτά ἐστιν ἃ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ κυρίου καὶ ἐν πάσῃ τῇ καινῇ διαθήκῃ [*](D 21) [*](1 ff Matth. 19, 3 f — 4 Matth. 19. –6 Matth. 19, 6 — 11 Hebr. 13, 4 — 13 T Tim. 5, 11 — 14 T Tim. 5, 14 — 20 Joh. 8. 56 — 21 Joh. 5, 40 — 24 f vgl. Matth. 17, 3 V M) [*](1 τὴν < M | γυναῖκα + αὐτοῦ Μ 2 ὅτε *] ὅτι V Μ 4 πατέρα + αὐτοῦ M 6 ὃ + οὖν Μ 10 φησίν < Μ 11 εἶτα] καὶ πάλιν V Ι ὁ γάμος + ἐν πᾶσι 13 νεωτέρας + δὲ Μ 14 τοῦ nachgetrageH Vcorr 15 ἀνυπέρβατον) ὑπὲρ τοῦ γάμου aus ἀνυπέρβατον V corr 17 κατὰ τῶν θεοῦ προφητειῶν *] κατὰ τὰς θεοῦπροφητείας V M 19 + ἐξ ὧν] lies wohl ὅπου * 20 πρῶτον μὲν μὲν wohl vor † ἐξ ὡν * Ι ἐπεθύμησεν] auf Rasur ἠγαλλιάσατο V corr 22 Μωυσεῖ Μ 23 ὑπὸ Μ 26 Ἠλία V)
πάλιν δὲ τὸ ἐκ προσώπου Δαυὶδ περὶ αὐτοῦ προφητευόμενον, τό »εἰπεν ὁ κύριος τῷ κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου« καὶ πάλιν <τὸ> παρ’ αὐτοῦ μενον τοῖς Φαρισαίοις »οὐδέποτε ἀνέγνωτε, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες;«
καὶ ὡς ὁ Λουκᾶς διαβεβαιοῦται αὐτὸν τὸν σωτῆρα μετὰ τὸ άναστῆναι ἐκ τῶν νεκρῶν ὠφθαι κατὰ τὴν ὸδὸν τοῖς περὶ τὸν Ναθαναὴλ καὶ τὸν Κλεόπαν καὶ τούτους νενουθετηκέναι ἀπὸ τῶν ψαλμῶν καὶ ἀπὸ τῶν προφητῶν »ὅτι οὕτως ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ὴμέρᾳ«. καὶ οὐδὲν ἔστιν ὅλως διαφωνοῦν ἀνὰ μέσον τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐνσάρκου παρουσίας πρὸς τὰς τῶν προφητῶν προφητείας.