Vita Aesopi Pl vel Accursiana (sub auctore Maximo Planude) (recensio 1)

Τῇ δʼ ὑστεραίᾳ τῶν σχολαστικῶν τις πολυτελὲς εὐτρεπίσας δεῖπνον, σὺν ἄλλοις σχολαστικοῖς καὶ τὸν Ξάνθον κέκληκεν. εὐωχουμένων τοίνυν, ὁ Ξάνθος μερίδας ἐκ τῶν παρακειμένων ἀνελόμενος ἐπιλέκτους καὶ τῷ Αἰσώπῳ ὄπισθεν ἐφεστῶτι δούς, „τῇ εὐνο- ούσῃ μοι“ φησὶ πρὸς αὐτόν „ταῦτα ἐπίδος ἀπελ- θών“. ὃ δʼ ἀπιών καθʼ ἑαυτὸν ἐνενόει· ,,νῦν καιρὸς τίσασθαί μου τὴν δέσποιναν, ἀνθʼ ὧν με ἡνίκα νεώ- νητος ὖλθον ἔσκωπτεν. ὄψεται τοίνυν τίς τῷ δε- [*](2 ἐνταυθὶ V: ἐνταυθοῖ ceteri ὁ σιτ.] ὁ om. Z 3 κάτω om. Z; κάτω νέμεται βραχέως V 4 φησὶ b) [*](μικρὸν K 5 μοι D, ε add. D 2 με δὴ A μεδῆ P 5 οὗτος δὴ] δὴ om. Φ; περιτρέψει δὴ οὗτος περι- τρέψη E 6 οὐκ om. a (in exemplis quibusdam additum est) 7 προθέσεώς R E H, D postea correctus m. pr. τε om. Φ) [*](καταλόγου R κατὰ λόγων P 8 ποσῶν P 9 μὴ δὲ μίαν D, Q extrotp qui in η erat accentu μηδὲ) μὴδεμίαν H) [*](αἰτίαν εὐπρόσωπον Φ F Z K v 11 ὑστερέα K πολυ- τελαῖς P 12 εὐπρεπίσας εὐτρεπήσας P σχολαστικοῖ a) [*](13 κέκληκε κέκληκεν Z ἐνοχουμένωον P 15 αἰ- σῶπο, P ὄπισθεν ἐφεστῶτι in rasura Z m. pr εὐνούση Z, corr. Z 2. nolui autem in tali scriptore seiungere εὖ cum omnes ubique libri in formam εὐνοεῖν conspirent 16 φησὶν R, φησὶν post u. ταῦτα conlocatur in Φ αὐτὴν K ταῦτʼ Q D R ἐπίδως E, in ος factum ex ως 17 ἐννόει D) [*](18 με om. Φ νεώνητον E 20 τίς scripsi: εἰ libri)

σπότῃ μου εὐνοεῖ.“ ἀφικόμενος οὖν εἰς τὴν οἰκίαν καὶ καθίσας ἐν τῷ προδόμῳ καὶ τὴν δέσποιναν ἐκκα- λέσας, τὴν σπυρίδα τῶν μερίδων ἐπίπροσθεν αὐτῆς τέθεικε καί φησι· „δέσποινα, ταῦτα πάντα ὁ δεσπότης πέπομφεν οὐ σοί, ἀλλὰ τῇ εὐνοούσῃ“. καὶ τὴν κύνα καλέσας καὶ εἰπών ,,ἐλθέ, λύκαινα, φάγε, σοὶ γὰρ ὁ δεσπότης δοθῆναιταῦτα ἐπέταξεν“, ἀνὰ μέρος τῇ κυνὶ πάντα παρέβαλε. μετὰ δὲ τοῦτο πρὸς τὸν δεσπότην πάλιν ἐλθών καὶ ἐρωτηθεὶς εἰ τῇ εὐνο- ούσῃ δέδωκε πάντα, „πάντα“, φησί, καὶ ἐνώπιον ἐμοῦ πάντα κατέφαγε“. τοῦ δὲ ἐπανερομένου „καὶ τί ποτε ἄρα ἐσθίουσα ἔλεγεν“ ἐκεῖνος· „ἐμοὶ μέν“ φησίν „οὐδʼ ὁτιοῦν εἴρηκε, καθʼ ἑαυτὴν δέ σοι χάρι- τας ᾔδει“. ἡ μέντοι γυνὴ τοῦ Ξάνθου συμφορὰν τὸ πρᾶγμα ποιησαμένη ἅτε δὴ δευτέρα τῆς κυνὸς ἐλεγχθεῖσα τῇ πρὸς τὸν ἄνδρα εὐνοίᾳ, καὶ ἐπειποῦσα ἦ μὴν μηκέτι τοῦ λοιποῦ συνοικήσειν αὐτῷ, εἴσω παρελθοῦσα τοῦ κοιτῶνος ἐθρήνει. τοῦ δὲ πότου προκόπτοντος καὶ ζητημάτων πρὸς ἀλλήλους προ- [*](P. 40 b.) [*](1 εὐνοεῖ R εὐνοῇ P 2 καθήσας προδρόμῳ P b 1547. ἐν τῶ πρ. κ. τ. δ. ἐκκαλέσας om. Z; a quibus uerbis in a nonus incipit uersus 4 τέθεικεν M E τέθηκε V τέθ. καὶ] θέμενος 5 πέμποφεν τὴν] τὸν φ 6 litterae λύκαι in rasura Q m. pr. σοὶ] σὺ E H 7 ταῦτα ἐπέ- ταξεν δοθῆναι K Z v, δ. ταῦτα παρέβαλε ἐπ. deleto u. παρέ- βαλε R, δ ταῦτα πάντα ἐπ. D 8 πάντα] ταῦτα F πρὸς] εἰς V 10 πάντως φησί Φ ἐνώπιόν μου R 11 ἐπαινερομένου Z ἐπανερωμένου P H καί τιποτ᾿ Q 13 οὐδοτιοῦν M V K E H b οὐδότι οὖν P οὐδ᾿ ὁτιοῦν eraso qui in ῦ erat spiritu Q εἴρηκεν M Φ (εἴρικεν P) σοι Q, in locum east σου ? 14 μέν τοι v saepe 15 οἰησαμένη (Z) b, λογισαμένη (l. ι radendo facta ex η) Q δὴ] καὶ Φ τοῦ κυνὸς Φ (τουκεινὸς P) 16 ἐλεχθεῖσα R E H Q primo, se supra acr. γ τὸν om. P 17 ἢ μὴν ἤμην E H b) [*](μὴκέτι H συνοικήση D, ειν add. D 2 18 κιτῶνος a 19 προτινομένων A. προτεινουμένων a) τεινομένων, καὶ ἑνὸς αὐτῶν ἀπορήσαντος πηνίκα ἂν γένοιτο μεγάλη ἐν ἀνθρώποις ἀνάγκη, Αἴσωπος ὄπισθεν ἑστὼς εἶπεν· ,,ἡνίκα ἂν οἱ νεκροὶ ἀνιστά- μενοι τὰ ἑαυτῶν ἀπαιτήσωσι κτήματα“. καὶ οἱ σχο- λαστικοὶ γελάσαντες ἔφασαν· ,,νοήμων ἐστὶν ὁ νεώ- νητος“. ἑτέρου δὲ πάλιν τοιόνδε τι προθέντος, ὅτου χάριν τὸ μὲν πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἑλκόμενον οὐ βοᾷ, ὁ δὲ χοῖρος ὅτι μάλιστα κράζει, Αἴσωπος αὖθις ἔφη ὅτι „τὸ μὲν πρόβατον κατὰ τὸ εἰωθὸς ἀμελγό- μενον ἢ τὸ τοῦ πόκου βάρος ἀποτιθέμενον, σιγῇ ἕπεται· διὸ καὶ ὑποσκελιζόμενον