Testimonia et Fragmenta

Philodemus de rhetorica Vol. I p. 344 Sudh. － － τοὺ)ς δὲ φιλοσόφους δυνα(τ)ούς, γ⟨ε⟩λοῖον ἦν κελ(εύ)ειν αὐτὰ παριέναι γεγρα(μ)ματευκόσι καὶ κεχορευ(κό)σι καὶ τετελωνηκόσι καὶ τὴν ὥραν πεπωληκόσι· εἰ δὲ ἐ̣κ̣έ̣λ̣ευ̣σ̣ε μὴ παραχωρεῖν λέ(γ)ειν, ἀλλ’ ἀντ(ιποιεῖ)σθαι (τῶ)ν ἀποτελεσμάτ(ω)ν, ἀπ(ορ)ώ̣τερον ποιεῖ τὸ (συ)μ(βαῖνον, οὐ) φάσκων ὑπὸ τῶν ἰδι(ω)τῶν παρα . . . . | . . . σθαι.

Philodemus de rhetorica Vol. I p. 344 Sudh. － εἶ)ναι τὸ κατ’ ἀλλήλω(ν εἰ)ρηκέναι (τ)οὺς ῥήτο(ρα)ς, ἃ παρατίθησι, καὶ τοῦ παμπονήρους γεγονέναι τοὺς φιλοσόφους ση(με)ῖο̣ν ἡγήσεται τὰ κα(τ’) ἀλλήλων παρ’ αὐτοῖς γεγραμμένα· καὶ πολὺ μᾶλλον ὅσῳ τοῖς μὲν οὐκ ἀπαρέσκ(ε)ι τὸ καὶ ψευδές που (λέγειν etc.

Philodemus de rhetorica Vol. I p. 345 Sudh. οὐδὲ γὰρ τὴν τῶν ἰατρῶν τέχνην | δει)χθήσ(ε)σθα(ι) τῆς ὑγ(ιεία)ς οὐκ ἀπεργαστι(κὴ)ν (ο)ὖσαν, ἐπειδὴ νικῶν(ται) ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν, φάρμακον ἱστορηκότων τι νοσήματος ἀπαλλακτικόν, ἀγν(ο)οῦντες αὐτοί. τῶν τε ῥη(τ)όρων οἱ διαφέροντες οὐ πολλάκις ὑπ’ ἰδι(ω)τῶν ἡττ(ῶ)ν(ται) τοῖς πράγμασιν (ἢ οὐ πολ)λάκις ἄγαν, κατα(λαλ)εῖσθαι δὲ πολ(λάκι)ς

Hac Philodemi refutatione probatur Diogenis verba esse, quae leguntur p. 343. ἄλλοι δὲ (μι)κρῶ(ι εὐ)λαβέστερον τὴν πρώ(την ἐπαγγέλλονται καὶ ὅμως τοιαῦτα συν(γ)ραφόμενοι οὐ μόνον κατὰ τὰ πράγμαθ’ ἡτ(τ)ῶνται ἀλλὰ καὶ κα(τ)αλαληθέντες πολλ(άκις) ὑπ’ ἰδιωτῶν, οὐ(δ)ὲ(ν οὕ)τως ἐστὶν πει(σ)τικ(ὸν ὡ)ς ἀλή(θ)εια καὶ ἡ (περὶ τῶ)ν πραγμάτων (ἀμε)τά(πτω)τος ἐμπειρ(ί)α.

Ad ultima verba referri videntur, quae Philodemus disputat p. 346: ἐμπ(ειρία ἀμετάπτωτός) ἐστι· (τοὐν)αν(τί)ον δὲ οὐ τῶν ῥητόρων, ἀλλὰ τῆς Διογένους καὶ τῶν ὁμοίων ἐπαγγελίας ὑπὲρ τοῦ ῥήτο(ρ)α κα(ὶ) μόνον εἶναι τὸν σοφὸν (ἀ)πο(φα)τικόν. οἱ μὲν γὰρ | . . . άκασι τὴν ἀλή(θ)ε(ιαν ἑ)κάστου (τῶν πό)λε(ι συμ)φερόντων κατὰ (τὴν ἱστο)ρίαν τῆς . . . etc.

Philodemus de rhetorica Vol. I p. 346 Sudh. － － εἶναι Φίλωνος, ὃ (Δημή)τριος ὁ Φαληρεὺς ἐν (τ)ῷ περὶ τῆς ῥητορικῆς ἔτα(ξ)εν, ἴσως τὰ πράγματ’ ἄλλα. κατ’ αὐτοῦ δὲ καὶ τὰ περὶ θατέ(ρο)υ Φίλωνος. ε(ἴ)τε γὰρ ὁ μᾶλλον εἰδὼ(ς τῶν) εἰδότων μὲν . . . . . αθ’, ἧ(τ)τον δ’ ε(ἰδό)των ἀφείλ(ε)το τὴν ἐργολαβ(ίαν τῷ) ἀνασκε(υάσ)αι, . κοι . . . | σει τὸν (ὅλω)ς ἄπει(ρον) σοφὸν τῶν πολιτικῶν ὁ τὴν ἄκραν ἐσχηκὼ(ς) ῥήτωρ ἐμπ(ειρί)αν ἀ(πὸ) τῶν . εω . . . . . . (καὶ) δυ(ν)άμε(νος etc.

Philodemus de rhetorica Vol. I p. 347 Sudh. － － λειν μᾶλλο(ν πλανωμ)ένων ἢ μὴ πλ(ανωμ)ένων, ὑπ(ὸ) Διογένους (δὲ κ)αὶ τ(ῶν πα)ραπλησίων σχεδὸ(ν) δι|ὰ τ̣(ῶν) λεγομένων (ἐ)ξαπατᾶσθαι, καὶ κατ(ασ)κευασ(τ)ικὸν φέρει το(ῦ μ)ὴ πλανᾶν τοὺ(ς ῥ)ήτο(ρ)ας, ἀλλὰ τὰ λι . . . . . . το . . | πείθειν κα(τὰ τὸ πλ)εῖσ(τ)ον· πείθειν . . . . etc.

Philodemus de rhetorica Vol. I p. 348 Sudh. τοὺς με(γά)λους (τῶν) πρ(ότερ)ον ῥη(τ)ό(ρων κατὰ) σύνεσιν ἐζηκέναι πολιτικὴν κ(αὶ) με(γ)άλ(η)ν εὐα(γωγίαν τ)αῖς (π)ό(λε)σιν̣ (ἐν)απ̣ερ̣(γάσα)σθ(α)ι β(ιω)|τικήν· τοὺ(ς) ν(ῦ)ν (γ)ὰρ (post duos versus:) οἱ δὲ καὶ etc.

Col. LIII, 9. καὶ πρὸ(ς ὄχ)λον τυγ(χάν)ο(υ)σι, (μ)ηθὲν μαθόντων (π)οτ(ὲ .)ασ . . . . . | δην, μή(τ’ ἀπὸ τῆ)ς ἐμ̣π̣(ει)ρ̣ίας ἐν(δόξ)ων γεγονότων μήτ’ ἀ(π)ὸ τοῦ καλῶς (ἔχοντ)ος (πρ)οσερχομέ(νων ταῖς) ἀρχαῖς, ἀλλ’ ἀ(πὸ | . . . . . . . . . . . πε)ρὶ λαλήσεως

Col. LIV. (καὶ τοῦτωι π(αρα)πλήσιοί τινες οὐ(θὲν μα)θό(ντ)ες.