Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
4. Καὶ ἀνελήφθη εἰς οὐρανὸν ἐν αὐτῷ τῷ σώματι καὶ τῇ ψυχῇ καὶ τῷ νῷ, συνενώσας εἰς μίαν ἑνότητα καὶ μίαν πνευματικὴν ὑπόστασιν καὶ ἔνθεον ἀποτελέσας, ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ πατρός, πέμψας κήρυκας εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην , Σίμωνα Πέτρον,
Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τοὺς υἱοὺς Ζεβεδαίου οὓς πάλαι ἐξελεξατο, Φίλιππον καὶ Βαρθολομαίον, Ματθαῖον Θωμᾶν τε [*](1 vgl. Joh. 20, 19 — 2 f vgl. Job. 20, 20 — 4 vgl. Luk. 24, 39 — 8 Matth. 28, 19 — 10 jMattti. 28, 19 — 21— S. 232, 1 vgl. dazu das Apostelverzeichnis Panarion haer. 79, 3, 3. Die beiden Listen decken sich nicht vollständig; der in der unsrigen stehende Matthäus ist dort durch Jacobus Alphaei ersetzt G U (von Ζ. 8 <μαθητεύ>σατε an V) Μ anaceph. 1 vor θυρῶν + τῶν Μ 2 τὸ 1 < G 4 τἄλλα U Ι τὰ ὁρώμενα U 5 f τελείως U 6 καὶ συναλίζεται] καὶ συνεσθίων καὶ συναυλιζόμενος anaceph. ἀλλ' G 8 * <μυστήριον> * 9 τουτέστιν — ἔθνη < M Ι vor ἀλήθειαν + τὴν Μ anaceph. 10 αἱρέσεως V Ι βαπτίσατε V M Ι vor ὄνομα + τὸ M 12 τὴν < anaceph. 13 ἑνώτητος Μ 14 ὑπ' αὐτοῦ < anaceph. Ι <σφραγίζεσθαι> * 15 ἀσφαλὴς] καὶ ἀσφαλῶς anaceph. 16 vor ἁγίου + τοῦ M Ι διῃρημένος ὁ σύνδεσμος] διῃρημένη ἡ ἕνωσις anaceph. Ι οὔτε M 16 f ἀπηλλοτριωμένη anaceph. 17 ἔχων τὴν σφραγῖδα < anaceph. 18 καὶ 2 < anaceph. Ι οὐρανοὺς anaceph. 19 ἑνώτητα M 21 Σί///μωνα V Συμεῶνα M 23 καὶ (vor Βαρθολομαῖον) < V Ι Θωμᾶν τε] καὶ Θωμᾶν anaceph.)
ἀνέστειλεν σὲ καὶ ἄλλους ἑβδομήκοντα δύο κηρύττειν, ἐξ ὡν ἠσαν οἱ ἑπτὰ οἱ ἐπὶ τῶν χηρῶν τεταγμένοι, Στέφανος Φίλιππος Πρόχορος Νικάνωρ Τίμων Παρμενᾶς καὶ Νικόλαος,
πρὸ τούτων δὲ Ματθίας ὁ ἀντὶ Τούδα συμψηφισθεὶς μετὰ τῶν ἀποστόλων· μετὰ τούτους δὲ τοὺς ἑκτὰ καὶ Ματθίαν τὸν πρὸ αὐτῶν Μάρκον καὶ Λευκᾶν , Ἰοῦστον, Βαρνάβαν καὶ Ἀπελλῆν, Ῥοῦφον, Νίγερα καὶ <τοὺς>
ἑβδομήκοντα δύο. μετ’ αὐτοὺς δὲ πάντας καὶ σὺν αὐτοῖς Παῦλον τὸν ἅγιον ἀπόστολον διὰ φωνῆς ἰδίας ἀπ’ οὐρανοῦ ἀπόστολον ὁμοῦ καὶ ἐθνῶν Μνῶν καὶ πληρωτὴν ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἐξελέγετο·
ὃς εὑρίσκει τὸν ἅγιον Λουκᾶν, ὅντα τῶν ἑβδομήκοντα δύο τῶν διεσκορπισμένων 003E; ἐπιστρέψας καὶ ἀκόλουθον ἑαυτῷ ποιήσας συνεργὸν τοῦ εὐαγγελίου ὁμοῦ καὶ ἀπόστολον <ἀπέδειξεν> οὕτως ἐτελέσθη ἡ πᾶσα εὐαγγελιὴ πραγματεία ἴως τούτου τοῦ χρονου.
[*](4 f Tgl. Act. G, 5 — 6 f vgl. Act. 1, 23 ff — 13 f über Lukas vgl. haer. 51, 11, 6 A M anacepb. 1 Σί///μωνα V 1 — 3 Ἰούδας γὰρ ὁ — ἀπέστειλεν δὲ] Ἰούδαν τε τὸν Ἰσκαριώ· τὴν καὶ προδότην αὐτοῦ γενόμενον anaeeph. 3 ἀποστείλας Μ 4 οἱ 1 < ceph. Ι οἱ 2 < Μ 5 χειρῶν, η von äterer Hand V Ι τεταγμένοι < 6 κρὸς τούτοις u. < δὲ anaeeph. 7 Ἰούδα + ἔστατον anaeeph. Ι τῶν + anaeeph. 7 f μετὰ τούτους — πρὸ αὐτῶν] μετὰ δὲ τούτων πάντων anaeeph. 8 Μάρκον κτἑ]. überall bis τοὺς λοιποὺς (Ζ. 9) Nominative anaeeph. Ι καὶ < < M anaeeph. 9 <τοὺς> 10 μετὰ τούτοις anaeeph. 11 Ι ἀπόστολον + ἐξελέξατο anaeeph. 12 ἐξελέξατο] ἀπέστειλε anaeeph. 13 ὃς] καὶ anaeeph. Ι εὑρίσκει] εὑρίσκετε, τε, ει u. τε aus etwas anderem hergestellt V corr εὑρίσκεται Μ Ι τὸν ἅγιον < anaeeph. Ι τῶν ἑβδομήκοντα δύο ὄντα 14 διεσκορπισμένων] ἐσκορπισμένων | anaeeph. Zum Sinn vgl. Pan. h. 51, 11, 6 τῶν ἑβδομήκοντα δύο τῶν διασκορπισθέντων ἐπὶ τῷ τοῦ σωτῆρος λόγῳ; es ist also auf Joh. 6, GG (Matth. 26, 31) angespielt Ι <ὃν> * Ι ἐπιστρέψας < Ι ἑαυτῷ ποιήσας] αὐτὸν ἔλαβε anaeeph. 15 συνεργὸν . . . καὶ ἀπόστολον <άπέδειξε> συνεργὸς (ὸς aus ὸν Y) ὢν . . καῖ ἀπόστολος V M καὶ συνεργὸν εὐαγγελίου anaeeph. 15 f καὶ οὕτως] οὕτως γοῦν anaeeph.)Ἑσται δὲ μοι ὁ λόγος ἴως ὠδε περὶ τῶν εἴκοσι αἱρέσεων καὶ τῆς κατὰ δύναμιν ἀκολουθίας ἐν συντόμῳ μοι εἰρημένης εὐαγγελικῆς [*](Ö114) φωταγωγίας τῆς ἐν κόσμω διὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ γεγενημένης,
οἱς τὰ ὅμοια συλλέξαι καὶ παραθέσθαι τὰ προθεσπίσματά τε καὶ τὰς προφητείας ἀπὸ νόμου τε καὶ ψαλμῶν καὶ τῶν ἄλλων τὰς ἀκολουθίας καὶ ἀγωγὰς ἔνεστιν ἰδεῖν καὶ τὴν ἀκρίβειαν κατα- λαβέσθαι, ὡς οὐ νόθος ἀλλὰ ἀληθὴς καὶ προκαταγγελθεῖσα ἀπὸ τῆς παλαιᾶς διαθήκης καὶ ἀναμφίβολός ἐστιν ἡ ἔνσαρκος τοῦ Χριστοῦ παρουσία καὶ εὐαγγελικὴ διδασκαλία. ἴνα δὲ μὴ εἰς ὄγκον παρεκτείνω τὴν τῆς συντάξεως πραγματείαν, τούτοις ἀρκεσθήσομαι.
Προϊὼν δὲ ἐφεξῆς τὰς μετέπειτα τῷ βίῳ ἐπιφυείσας ἐπὶ κακῇ προφάσει δόξας ὁμοίως διαγορεύσω, ἤδη τὰς ἕνδεκα τὰς ἀπὸ Ἰουδαίων καὶ Σαμαρειτῶν καὶ τὰς πρὸ αὐτῶν ἐννέα ἐξ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων καὶ τῶν ἄλλων γενομένας πρὸ τῆς τοῦ κυρίου παρουσίας καὶ ἕως 15 αὐτοῦ τοῦ χρόνου μετρίως ἀπαριθμησάμενος.
[*](V Μ anacepli. (bis Z. 12 διαγορεύσω) 1 lies ἔστω? * Ι ἔως] ὡς Μ | εἴκοσι] ἕνδεκα VM 2 κατὰ δύναμιν ἀκολουθίας] κατὰ ἀκολουθίαν anaceph. Ι μοι εἰρημένης x003C; anacepli. 2 f εὐαγγελικῆς — ἐν κόσμῳ] εὐαγγελικῆς τοῦ κόσμου φωταγωγίας anaceph. 3 τῆς] τῆς]τὴν Μ Ι διὰ τοῦ Χριστοῦ] δι’ ’ αὐτοῦ V Μ 4. olg] οὓς V Ι τὰ 1] καὶ anaceph. Ι παρα- θέσθαι + <βουλομένῳ> * 6 vor ἀγωγὰς + τὰς V 7 ἀλλ’ Μ | V 8 καὶ<V Μ Ι ἔνσαρκος x003C; anaceph. Ι < V 12 διαγράψω 15 hinter ἀπαριθμησάμενος haben VM einen unechten (vgl. TU XXXVI H. 2 S. 16ff) Anhang, der in V durch eine ünne Leiste (vor Ναζωραίων), in Μ nur durch herausgesetzten Buchstaben (ταῦ Τα) von dem Vorhergehenden ge- schieden ist: (. . . ἀπαριθμησάμενος): ταῦτα ἔν τισιν οὐκ ἔγκειται. Ναζωραίων ὅ ἐστι Χριστιανισμὸς ἐν ὀλίγω χρόνω οὕτω (< οὕτω V) κληθεὶς ὑπὸ τῶν καὶ ὑπ’ αὐτῶν τῶν ἀποστόλων, λέγοντος Πέτρου »Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον Ναζωραίων V) ἄνδρα ἀποδεδειγμένον« καὶ τὰ ἑξῆς, ὕστερον δὲ ἀπὸ Ἀντιοχείας ἀρξά- μενος καλεῖσθαι Χριστιανισμός. ἔστιν δὲ φύσει αἵρεσις Ναζωραίων, περὶ ἧς ὡν V) καθεξῆς λέξωμεν κατὰ τὸν καιρὸν τῖς ἀκολουθίας)