καὶ τὸν σίδηρον ὁρῶν, οὐδὲν δεινὸν ὑποπτεύει, ἀλλʼ ἐκεῖνα τὰ συνήθη καὶ μόνα δοκεῖ πείσεσθαι. ὁ δὲ χοῖρος ἅτε δὴ μήτʼ ἀμελγόμενος μήτε κειρόμενος μηδὲ συνειδὼς ἑαυτῷ πρός τι τῶν τοιούτων ἑλκόμενος, ἀλλʼ ὅτι τῶν σαρ- κῶν αὐτοῦ μόνον ἐστὶ χρεία, εἰκότως βοᾷ“. τούτων οὕτω ῥηθέντων, οἱ σχολαστικοὶ πάλιν ἐπῄνεσαν αὐτόν, τραπέντες εἰς γέλωτα. παυσαμένου μέντοι τοῦ πότου καὶ τοῦ Ξάνθου πρὸς τὴν οἰκίαν ἀπονο- [*](1 ἀπορρήσαντος V 2 ἀνάγκη] ταραχὴ V μεγ. ἀνάγκη ἐν ἀ. 4 ἐαὐτὸν P ἀπαιτὴσωσί κτ. χρήματα V σώματα M D, omnia m. pr. 5 ἔφησαν Q: post hoc u. era- sum νο 6 τοιόνδε τι (libri τοιόνδε τι) om. E H Z K v προστιθέντος Φ προτιθέντος 7 εἰς φαγὴν P εἰς φαγὼν A, σφαγὴν restituit A 2 8 ὅτι] ἔτι κρώζει R 9 μὲν om. Φ ἀναμελγόμενον E 10 ἢ καὶ τό a, καὶ τὸ (om. ἢ) Φ 11 ἕπ. corr. ex ἔπ. Q: ἕπεται διὸ Z δι ἃ A διὰ P inter ὑποσκελι et ζόμενον in Q littera erasa 12 οὐδει- νὸν 13 πείθεσθαι ἅτε δὴ in D add. D 2 μή μετ᾿ ἀμελγ. Z μεταμελγ. K 14 μηδὲ Q P: μὴ δὲ ceteri συνιδὼς Φ ἑαυοῷ] corr. ex ὁν Q 16 αὐτὰ P μόνου A μόνων M Q D E H P K Z v ἔστι χρείᾳ a εἰκότος P 17 οὕτως Q R Φ (οὔτος P) 18 τραπένταις P γέλωτας Q μέντοι] τοίνυν V D 19 πότου corr. ex πόθου P πρὸς] εἰς D ἀπον in rasura Q m. pr. ) στήσαντος, καὶ τῇ γυναικὶ συνήθως ὁρμήσαντος προσλαλεῖν, ἐκείνη τοῦτον ἀποστραφεῖσά φησι· „μὴ μου πλησίον γένῃ. δός μοι τὴν προῖκα καὶ ἀπελεύ- σομαι. οὐδὲ γὰρ ἂν μείναιμι σύν σοὶ τοὐντεῦθεν. σὺ δʼ ἀπελθών τὴν κύνα κολάκευε, ᾗ πέπομφας τὰς μερίδας“. καὶ ὁ Ξάνθος ἐκπλαγεὶς λέγει· ,,οὐκ ἔστιν ὅπως οὐκ ἤρτυσέ μοί τι κακὸν πάλιν Αἴσωπος“. καὶ πρὸς τὴν γυναῖκά φησι· „κυρία, ἐμοῦ πεπωκό- τος σύ μεθύεις; τίνι τὰς μερίδας πέπομφα, οὐχὶ σοί“; μὰ Δίʼ, ἐμοὶ μὲν οὔ“, φησὶν ἐκείνη „τῄ δὲ κυνί“. καὶ ὁ Ξάνθος τῷ Αἰσώπῳ κληθέντι φησί· „τίνι δέδωκας τὰς μερίδας“; κἀκεῖνος· „τῇ εὐνοούσῃ σοι“. καὶ πρὸς τὴν γυναῖκα ὁ Ξάνθος· ,,οὐδὲν ἔλα- [*](p. 42 b.) βες“; κἀκείνη· „οὐδέν“. καὶ ὁ Αἴσωπος· „τίνι γὰρ ἐκέλευσας τὰς μερίδας δοθῆναι, ὦ δέσποτα“; κἀκεῖ- νος· ,,τῇ εὐνοούσῃ μοι“. καὶ ὁ Αἴσωπος τὴν κύνα φωνήσας, „αὕτη σοι“ φησίν „εὐνοεῖ. ἡ γὰρ γυνὴ κἂν εὐνοεῖν λέγῃ, ἀλλ ἐπʼ ἐλαχίστῳ ἀλγήσασα ἀντιλέγει, λοιδορεῖται, ἀναχωρεῖ· τὴν μέντοι κύνα τύψον, ἀπέ- [*](1 ὁρμίσαντος b 1530. 1547 2 προσλαλεῖν l. λ altera mutata in β Z πρὸς τὸ λαλεῖν Φ φησι] ἔφη R 3 προῖκα μου καὶ Q R K v πρ. μοι καὶ Z 4 οὐδὲν b (praeter ed. Neuel.) μείναι (l. ι finali) μι M μιεῖναι μοι D μεῖναι με E μείναι με H; in Q μείναιμι sed ι radendo factum ex οι τοεντ. V M A D τοἐντ. P τὸ ἐντ. Q R 5 ᾗ καὶ ? 6 οὐ- κέστην P 7 ἤρτησε πάλιν om. D ὁ αἴσ. Φ R 8 κυρία post σὺ (9) conlocat Φ πεποκότος V 9 οὐχι- σοί; a οὐχι σοὶ Z 10 μα δί· V μὰ δία Q μα δι P μὰ δὶ K Z 11 κυνὶ corr. ex κυνὴ Q αἰσῶπο P ut saepe κληθέντι om. P 13 σοι factum ex σου Q σοί b συὶ ed. Neuel. 14 καὶ ὁ αἴσωπος in margine add. V m pr. 15 ὦ δέσποτα hoc loco V: ceteri libri δέσποτα, Q ὦ δέσποτα, post ἐκέλευσας (15) 17 σοι om. V φησὶν om. D 18 λέγει E, A (corr. A 2) λ H λέγηται K Z v ἐπὶ λαχίστω R ἐπιλαχί- στω D m. pr. (ἐπ᾿ ἐλ. restituit D 2), ὑπ᾿ ἐλ. a ἐπελ. H 19 λοιδωρεῖται H) λασον, καὶ οὐκ ἀναχωρήσειεν ἄν, ἀλλʼ ἐπιλαθομένη πάντων, αὐτίκα φιλοφρόνως σαίνει καὶ σύν χάριτι τὸν δεσπότην. ἔδει σε οὖν εἰπεῖν, δέσποτα, τῇ γυ- ναικὶ τὰς μερίδας κομίσαι, καὶ μὴ τῇ εὐνοούσῃ.“ καὶ ὁ Ξάνθος· „όρᾷς, ὦ κυρία, ὡς οὐκ ἐμὸν τὸ ἁμάρτημα, ἀλλὰ τοῦ κομίσαντος; ἀνάσχουτοιγαροῦν, καὶ οὐκ ἀπορήσω προφάσεως, διʼ ἣν αὐτὸν μαστι- γώσω“. τῆς δὲ μὴ πειθομένης, ἀλλὰ λάθρα πρὸς τούς ἑαυτῆς γονεῖς ἀποχωρησάσης, Αἴσωπος εἶπεν· ,,οὐκ ὀρθῶς εἶπον, ὦ δέσποτα, ὡς ἡ κύων σοι μᾶλ- λον εὐνοεῖ, καὶ οὐχ ἡ ἐμὴ δέσποινα;“ ἡμερῶν δέ τι- νων παρῳχηκυιῶν, καὶ τῆς γυναικὸς ἀδιαλλάκτου μενούσης, καὶ τοῦ Ξάνθου τῶν προσηκόντων τινὰς ὡς αὐτην ὡς ἂν ὑποστρέψειεν οἴκαδε πέμψαντος, τῆς δὲ μὴ ὑπείκειν θελούσης, καὶ τοῦ Ξάνθου διʼ αὐτὴν εἰς ἀθυμίαν πεσόντος, Αἴσωπος αὐτῷ προ- σελθών φησι· „μὴ ἀνιῶ, δέσποτα. ἐγὼ γὰρ αὐτὴν αὔριον ἥκειν αὐθαίρετον καὶ ἀπαράκλητον δράσω πρὸς σέ.