Fragmenta

[Ἀσ. 5]ΑΙΤΙΑΙ ΕΠΙ ΦΩΝΩΝ.

[Ἀσ. 6]ΑΙΤΙΑΙ ΠΕΡΙ ΣΠΕΡΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΡΠΩΝ.

[Ἀσ. 7]ΑΙΤΙΑΙ ΠΕΡΙ ΖῼΩΝ Ᾱ Β̄ Γ̄.Vgl. A 151 ff.

[Ἀσ. 8]ΑΙΤΙΑΙ ΣΥΜΜΕΙΚΤΟΙ.

[Ἀσ. 9]ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΙΘΟΥVgl. A 165.

[VII 1]ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΟΡΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ἢ ΠΕΡΙ ΨΑΥΣΙΟΣ ΚΥΚΛΟΥ ΚΑΙ ΣΦΑΙΡΗΣ.

[VII 2]ΠΕΡΙ ΓΕΩΜΕΤΡΙΗΣ.Vgl. B 155.

[VII 3]ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΩΝ 〈Ᾱ Β̄ ?〉.

[VII 4]ΑΡΙΘΜΟΙ.

[VIII 1]ΠΕΡΙ ΑΛΟΓΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΚΑΙ ΝΑΣΤΩΝ Ᾱ Β̄.

[VIII 2]ΕΚΠΕΤΑΣΜΑΤΑ.

[VIII 3]ΜΕΓΑΣ ΕΝΙΑΥΤΟΣ ἢ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΗ. ΠΑΡΑΠΗΓΜΑ.Vgl. B 14, 5; 115a. DIOG. V 43Theophrasts Schrift Περὶ τῆς Δημοκρίτου ἀστρολογίας ᾱ.

CENSOR. 18, 8 est et Philolai annus [32 A 22] . . . et Democriti ex annis LXXXII cum intercalariis [nämlich mensibus] perinde [wie Kallippos] viginti octo.

APOLLON. de pronom. p. 65, 15 Schneid. καὶ Φερεκύδης ἐν τῇ Θεολογίᾳ καὶ ἔτι Δ. ἐν τοῖς Περὶ ἀστρονομίας καὶ ἐν τοῖς ὑπολειπομένοις συντάγμασι συνεχέστερον χρῶνται τῇ ἐμεῦ καὶ ἔτι τῇ ἐμέο. Vgl. B 29a.

1.VITRUV. IX 6, 3 de naturalibus autem rebus Thales Milesius, Anaxagoras Clazomenius, Pythagoras Samius, Xenophanes Colophonius, D. Abderites rationes, quibus eae res natura rerum gubernarentur quemadmodumcumque effectus habeant, excogitatas reliquerunt. quorum inventa secuti siderum 〈ortus〉 et occasus tempestatumque significatus Eudoxus, Euctemon, Callippus, Meto, Philippus, Hipparchus, Aratus ceterique ex astrologia parapegmatorum disciplinis invenerunt et eas posteris explicatas reliquerunt. IX 5, 4 quae figurata conformataque sunt siderum in mundo simulacra natura divinaque mente designata, ut Democrito physico placuit, exposui, sed tantum ea quorum ortus et occasus possumus animadvertere et oculis contueri.

2.EUDOX. ars astron. coll. 22, 21 [p. 25 Blass.] Εὐδόξῳ Δημοκρίτῳ χειμεριναὶ τροπαὶ ἀθὺρ ὁτὲ μὲν κ̄ ὁτὲ δὲ ῑθ̄. 23,3 ἀπὸ ἰσημερίας μεθοπωρινῆς ἐπὶ χειμερινὰς τροπὰς Εὐδόξῳ ἡμέραι ϙ̄β̄, Δημοκρίτῳ ἡμέραι ϙ̄ᾱ ... , ἀπὸ τροπῶν χειμερινῶν εἰς ἰσημερίαν ἐαρινὴν Εὐδόξῳ καὶ Δ-ῳ ἡμέραι ϙ̄ᾱ, Εὐκτήμονι ϙ̄β̄.

