Testimonia et Fragmenta

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 208 Sudh. εἰ δὲ μόνος Διογ(ένη)ς δῇμον ἱστόρηκε (πραγ)ματ(ικὸ)ν μὲν αὐτῶν ο(ὐδ)έν(α λαβό)ντα, διὰ παντὸς δὲ πρ(ὸς χ)ά(ριν) ὁμιλ(ο)ῦντας καὶ τό(γε) θεωρικὸν δ(ιδόν)τας (ἢ κ)ατ’ ἄλλον τρό(π)ον (τ)ὰ (κοινὰ) δια(νέμον)τα(ς), ἴσ(ως βέλ)τιο̣(ν ἔχ)ομ(εν) οἱ μηδ(ὲ)ν ἱστο(ρηκ)ότες τ(ῶν π)ερὶ τοὺς (ῥή)τ(ορας· τὸ μ)ὲ(ν) γὰρ ἐ(νί)ους τοιούτου(ς γε)γονέν(αι, π)ολλοὺς δὲ καὶ πραγματικὰ (συ)μβεβου(λε)υκέναι καὶ δι(άνο)ι(αν) ἐνβρι(θ)εστέραν ἔχοντ(α καὶ μ)ετὰ παῤῥρησίας πολλῆ(ς πεπολιτ)εῦσθαι καὶ πεπ(ολεμηκέν)αι τοῖς τὰς νεμή(σεις τῶ)ν κοινῶν εἰσηγου(μένοι)ς, καὶ τὰς ἱστορίας ἐδο(ξά)ζομεν ἡμῖν μαρτυρήσειν.

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 209 Sudh. ἀκ(ο)λούθως δὲ τούτοι(ς)· ἱκανόν, (φ)ησίν, εἶναι δεῖ τὸν πολιτικὸν ἄρχειν τὰς κατὰ πόλι(ν ἀ)ρχάς, ῥήτω(ρ) δ’ οὐ δ(ύναται etc.

col. VII, 7. οὐ μ(ὴ)ν ὅ γε τῆς ἰδιωτέρας τυν(χά)νων προσηγορίας πολιτικὸς ἐπὶ τὸν (στρα)τηγεῖν δυν(άμ)ενον καὶ ναυαρχεῖν (ἐπι)διατείνει etc.

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 210 Sudh. ἔτι καταγελά(στως φησίν τῆς μὲν) ῥητορ(ικῆς ἀ)ν(τι)ποιουμέν(ης ο)ὐ (π)αν(τὸ)ς τοῦ (π)ολιτικοῦ καὶ οὐ . . νου, τοῦ δ’ ἰδί(ως καὶ) κ(α)τὰ π̣ό(λει̣ς συμ)βουλεύ(ειν deest unus versus τὸν σοφ)ὸν (ἄ)ρχειν (ἁπάσας) τὰς κ(α)τὰ πόλ̣ιν ἀ(ρχάς post tres versus:) οὐ μόνον (τὴν . . . . . . . . . | . . αν φρόνησιν ἐξ . . . . . . . | εν, οὐδὲ μόνο(ν) ἀγα(θ)ός ἐσ(τιν) διαλεκτικὸς καὶ γραμματικὸ(ς καὶ πο)ητὴς καὶ ῥήτωρ καὶ τε(λείως μεθο)δικὸς ὁ καλὸς ἐπὶ πάσα(ις γ)έγον(εν) ταῖς τέχν(αι)ς, (ἀλλ)ὰ καὶ πρὸς τῶι συ(μφέροντι τῶν π)όλεων· (οὐδὲ τοῖς οἰκοῦσι τ)ὰς Ἀθήνας (μό)νο(ν ἢ Λακε)δαίμονα συμ(πο)λ̣(ι)τ̣ε(ύει)· ἀ(φρ)όνων γὰρ πολιτ(εία οὐκ ἔσ)τι(ν) οὐδὲ νόμος· ἀλλὰ τῷ | ἐκ (θ)εῶν καὶ σο(φ)ῶν συστήματ(ι, ᾗ) καὶ β̣α(σιλ)ε⟨ὺ⟩ς

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 214 Sudh. τ(οὺς) μὲν ἀπο(τέμ)νεσθαι τὸ συμβουλευτικὸν αὐτ(ῆς) μέρο(ς), τοὺ(ς) δὲ τὸ δικα(νικόν), το(ὺς δὲ) τὸ κατὰ τὰς ἀρχὰ(ς) ἔμπειρον, ὡς ἐπὶ ἰατρ(ι)κῆς ἔχει (κ)αὶ ζωγραφί(ας) καί τινω(ν ἄλλω)ν (τ)εχνῶν· καὶ τοὺς π(ερὶ Δη)μο(σθ)ένη(ν) καὶ Δημάδην τὸ συμβουλευτικὸ(ν) καὶ δικαν(ικὸ)ν εἶδος ἐκπεπονηκ(ότα)ς εἰκό(τω)ς ὑπ(ὸ τ)ῶν (Ἀθ)ην(αί)ων οὐκ ἐνπ(ιστεύεσθ)αι (τὸ) μέρος, οὗ τ(ὴ)ν (ἐμπειρία)ν οὐκ ἔσχον.

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 216 Sudh. πρὸς) τὸ καλῶς πρεσβ(εύειν συ)νεργε(ῖ)ν τὴν ῥητορικήν. Λακεδαιμόνιοι, φησίν, καίπ(ερ) ἐκπαίζοντες αὐτήν, δ(ιὰ) τῆς τυχούση(ς) ἐντε(ύξεω)ς οἰκονομ(οῦ)νται π(ᾶν ὃ θ)έλουσιν. (πρ)ῶτον μ(ὲν οὖν) οὐ δώσει τις οἰκονομεῖ(σθ)αι πᾶ(ν) ὃ θέλουσιν Λακε(δ)αι(μ)ονίους ἀπὸ τ(ῆ)ς τυχούσης (ἐ)ντεύξεως, οὐδ’ ε(ἰ)δ(έν)αι (φ)ήσει καλῶς πρεσβ(εύ)ειν, καὶ παρὰ ταύτην τὴν (αἰτ)ίαν οὐκ εἰδέναι, διότι (τ)ῆς (ῥ)ητο(ρ)ικῆς οὐκ (ἐπ)εμελή(θ)ησα(ν), ἀλλ’ ὑπὸ Διογένους εἰκῇ (τα)ῦτα περιφ(έρεσθαι· κἂν) συγχωρηθῇ δὲ ἐ(πιτ)ε(τευ)χέναι κ(α)τὰ πρε(σβείας αὐ)τούς, ἀλλὰ π(ῶς δέδεικται γ)είνεσθα(ι αὐτοὺς οὕτως ἀ)πείρους τῆς (ῥητορικῆς ὥσ)τ’ ἐ(κπ)α(ί)ζειν (αὐτήν etc.

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 218 Sudh. ἐ)άν τε διὰ τοῦ(το μὴ φῇ) τὴν πολιτικὴν ῥη(τορικ)ὴν εἶν(αι) πάντως, ἐπειδή (τι)νες οὐκ ὄντες ῥήτορες καλῶς πρ(ε)σβεύ(ουσιν), τό(γε) τὴν ῥητορικὴν οὐκ εἶναι καὶ πολιτικὴν (πῶ)ς προσῆκται;