“ καὶ λαβών κέρμα, πρὸς τὴν ἀγορὰν ἦλθε, [*](1 ἀναχωρήσοι ἐν ἂν P 2 φιλοφρόνος P errore fre- quenti post αὐτίκα distinguit Q σύν χάριτι τρέχει πρὸς τὸν δ. E 4 κόμισον Z K v. κόμισαι Q μή] οὐχὶ P 5 ὦ V : om. ceteri 6 τοιγαροῦν Z H τοιγὰρ οὖν P, Q primo, sed iam accentu et spiritu erasis 7 αὐτῶ μαστιγῶ σω P 8 λάθρᾳ a 9 τοὺς intra lineas suppleuit Q 2 ἑαυτούς H 10 ὦ] σοι Φ 11 καὶ corr. ex ναὶ P m. pr, οὐχὶ ἡ ἐμοὶ Q οὐχῆ ἐμῆ P. (οὐχʼ E H) 12 παρωχηκότων V παρωχη- κύων E H ἀδιαλάκτου V Q D 13 τοξάνθου P προσ- οικόντων b 1530 14 ὡς] K in margine πρὸς ὡς ἂν om. D; structuram in hoc scriptore noli emendare ὑποστρέψοιεν E H ὑποστρέψει ἐνοίκαδε P 15 ὑπεικὴν P ὑπήκειν E H ordo uu. μὴ ὑ. θελ. non est sollicitandus 16 αὐτὴν corr. ex αὐτῆς Q m. pr. προσελθών αὐτῶ H E K v 18 ἀνιᾶ E H αὐτὴν] τὴν D εἰς τὴν Φ 18 αὐθέρετον Q ἀπαράλλακτον E H Z v 19 ἦλθεν Q R Z K v) καὶ ὠνησάμενος χῆνας καὶ ὄρνιθας καὶ ἄλλʼ ἄττα τῶν πρὸς εὐωχίαν ἐπιτηδείων, βαδίζων τὰς οἰκίας περιενόστει. παρῄει τοίνυν καὶ τὴν τῶν τῆς αὐτοῦ δεσποίνης γεννητόρων οἰκίαν, μήτε ταύτην εἰδέναι προσποιούμενος ἐκείνων τυγχάνουσαν, μήτε μὴν ἐν αὐτῇ τὴν δέσποιναν μένουσαν. καὶ δὴ τινι τῶν τῆς οἰκίας ἐκείνης ἐντυχών ἠρώτα εἴ τί που τῶν εἰς γά- [*](p. 44 b.) μους χρησίμων οἱ κατὰ τὴν οἰκίαν ἔχοιεν αὐτῷ πω- λῆσαι. τοῦ δὲ ,,καὶ τίς τούτων ἔχει τὴν χρείαν;“ πυνθανομένου, „Ξάνθος“ φησίν „ὁ φιλόσοφος· αὔ- ριον γὰρ γυναικὶ μέλλει συνάπτεσθαι.“ τοῦ δὲ ἀνα- βάντος καὶ τῇ γυναικὶ ταῦτα τοῦ Ξάνθου ὡς ἤκου- σεν ἀναγγείλαντος, ἐκείνη σύν δρόμῳ καὶ σπουδῇ πρὸς τὸν Ξάνθον ἦλθεν αὐτίκα, καὶ αὐτοῦ κατεβόα λέγουσα πρὸς τοῖς ἄλλοις καὶ ταῦτα, ὡς ,,οὐκ ἂν ἐμοῦ ζώσης, ὦ Ξάνθε, ἑτέρᾳ γυναικὶ δυνηθείης συναρμοσθῆναι.“ καὶ οὕτως ἔμεινεν ἐπὶ τῆς οἰκίας δι᾿ Αἰσώπου, ὡς καὶ διʼ ἐκεῖνον ἀπῆρε.