3.[GEMIN.] isag. (Kalender etwa aus dem 2. J. v. Ch.) p. 218, 14 Manit. [Skorpion] ἐν δὲ τῇ δ̄ ἡμέρᾳ Δημοκρίτῳ Πλειάδες δύνουσιν ἅμα ἠοῖ· ἄνεμοι χειμέριοι ὡς τὰ πολλὰ καὶ ψύχη ἤδη καὶ πάχνη ἐπιπνεῖν φιλεῖ· φυλλορροεῖν ἄρχεται τὰ δένδρα μάλιστα.

p. 220, 5 ἐν δὲ τῇ ῑγ̄ Δ—ῳ Λύρα ἐπιτέλλει ἅμα ἡλίῳ ἀνίσχοντι· καὶ ὁ ἀὴρ χειμέριος γίνεται ὡς ἐπὶ τὰ πολλά.

p. 222,9 (Schütze) ἐν δὲ τῇ ῑς̄ Δ—ῳ Ἀετὸς ἐπιτέλλει ἅμα ἡλίῳ· καὶ ἐπισημαίνειν φιλεῖ βροντῇ καὶ ἀστραπῇ καὶ ὕδατι ἢ ἀνέμῳ ἢ ἀμφότερα ὡς ἐπὶ τὰ πολλά.

p. 224, 5 (Steinbock) ἐν δὲ τῇ ῑβ̄ Δ—ῳ νότος πνεῖ ὡς 〈ἐπὶ τὰ πολλά〉.

p. 224, 22 (Wassermann) ἐν δὲ τῇ γ̄ Εὐκτήμονι ὑετία. Δ—ῳ ἄλογχος, χειμών.

p. 226, 4 ἐν δὲ τῇ ῑς̄ Δ—ῳ ζέφυρος πνεῖν ἄρχεται καὶ παραμένει. ἡμέραι γ̄ καὶ μ̄ ἀπὸ τροπῶν.

p. 226,15 (Fische) ἐν δὲ τῇ δ̄ Δ—ῳ ποικίλαι ἡμέρᾳ γίνονται ἁλκυονίδες καλούμεναι.

p. 226, 23 ἐν δὲ τῇ ῑδ̄ Δ—ῳ ἄνεμοι πνέουσι ψυχροί, οἱ ὀρνιθίαι καλούμενοι, ἡμέρας μάλιστα ἐννέα.

p. 228, 23 (Widder) Δ—ῳ Πλειάδες κρύπτονται ἅμα ἡλίῳ ἀνίσχοντι καὶ ἀφανεῖς γίνονται νύκτας μ̄.

p. 232, 16 (Zwillinge) ἐν δὲ τῇ ῑ Δ—ῳ ὕδωρ γίνεται.

p. 232, 21 ἐν δὲ τῇ κ̄θ̄ Δ—ῳ ἄρχεται Ὠρίων ἐπιτέλλειν καὶ φιλεῖ ἐπισημαίνειν ἐπ’ αὐτῶι.

4.PLIN. n. h. XVIII 231. D. talem futuram hiemen arbitratur qualis fuerit brumae dies et circa eum terni, item solstitio aestatem. (Vgl. THEOPHR. q. f. de sign. 57.) 312 dein consentiunt, quod est rarum, Philippus . . . Democritus, Eudoxus IIII Kal. Oct. [28. Sept.] Capellam matutino exoriri et III Kal. [29. Sept.] Haedos.

5.SCHOL. APOLL. RHOD. B 1098Ζεὺς δ’ ἀνέμου βορέαο μένος κίνησεν ἀῆναι, ὕδατι σημαίνων διερὴν ὁδὸν Ἀρκτούροιο] τοῦτο δὲ ἔφη, ἐπεὶ κατὰ τὴν ἐπιτολὴν τοῦ Ἀρκτούρου σφοδροὶ καταχέονται ὄμβροι, ὥς φησι Δ. ἐν τῷ Περὶ ἀστρονομίας καὶ Ἄρατος [Phaen. 744].

6.CLODII CALEND. in Lydus de ost. ed. Wachsm.² p. 157, 18 καὶ ταῦτα μὲν ὁ Κλώδιος ἐκ τῶν παρὰ Θούσκοις ἱερῶν πρὸς λέξιν· καὶ οὐκ αὐτὸς μόνος, ἀλλὰ μὴν καὶ Εὔδοξός τε ὁ πολύς, Δημόκριτος πρῶτος αὐτῶν, Βάρρων τε ὁ Ῥωμαῖος κτλ.