Fragmenta

7.PTOLEM. apparit. epileg. ebenda p. 275,1 καὶ τούτων ἀνέγραψα τὰς ἐπισημασίας καὶ κατέταξα κατά τε Αἰγυπτίους καὶ Δοσίθεον . . . Δημόκριτον. τούτων δὲ Αἰγύπτιοι ἐτήρησαν παρ’ ἡμῖν . . . Δ. ἐν Μακεδονίαι καὶ Θράικῃ. διὸ δὴ μάλιστα ἄν τις ἐφαρμόζοι τὰς μὲν τῶν Αἰγυπτίων ἐπισημασίας ταῖς περὶ τοῦτον τὸν παράλληλον χώραις, . . . τὰς δὲ Δημοκρίτου . . ., καθ’ ὃν ἡ μεγίστη τῶν ἡμερῶν ὡρῶν ἐστιν ἰσημερίνων ῑε̄.

p. 213, 19.Thoth ῑζ̄ [14. Sept.] ... Δ—ῳ Ἀβδηρίτῃ 〈ἐπισημαίνει καὶ〉 χελιδὼν ἀφανίζεται.

p. 215, 18.Thot κ̄θ̄ [26. Sept.] Δ—ῳ ὑετὸς καὶ ἀνέμων ἀταξία.

p. 217, 12.Phaophi η̄ [5. Okt.] Δ—ῳ χειμάζει· σπόρου ὥρα.

p. 220, 13.Athyr β̄ [29. Okt.] Δ—ῳ ψύχη ἢ πάχνη.

p. 223, 14.Athyr ῑζ̄ [13. Νov.] Δ—ῳ χειμὼν καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν.

p. 227, 5.Choiak ᾱ [27. Nov.] Δ—ῳ ὁ οὐρανὸς ταραχώδης καὶ ἡ θάλασσα ὡς τὰ πολλά.

p. 229, 10.Choiak θ̄ [5. Dez.] Δ—ῳ χειμών.

p. 230, 11.Choiak ῑδ̄ [10. Dez.] Δ—ῳ βρονταί, ἀστραπαί, ὕδωρ, ἄνεμοι.

p. 233, 8.Tybi ᾱ [27. Dez.] Δ—ῳ μέγας χειμών.

p. 233, 15.Tybi γ̄ [29. Dez.] Δ—ῳ ἐπισημαίνει.

p. 234, 17.Tybi θ̄ [4. Januar] Δ—ῳ νότος ὡς τὰ πολλά.

p. 237, 17.Tybi κ̄ε̄ [20. Jan.] Δ—ῳ ἐφύει.

p. 238, 6.Tybi κ̄θ̄ [24. Jan.] Δ—ῳ μέγας χειμών.

p. 240, 12.Mechir ῑβ̄ [6. Febr.] Δ—ῳ ζέφυρος ἄρχεται πνεῖν.

p. 241, 6.Mechir ῑδ̄ [8. Febr.] Δ—ῳ ζέφυρος πνεῖ.

p. 243, 5.Mechir λ̄ [24. Febr.] Δ—ῳ ποικίλαι ἡμέραι αἱ καλούμεναι ἁλκυονίδες.

p. 245, 1.Phamenoth ῑᾱ [7. März] Δ—ῳ ἄνεμοι ψυχροί· ὀρνιθίαι ἐπὶ ἡμέρας θ̄.

p. 246, 16.Phamenoth κ̄β̄ [18. März] Δ—ῳ ἐπισημαίνει, ἄνεμος ψυχρός.

p. 247, 18.Pharmuthi ᾱ [27. März] Δ—ῳ ἐπισημαίνει.

p. 252, 2.Pharmuthi κ̄θ̄ [24. April] Δ—ῳ ἐπισημαίνει.

p. 258, 10.Payni γ̄ [28. Mai] Δ—ῳ ὑετία.

p. 259, 9.Payni θ̄ [3. Juni] Δ—ῳ ὕδωρ ἐπιγίνεται.

p. 262, 19.Payni κ̄η̄ [22. Juni] Δ—ῳ ἐπισημαίνει.

p. 263, 18.Epiphi δ̄ [28. Juni] Δ—ῳ ζέφυρος καὶ ὕδωρ ἑῶιον, εἶτα βορέαι πρόδρομοι ἐπὶ ἡμέρας ζ̄.

p. 267, 4.Epiphi κ̄β̄ [16. Juli] Δ—ῳ ὕδωρ, καταιγίδες.

p. 268, 21.Mesori β̄ [26. Juli] Δ—ῳ, Ἱππάρχῳ νότος καὶ καῦμα.

p. 271, 22.Mesori κ̄Ϛ̄ [19. August] Δ—ῳ ἐπισημαίνει ὕδασι καὶ ἀνέμοις.

8.IOANN. LYD. de mens. IV 16ff. (Kalender).

p. 78, 15 Wünsch [Jan. 15] Δ—ος δὲ τὸν λίβα μετὰ ὄμβρου φησὶ γίνεσθαι.

p. 79, 5 [Jan. 18] Δ—ος λέγει δύεσθαι τὸν Δελφῖνα καὶ τροπὴν ὡς ἐπὶ πολὺ γίνεσθαι.

p. 79, 16 [Jan. 23] Δ—ος ἄνεμον λίβα πνεῦσαι λέγει.

p. 109, 3 [März 17] ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῶν Βακχαναλίων Δ—ος δύεσθαι τοὺς Ἰχθύας λέγει.

p. 159, 16 [Sept. 2] ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ὁ Δ. λέγει ἐναλλαγὴν ἀνέμων συμβαίνειν καὶ βροχῆς ἐπικράτειαν.

p. 163, 10 [Okt. 6] ὁ Δ—ος τοὺς Ἐρίφους ἀνίσχειν καὶ βορρᾶν πνεῖν διισχυρίζεται.

p. 169, 3 [Nov. 25] ὁ Δ—ος λέγει τὸν ἥλιον 〈ἐν〉 Τοξότῃ γίνεσθαι.