Μετὰ δʼ ἡμέρας πάλιν τινὰς καλέσας ὁ Ξάνθος σχολαστικούς εἰς ἄριστον, τῷ Αἰσώπῳ φησίν· „ὀψώ- [*](1 χήνας ἄλλάττα M Q ἄλλάτα V E H ἄλλα τα A, τ add. A 2, ἄλλαττα P ἀλλάττα 2 ἐπι τῆ δείων P οἰκείας mutauit in ίας E, οἰκία 3 τὴν corr. ex τὸν et 6 τῆς ex τοῦ Q m. pr. αὑτοῦ a 4 γεννητήρων b ταύτην] μὴν αὐτήν Φ 5 πρὸς πιοὔμενος P ἐκείνω et 6 δέσποινα Q m. pr.: ll. ν postea additae 7 ἐντυγχῶν P) [*](εἴ τι που M Q E H 8 οἱ] εἳ P, ει D corr. οἱ D 3 ἔχοι ἐν P 9 delendumne τήν? 10 πυνθανομένου V: πυ- θομένου M Q D A K Z v πυρομένου P πυθουμένου E H) [*](11 . . σθαι corr. ex σθε Q 2 12 τοῦ ξάνθου om. E 13 ἀναγκείλαντος P ἐκύνη P ut saepe 14 ἑαυτοῦ Q κατευόα P 16 ζώσης ἐμοῦ D ὦ om. Q, in Z corr. ex ὡς) [*](ξάνθε ἔ. corr. ex ξάνθος P δυνηθήσῃ K Z v δυνη- θέρης H 17 σαναρμ. P 18 gen. noli mutare. δι ἐκεί- νων ἀπῆρεν M ἀπείρεν P ἀπήρη A 19 μεταδ H) [*](20 in V ante εἰς punctis deletum est τινὰς φησὶ H E Z K ὀψώνισον Q, ὠψώνησον mutaum in ὀψ. Z)

νησον ἀπελθών πᾶν ὅ τι χρηστότατόν τε καὶ βέλτι- στον.“ ὃ δὲ ἀπιών καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγεν· „ἐγώ διδάξω τὸν δεσπότην μὴ μωρὰ διατάττεσθαι“. γλώττας οὖν μόνας ὑείους πριάμενος καὶ ἑτοιμάσας, ἀνακλιθεῖσι γλῶτταν ὀπτὴν ἑκάστῳ σύν ὀξυγάρῳ παρέθηκε. τῶν δὲ σχολαστικῶν ἐπαινεσάντων ὡς φιλόσοφον τὸ πρῶ- τον ἔδεσμα διὰ τὴν τῆς γλώττης πρὸς τὸν λόγον ὑπηρεσίαν, πάλιν Αἴσωπος ἑφθὰς γλώττας παρέ- θηκε. καὶ αὖθις αὖ βρώματος αἰτηθέντος ἄλλου καὶ ἄλλου, ὃ δʼ οὐδὲν ἕτερον ὅτι μὴ γλώττας προὐτίθει. τῶν δὲ σχολαστικῶν ἐπὶ τῷ ταὐτῷ τῆς τροφῆς ἀγα- νακτησάντων καὶ „μέχρι τίνος γλώττας;“ εἰπόν- των, καὶ ὡς „ἠμεῖς διʼ ἡμέρας γλώττας ἐσθίοντες τὰς ἡμετέρας ἠλγήσαμεν“, ὁ Ξάνθος φησὶ πρὸς ὀργήν· „οὐδέν σοι πάρεστιν ἕτερον, Αἴσωπε;“ καὶ ὅς· ,,οὐ δῆτα“. κἀκεῖνος· ,,οὔκουν ἐνετειλάμην σοι, κατάρατον ἀνθρώπιον, πᾶν ὅ τι χρηστότατόν τε καὶ ἄριστον ὀψωνῆσαι“; καὶ ὁ Αἴσωπος ,,πολλὰς ὁμολογῶ [*](p. 46 b.)σοι τὰς χάριτας μεμφομένῳ με φιλοσόφων ἀνδρῶν [*](2 ἔλεγε M 3 μὴ corr. ex μο R m. pr. διατάττειν W γλώσσας R 4 ὑείας Q ὑείου b 1534 ἑτοιμάσας] ἀγοράσας punctis subscriptis deletum in D, ἑτοιμάσας in margine adiecit D 3 ἀνακληθείσι P ἀνακλινθεῖσι Z K v 5 ἑκά- στω in A. add. A 2 συνοξειγάρω P παρέθηκεν R 6 ὡς] καὶ Q, D sed deleuit et ὡς supra scripsi D 3 φιλο- σόφον b 1530. 