Testimonia et Fragmenta

Philodemus de rhetorica Vol. I p. 358 Sudh. ὁ̣ δ’ Α(ἰσχί)νης οὐκ ἂν ἐπετ(είμ)α τοῖς Ἀθηναίοις ὅ(τι) Δημοσθένην οὐχ ὡς τοὺς περιτρέψαντας τῶν πορθμέων ἐκώ(λ)υ(ον ἐ)πευθύνειν ἀνατε(τρ)αφότα τὴν Ἑλλάδα· κ(α)κῶς Διογένην ἐροῦσιν λέ(γει)ν οὐ χρῆσθαι τοῖς αὐτοῖς ῥήτορσι τοὺς Ἀθηναίους.

Philodemus de rhetorica Vol. I p. 359 Sudh. ῥήτ)ο(ρας δὲ ἐκβεβληκέ)ναι καὶ τεθανατωκέναι τὰς Ἀθήνας. εἰ δ’ ἔνιαι καὶ ῥήτορας ἐκώλυσαν προσιέναι, μὴ μόνον συμβουλεύειν, ἀλλὰ πολλὰς καὶ τὰς μεγίστας διατελεῖν αὐτοῖς χρωμένας. καὶ πάλιν τοὺς ῥήτορας μὴ πάντας αὐχοῦντας, ὡς ἔφη οὗτος, ἐπιτηδ(εύοντας δια)τελεῖν τόλμαν. καὶ (γὰρ τ)ῶν ἄλλων (τ)οὺς (μὲ)ν κακουργ(εῖν), τοὺς (δὲ) καὶ τἀγαθά πως πεί(θει)ν.

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 202 Sudh. τῶν μὲν (γ)ὰρ παναρέτων, οἵου φατὲ (τ)οὺς πολειτικοὺς ὑπάρ(χειν|. ειν (ο)ὐδεὶς οὐδὲ Φωκίων, ἂν ἄρα δόξῃ καλεῖσθ(αι, ὃν) ἔφη δήμο(υ γ)ενέσθ̣α̣ι̣ (σωτῆρα) | διὰ τῶν ἑαυτοῦ λόγων, (κατὰ) Διογένην (π)ανάρε(τός τις) ἦν.

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 203 Sudh. ὃ)ταν μὴ τ(οῦ) κα(λοῦ χάριν πρ)οσέρχωνται τ(ῶι) πολι(τεύ)εσθαι, τεωρ | . . ον . ηγο . . . ενοι, καθάπερ ἐν τῆ(ι Σκυθ)ῶν ἐρημίᾳ δι(αλ)εγόμενος οὕτως γράφει. (τ)ὰ μὲν (γ)ὰρ ἄλλα π(α)ρείσθω, (ἐ)πεὶ τόν γε σ(υναρ)μόττοντα λόγον ἐ(ξηγη)σάμεθα πρότερον δι(ότι οὐ) τοῦ καλοῦ χάριν προ(σέρ)χε(σ)θαι δεῖ τ . . . . ων τ . . | ΑϹϹΤΟ . . νει (post duos versus: ὁ νο)ούμενος δ’ ὑπὸ τῆς (Στο)ᾶς οὔτε γέγονεν (οὔτε ἔστι)ν οὔτ’ (ἔ)σται ποτέ etc.

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 204 Sudh. μετὰ δὲ ταῦτα λίαν ἐπε(νήνεκται ἄ)πιστ(ον· δῆλοι δ’ οὐ μετέχον)τες (τῶν τοιούτων ἐπιστη)μῶν, (ο)ὔ(τε ἀ̣ναλίσκοντες) χρόνο(ν οὔτε δ)απ(άνην οὔ)τ’ ἀσχ(ολ)ίαν

Philodemus de rhetorica Vol. II p. 207 Sudh. τό τε (φάσ)κειν δ(ια)τετελεκένα(ι) τοὺς ῥήτορας φαίνοντάς τε καὶ ε(ὐ)θύνοντας (καὶ εὐθυ)νομ(έν)ους, πικρίᾳ (καὶ ἐπ)ηρ̣είᾳ ἐστὶ χα̣ρ̣ιζομέν(ων) ἀνθρώπων. τοὺς (γ)ὰρ ἐπισήμους αὐτῶν εὐθυνκότας μέν ποτε κα(ὶ α)ὐτοὺς ὑπεσχηκότ(ας) ε(ὐθ)ύνα(ς) καὶ παρε(ιλ)ήφ(α)μ(ε)ν καὶ (ὁ πολ)ιτικὸς φιλεῖ βίος τὰ τ(οια)ῦτα π(άσχε)ιν τε καὶ πράττειν κα . . ογ . | νημενο etc.