[VIII 4]ΑΜΙΛΛΑ ΚΛΕΨΥΔΡΑΙ [?].

[IX 1]ΟΥΡΑΝΟΓΡΑΦΙΗ

[IX 2]ΓΕΩΓΡΑΦΙΗ.

AGATHEM. I 1. 2 εἶτα [nach Anaximander (c. 2, 6. Ι 15, 9) Hekataios, Hellanikos] (1) Δαμάστης ὁ Σιγειεὺς [FHG. II 64] τὰ πλεῖστα ἐκ τῶν Ἑκαταίου μεταγράψας περίπλουν ἔγραψεν· ἑξῆς Δ. καὶ Εὔδοξος καὶ ἄλλοι τινὲς γῆς περιόδους καὶ περίπλους ἐπραγματεύσαντο. (2) οἱ μὲν οὖν παλαιοὶ τὴν οἰκουμένην ἔγραφον στρογγύλην, μέσην δὲ κεῖσθαι τὴν Ἑλλάδα καὶ ταύτης Δελφούς· τὸν ὀμφαλὸν γὰρ ἔχειν τῆς γῆς. πρῶτος δὲ Δ. πολύπειρος ἀνὴρ συνεῖδεν, ὅτι προμήκης ἐστὶν ἡ γῆ ἡμιόλιον τὸ μῆκος τοῦ πλάτους ἔχουσα· συνήινεσε τούτῳ καὶ Δικαίαρχος ὁ Περιπατητικός. Vgl. A 94.

[IX 3]ΠΟΛΟΓΡΑΦΙΗVgl. C 5.

[IX 4]ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΗ.Bezieht sich hieraufVITRUV. VII pr. 11 [46 A 39]?Vgl. DAMIAN. opt. ed. R. Schoene (B. 1897)Anh. S. 28, 10 ff.

[X 1]ΠΕΡΙ ΡΥΘΜΩΝ ΚΑΙ ΑΡΜΟΝΙΗΣ.

MALLIUS THEODOR. de metr. p. 19 metrum dactylicum hexametrum inventum primitus ab Orpheo Critias asserit, D. a Musaeo.

[X 2]ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΙΟΣ.

CIC. de orat. II 46, 194 saepe enim audivi poetam bonum neminem (id quod a Democrito et Platone in scriptis relictum esse dicunt) sine inflammatione animorum existere posse et sine quodam adflatu quasi furoris. de divin. I 38, 80 negat enim sine furore D. quemquam poetam magnum esse posse, quod idem dicit Plato. HORAT. d. art. poet. 295 ingenium misera quia fortunatius arte credit et excludit sanos Helicone poetas Democritus etc. Vielleicht identisch mit:

CLEM. Strom. VI 168 [II 518, 20 St.] καὶ ὁ Δ. ὁμοίως [wie Plato Ion 534 B] ποιητὴς δὲ ἅσσα μὲν ἂν γράφῃ μετ’ ἐνθουσιασμοῦ καὶ ἱεροῦ πνεύματος, καλὰ κάρτα ἐστίν. Vgl. B 21. 112.

[X 3]ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΣΥΝΗΣ ΕΠΕΩΝ

[X 4]ΠΕΡΙ ΕΥΦΩΝΩΝ ΚΑΙ ΔΥΣΦΩΝΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ.

EUSTATH. ad Γ 1 p. 370, 15 τὸ γάμμα στοιχεῖον γέμμα φασὶν Ἴωνες καὶ μάλιστα Δ., ὃς καὶ τὸ μῦ μῶ λέγει aus Photius, dessen Glosse μῶ: τὸ μῦ στοιχεῖον Δ. erhalten ist.

SCHOL. DIONYS. THRAC. p. 184, 3 ff. Hildeg. τὰ ὀνόματα τῶν

[XI 1]ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ἢ ΟΡΘΟΕΠΕΙΗΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΕΩΝ.

Dio 36, 1 [II 109, 21 Arnim] ὁ μὲν Δ. περὶ Ὁμήρου φησὶν οὕτως· Ὅμηρος φύσεως λαχὼν θεαζούσης ἐπέων κόσμον ἐτεκτήνατο παντοίων’, ὡς οὐκ ἐνὸν ἄνευ θείας καὶ δαιμονίας φύσεως οὕτως καλὰ καὶ σοφὰ ἔπη ἐργάσασθαι. Vgl. B 18.

PORPHYR. quaest. hom. I 274, 9 Schrad. [zu Φ 252] οἱ δὲ κατεψεύσαντο τοῦ ποιητοῦ ὡς μελανόστου ὑφ’ ἓν ὡς Ὀρέστου εἰρηκότος διὰ τὸ καὶ Δημόκριτον ἱστορεῖν ἐπὶ τοῦ ἀετοῦ τὰ ὀστᾶ μέλανα εἶναι καταψευδόμενοι τῆς ἀληθείας.