1534 τὸ] τὸν b 1530 8 ὑπηρεσίαν λεξάν- των, πάλιν Q αἴσωπος om. R ἐφθὰς R Z b (praeter Neuel.) εὐθὰς P γλῶσσας E γλῶττας H παρέθυκε P) [*](9 ἐτηθέντος ἄλου P 10 προυτίθει M Q D Φ E H K Z v) [*](11 δὲ in A. suppl. A 2 τῶ in D adiecit m. pr ταυτῶ libri 12 καὶ Q D Φ R: om. V M E H Z K v τινὸς R ὑπόντων P 13 διημέρας ut saepe 14 τὰς ἡμέρας P) [*](ἠλγίσαμεν 15 παρ᾿ ἔστιν Z αἴσωπε ἕτερον R 16 οὔ Z ἐν ἐτοιλ. P 17 τε] δὲ Z 18 ἄρηστον P ὀψωνίσαι Q 19 με] om. Z, μοι Q ἀνδρῶν om. D Φ a (in P φιλοσόφων ultimum est f 11 uocabulum)) παρόντων· τί οὖν ἂν γένοιτο γλώττης χρηστότερόν τε καὶ βέλτιον ἐν τῷ βίῳ; πᾶσα γὰρ παιδεία καὶ φιλοσοφία διʼ αὐτῆς παιδεύεται καὶ διδάσκεται· διʼ αὐτῆς δόσεις, λήψεις, ἀγοραί, ἀσπασμοί, εὐφημίαι, μοῦσα πᾶσα· διʼ αὐτῆς συγκροτοῦνται γάμοι, πόλεις ἀνορθοῦνται, ἄνθρωποι διασώζονται. καὶ συνελόντι φάναι, διʼ αὐτῆς ἅπας ὁ βίος ἡμῶν συνέστηκεν. οὐδὲν ἄρα τῆς γλώττης ἄμεινον“. ἐπὶ τούτοις οἱ σχολαστικοὶ τὸν μὲν Αἴσωπον ὀρθῶς λέγειν φάμενοι, ἡμαρτηκέναι δὲ τὸν διδάσκαλον, διελύθησαν ἕκαστος ἐπʼ οἴκου. τῇ δʼ ὑστεραίᾳ πάλιν αἰτιωμένων αὐτῶν τὸν Ξάνθον, ἐκεῖνος ἀπελογεῖτο μὴ κατὰ γνώμην αὐτοῦ ταῦτα γεγονέναι, ἀλλὰ τοῦ ἀχρείου δούλου τῇ κακουργίᾳ. σήμερον δὲ ἀλλʼ ἀμείψει τὸ δεῖπνον· „κἀγὼ δὴ παρόντων ὑμῶν αὐτῷ διαλέξομαι“. καὶ καλέσας αὐτόν, πᾶν ὅ τι φαυλότατόν τε καὶ χείρι- στον ὀψωνῆσαι κελεύει, ὡς τῶν σχολαστικῶν σὺν αὐτῷ δειπνησόντων. ὃ δὲ μηδὲν διατραπεὶς πάλιν [*](1 τί οὖν αν V R: τί ἂν οὖν ceteri 2 βέλτιστον R παιδία P 3 διὰ Z αὑτῆς P post διδάσκεται in Q octo fere litterae erasae; uersus qui insequitur incipit a l. l. ται deletis non ante sed post δι᾿ αὐτῆς distinxit R 4 εὐφη- μίαι in D suppl. D 3 5 αὑτῆς P γὰρ post u. αὐτῆς add. E (γαρ), K Z, D 2, v γάμοι] πόλεμοι πόλις P saepe) [*](7 φᾶναι M R D H K Z v πᾶς Φ 8 οὐδὲν ἄ. τ. γ. ἄμεινον om. P 9 ὀρθὸς P 10 διεληλύθεισαν R διελη- λύθασιν E H Z K v 11 δὲ Z ὑστερ K 12 ἀπολο- γεῖτο (Z K), v praeter Neuel. γνόμην A 13 αὐτῶ R ταῦτα in D supra lineam adiecit m. pr. γενέσθαι Φ 14 κακουργεία P ἀλλὰ μείψει P ἀλλ᾿ ἀμείψει D, ἀλλ᾿ punctis deleuit et δια supra scripsit D 3, διαμείψει (om. p. ἀλλά) Z v; de p. ἀλλὰ u. Krüger Gr. Gr. 69, 4, 5. Bäumlein. Part. Gr. p. 12. ceterum nescio an scribendum sit ἀνταμείψειν,) [*](15 δὴ scripsi δὲ libri, om. Q ἡμῶν P 16 ἀχείρι- στον P 17 ὀψονῆσαι D, ὀψων. inde fecit D 2; ὀψωνίσαι) [*](τόν σχολαστικὸν P σὺν om. Q 18 μὴδὲν H) γλώσσας ἐπρίατο, καὶ ἑτοιμάσας, ἀνακλιθεῖσι παρέ- θηκεν. οἳ δὲ πρὸς ἀλλήλους ὑπεφώνουν· χοίρειαι πάλιν γλῶτται“; καὶ μετὰ μικρὸν αὖθις γλώττας παρέθηκε καὶ μάλα αὖθις καὶ αὖθις. τοῦ Ξάνθου δὲ δυσανασχετήσαντος καὶ „τί τοῦτο, Αἴσωπε“; εἰρη- κότος, μὴ πάλιν ἐνετειλάμην σοι πᾶν ὅ τι χρηστό- τατόν τε καὶ βέλτιστον ὀψωνῆσαι; οὐχὶ πᾶν ὅ τι φαυλότατόν τε καὶ χείριστον“; ὃ δέ· ,,καὶ τί ποτε χεῖρον τῆς γλώττης, ὦ δέσποτα ; οὐ πόλεις διʼ αὐτῆς καταπίπτουσιν; οὐκ ἄνθρωποι διʼ αὐτῆς ἀναιροῦν- ται; οὐ ψεύδη πάντα καὶ βλασφημίαι καὶ ἐπιορκίαι διὰ ταύτης περαίνονται; οὐ γάμοι καὶ ἀρχαὶ καὶ βα- [*](p. 48 b.) σιλεῖαι διʼ αὐτῆς ἀνατρέπονται; οὐχ ὡς κεφάλαιον εἰπεῖν, ὁ βίος διʼ αὐτῆς ἅπας μυρίων πλημμελημά- των γέμει;“ ταῦτα τοῦ Αἰσώπου φαμένου, τῶν τις συνανακειμένων τῷ Ξάνθῳ φησίν· ,,οὗτος, εἰ μὴ πάνυ σεαυτὸν ἀσφαλίσῃ, οὐκ ἂν ἄπορος εἴη μανίας ἀφορμή σοι γίνεσθαι. οἵα γὰρ ἡ μορφή, τοιάδε καὶ ἡ ψυχή“. καὶ ὁ Αἴσωπος πρὸς αὐτόν· ,,σύ μοι [*](1 γλώσας E ἀνακλινθεἴσι Z K v ἀνακληθεῖσι R P παρʼ ἔθ. Z 2 ἐπεφώνουν V χοίριαι R E H 3 γλῶσ- σαι E H Z K v μεταμικρὸν M καὶ κατὰ μ. αὐτοῖς, αὖ- θις Φ 4 παρέθηκεν E καὶ αὖθις om. 5 δυσχα- νασχ. αἴσ.; εἰρ.] εἰπόντος αἴσωπε 6 ἐνετιλάμην P) [*](7 βέλτ. καὶ χρηστ. (om. p. τε) Φ ὀψωνίσαι Q 8 φαυλότατόν δε (uel τε) καὶ Z post χείριστον R add. ὀψωνῆσαι καὶ τίποτε suppleuit in margine A. m. pr., A 2 δὲ et χείριστον 9 χεῖρον] χύριστον P πόλις P οὐ — ἄνθρ. R 12 περένονται P οὐ γάμοι . . . . . . ἀνατρέπονται om. Q γαμοὶ R, D sed in D accentus extritus 13 ἀνα- τρέπωνται P οὐχ᾿ ὡς M Q saepe 14 ὁ βίος om. Φ ἅπας ὁ κόσμος μ. Φ uersus fuerit ὁ βίος διʼ αὐτῆς πλημ- μελημάτων γέμει 15 τῶν τις τῶν σ. E 16 ἀνακειμέ- νων R φησὶ· E 17 σε αὐτὸν P D (D 2 extrito spiritu uocabula coniunxit) σε αυτὸν Q σαυτὸν A σεαυτὸν Z sed σεα ex corr. 18 ἀφορμῆ E, H ex corr. m. pr. γίνεσθαι V: γενέσθαι M Q D R Φ E H K Z v οἷα V P E H) δοκεῖς, ἄνθρωπε, κακεντρεχής τις καὶ περίεργος εἶναι, δεσπότην κατὰ οἰκέτου παροξύνων.“ καὶ ὁ Ξάνθος πρὸς ταῦτα, προφάσεως ἐφιέμενος μαστιγῶσαι τὸν Αἴσωπον, „δραπέτα“ φησίν „ἐπεὶ περίεργον εἶπας τὸν φίλον, δεῖξόν μοι ἀγαγών ἀπερίεργον ἄνθρωπον“.